|
بیانیه سازمان چریکهای فدایی خلق ایران به مناسبت اول ماه مه، روز جهانی نیروهای کار
اول ماه مه روز همبستگی جهانی کارگران و زحمتکشان را به تمامی کسانی که علیه ستم و استثمار مبارزه می کند شادباش می گوییم. مبارزه کارگران و فرودستان علیه فقر، بی خانمانی، استبداد و عقب ماندگی راهی طولانی همراه با پیروزیها و شکستها را طی کرده و این نبرد خستگی ناپذیر همچنان ادامه دارد. انسانی شدن جهان هدف متعالی نیروهای کار در سراسر جهان است که هر لحظه در گوشه و کنار گیتی برای تحقق آن دست به پیکار بی امان می زنند. گفته ایم و تکرار می کنیم که چهره ضد انسانی نظام سرمایه داری جهانی را می توان در هزینه های سرسام آور جنگ، نظامیگری، انباشت سلاحهای مخرب، تروریسم و بنیادگرایی، در کاهش شاخصهای محیط زیست و سقوط زندگی اکثریت مردم و توسعه فقر و بی خانمانی دید. کارورزانِ تمامی کشورها که شاهد چپاول سرمایه داری و قدرتهای مدافع آن هستند، سرانجام خواهند توانست دنیای ستمگران و نیروهای مدافع استثمار و بردگی را برانداخته و جهانی سرشار از رفاه و سعادت که انسان در مرکز آن قرار دارد را بنا کنند. امروز گرچه شاهد تهاجم سیستماتیک انحصارات مالی و صنعتی سرمایه داری به زندگی اکثریت قاطع مردم هستیم، اما همزمان شاهد مبارزه زحمتکشان و محرومان برای تغییر این شرایط ضد انسانی هستیم. جبهه نیروهای کار به مبارزه برای رهایی ادامه می دهد و روزی نیست که شاهد اعتراض، اعتصاب، شورش و قیام در گوشه و کنار سرزمینی که باید متعلق به همگان باشد، نباشیم. برای پیروزی در این مبارزه سرنوشت ساز باید متحد و متشکل شد، برآشوبید و نظامهای ستمگر را برانداخت. سازمان چریکهای فدایی خلق ایران به عنوان یک سازمان مدافع آزادی و سوسیالیسم که برای تحقق جهانی انسانی و رها از ستم و بهره کشی تلاش می کند، وظیفه اصلی خود را برانداختن قدرت ستمگر حاکم بر ایران می داند. از این رو ما ضمن پیوند مبارزاتی و طبقاتی با نبرد نیروهای کار در سراسر جهان، در نبرد نخستین برای رهایی، در صف کارگران، مزدبگیران، معلمان، پرستاران، کشاورزان، بازنشستگان، غارت شدگان، دانشجویان، ارتش بیکاران و... ایران که علیه شرایط فلاکت بار خویش مبارزه می کنند، هستیم. سازمان چریکهای فدایی خلق ایران سرکوب و دستگیری فعالان جنبشهای اجتماعی، اعضای سندیکاها، تشکلهای مستقل کارگران، معلمان، کشاورزان، پرستاران، دانشجویان و صدور احکام زندان برای فعالان نیروهای کار را محکوم می کند و خواستار آزادی بی درنگ تمام زندانیان سندیکایی، سیاسی و اجتماعی است.
کارگران، معلمان، دانشجویان، پرستاران، کشاورزان، بازنشستگان، بیکاران، غارت شدگان، دستفروشان، کولبران، زنان و جوانان! کارگران و تهیدستان ایران سالی همراه با رنج و مشقت بی سابقه ای را پُشت سر گذاشتند و برای سال جاری چشم انداز بهبود زندگی و معیشت آنان وجود ندارد. بحران فاجعه بار اقتصادی در سال ۱۴۰۰، همراه با ادامه همه گیری ویروس کوید ۱۹، زندگی اکثریت جامعه ایران را به فلاکت سوق داده است. تبهکاران حاکم بر کشور به جای رسیدگی به نیازهای اولیه مردم، به غارت و چپاول آنها دست گشوده اند. قرارگاه بازسازی خاتم الانبیاء و بنیاد تعاون سپاه پاسداران و نهادهای اقتصادی تحت امر ولی فقیه به طور مستقیم و یا از طریق صدها شرکت اقماری در مهمترین پروژه های کشور مشارکت دارند. این سهم کلان سپاه در اقتصاد کشور در کنار نهادها، موسسات و شرکتهای تحت امر ولی فقیه که به طور کلی هیچگونه مالیاتی هم پرداخت نمی کنند، در عمل اقتصاد کشور را با معضلات بدون راه حل مواجه کرده است. رسانه های حکومتی به وفور از فقر و فلاکت اکثریت قاطع مردم خبر، گزارش و تحلیل منتشر می کنند بدون این که آدرس صحیح علت این وضعیت فاجعه بار را اعلام کنند. آش آنقدر شور است که آشپز هم به آن اعتراف می کند. روزنامه «ثروت» در شماره روز دوشنبه ۲۳ اسفند ۱۴۰۰از دورنمای مبهم اقتصاد ایران در سال ۱۴۰۱ و پنج چالش بزرگ اقتصاد ایران شامل: «بیکاری، معیشت، سرخوردگی جوانان، رکود اقتصادی طولانی مدت، بحران منابع طبیعی و فرو پاشی اکوسیستم» گزارشی منتشر کرده و روزنامه «ابرار اقتصادی» در همین روز ایران را «سومین کشور متورم جهان» معرفی کرده است. روزنامه جمهوری اسلامی در مطلبی با عنوان «استرس بزرگان برای سیرکردن شکم گرسنگان!» نوشت: «از وقتی خواندم که یکی از حضرات مسئولان [آخوند جنتی] فرموده اند، "ما اگر بتوانیم شکم گرسنه را سیر کنیم معجزه کرده‌ایم." همه این گزاره ها و تصاویرِ دیگر به ذهنم هجوم می آورند. ما کشور فقیری نیستیم که سیر کردن مردمان‌مان را "معجزه" بدانیم... اتفاقاً معجزه مدیریت آقایان این است که با این همه برخورداری، هر روز فقیر‌تر می شویم.» ایران هشتمین کشور دنیا با بیشترین فاصله طبقاتی و در ردیف کشورهایی نظیر اکوادور، مکزیک، آرژانتین، ترکیه و بولیوی قرار دارد که در مقایسه با میانگین جهانی، کشورهای ذکر شده در ردیف کشورهایی با بیشترین نابرابری درآمدی قرار دارند. یکی از یافته های اصلی یک پژوهش از جانب موسسه عالی پژوهش تامین اجتماعی نشان می دهد که جمعیت زیر خط فلاکت و فقر مطلق در ایران به ۲۵ میلیون نفر می رسد. روز سه شنبه ۱۱ آبان ۱۴۰۰ روزنامه «مردم سالاری» از دو برابر شدن جمعیت زیر خط فقر طی سه سال اخیر خبر داد. در همین روز روزنامه "اقتصاد مردم" نوشت: «جهش جمعیت زیر خط فقر در صد ساله اخیر بی سابقه» است و «تعداد روستاهای خالی از سکنه ابعاد نگران کننده ای» پیدا کرده است. در همین روز روزنامه آسیا نوشت: «در حال حاضر جمعیت حاشیه نشین کشور از مرز ۲۵ درصد در حال عبور» است. روزنامه «نقش اقتصاد» در شماره روز چهارشنبه ۶ بهمن از «فاصله حقوقی حداقل بگیران و نجومی بگیران؛ از ۴ میلیون تا ۳۰۰ میلیون تومان» خبر می دهد. روزنامه «مستقل» در شماره روز دوشنبه ۲۵ بهمن از قول فاضل میبدی می نویسد: «تا فقر و اختلاف طبقاتی باشد هیچ عزتی در جامعه نیست». در حالی که بیش از ۱۷۰ کشور جهان تورمهای تک رقمی و بیش از ۱۵۰ کشور جهان تورمهای زیر ۵ درصد دارند، ایران با نرخ تورم ۴۸ درصدی نقطه به نقطه، ششمین تورم بالا در بین همه کشورهای جهان را دارا است. روزنامه «سرآمد» در شماره روز پنجشنبه ۲۱ مرداد ۱۴۰۰ نسبت به تاثیر تورم و اقتصاد ناپایدار بر افزایش وقوع جرم هشدار داد. روزنامه «ثروت» در شماره روز یکشنبه ۱۷ مرداد ۱۴۰۰ وضعیت اقتصادی ایران را در «وخیم ترین حالت» خود در دهه های اخیر اعلام کرد. وقتی طبق آمار مرکز پژوهشهای مجلس رژیم، بیش از ۶۰ درصد کارگران ایران از داشتن هر نوع بیمه محروم هستند، معلوم می شود که میلیونها تن از کارگران «نه تنها از مزایای بیمه بی بهره هستند، بلکه سالها کار کردن آنان در سوابق کار آنان محسوب نمی شود و در زمان بازنشستگی و یا نیاز به بیمه بیکاری، از هر دوی این موارد بی نصیب می ماند.» روز شنبه ۶ شهریور ۱۴۰۰، مسعود نیلی، اقتصاددان حکومتی، در گفت و گویی تفصیلی با هفته نامه تجارت فردا در مورد بحران کرونا که این روزها جان شهروندان را به خطر انداخته، همه گیری کرونا را با تورم مقایسه کرده است. وی گفته است: «متاسفانه روندی که طی شده است اکنون ما را در شمار چند کشور نخست دنیا از نظر درگیری با این بیماری قرار داده است. حالا شما از گزاره «بحران کرونا»، کلمه «کرونا» را بردارید و به جایش «تورم» بگذارید. باز هم می بینید ما در همان چند کشور نخست درگیر این مساله هستیم. «تورم» را بردارید و به جای آن بنویسید «بیکاری جوانان»، باز هم در بین کشورهای صدر جدول قرار می گیریم. بنویسید «بیکاری جوانان تحصیلکرده»، «بیکاری زنان جوان تحصیلکرده» و ... باز جزو همان چند کشور اول درگیر قرار می‌گیریم. این وضعیت به ما یک سیگنال نگران کننده می‌دهد؛ این که وقتی در کشور ما مشکلی پیش می آید، رفتنی نیست، ماندگار و مزمن می شود.» وبسایت «خبر آنلاین» در شماره روز یکشنبه ۲۷ مهر ۱۴۰۰ خود، گزارشی نظرات برخی از کارشناسان اقتصادی را منتشر کرده است. میثم هاشم خانی، کارشناس اقتصادی، گفته است: «اگر رقم یارانه ها را به دلار محاسبه کنیم، می بینیم امروز باید چیزی در حدود یک میلیون و ۳۰۰ هزار تومان به هر نفر پرداخت شود تا یارانه های نقدی با ارزش دلاری یارانه در یازده سال پیش برابری کنند.» در حالی که به گفته سید حمید حسینی، عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی، ۴۰ میلیون شهروند ایران به یارانه نیاز دارند، روزنامه «نقش اقتصاد» در شماره روز شنبه ۱۰ مهر ۱۴۰۰ خود بر اساس گزارش مرکز آمار اعلام کرد «یک سوم درآمد کشور در اختیار ۱۰ درصد است.» غم نان و آب و کوچک شدن روزمره سفره نیروهای کار و افزایش حاشیه نشینی فرودستان همراه با اندوه جان باختن چند صد هزار زن و مرد ایرانی به علت آلوده شدن به ویروس کرونا، فرصت شادی و آرامش روحی را از نیروهای کار و خانواده های شان سلب کرده است. بر اساس یک تحقیق منتشر شده در رسانه ها و شبکه های اجتماعی، مردم ایران از جمله ده کشور غمگین جهان هستند. استرس حاصل از بیکاری، نداشتن غذا و ذخیره مالی، وضع سلامتی، آزادیهای شخصی و مدنی، امید به زندگی، درآمد سرانه، میزان فساد و خدمات اجتماعی کشورها در ارزیابی پیرامون غمگین بودن مردم یک کشور دخالت دارد. حکومت هم به سفره مردم دستبرد می زند و هم به محیط زیست آنان. این ننگی بزرگ برای حاکمان جمهوری اسلامی است که خوزستان که سرزمین ثروت و منابع سرشار آب است را به تباهی کشانده است و یا زمین شهر تاریخی اصفهان را با برنامه های ضد انسانی اقتصادی چنان تهی از آب کرده که این شهر تاریخی در حال فروپاشی است. در تهران به دلیل افت سطح آبهای زیرزمینی، بستر جغرافیایی این شهر ۳۶ سانتی متر در سال فرو می نشیند و این میزان نشست در هیج جای جهان تاکنون گزارش نشده است و تهران رکورددار فرونشست زمین در دنیا به شمار می آید. در حالی که مردم در بخشهای گسترده ای از کشور از بی آبی رنج می برند، روزی ۱.۲ میلیارد تومان یارانه برای پر کردن استخر خانه های لاکچری اختصاص داده می شود و ۴۷ درصد از میزان آب بخش خانگی تهران را ساکنان مناطق ۱ تا ۳ شهر تهران مصرف می کنند. عیسی کلانتری، رییس سازمان محیط زیست، اعتراف می کند که «بیشترین تخریب در محیط زیست توسط دستگاههای دولتی و حکومتی انجام می شود و مسئولان این دستگاهها متخلفان اصلی محسوب می‌شوند». وی افزوده ایران از جمله «۱۰ کشور اول تولید کننده گازهای گلخانه ای» است. مساله فاجعه آب و در پیوند با آن فرونشست زمین با موضوع فقر پیوند تنگاتنگ داشته و زندگی مردم را به فلاکت کشانده است. یکی از نمایندگان شورای استان اصفهان گفته که؛ نیمی از کشاورزان ۳ استان چهارمحال و بختیاری، اصفهان و یزد به دلیل بی آبی، مشکلات اقتصادی و عدم رونق کشاورزی، شغل خود را تغییر داده و برخی از آنها به مسافرکشی اینترنتی و کارگری روی آورده اند. یکی از کشاورزان که در جنبش تشنگان مشارکت داشت گفت: «گرفتاریم، گندمهای ما همه خشک شده، یونجه ها همه خشک شده از بی آبی. بذرها را پاشیدیم دو تا گندم پاشیدیم، سبز شده، حالا آب نیست، آب نداریم، آب شوره، دامهایمان دارند از تشنگی می میرند.» یکی دیگر از کشاورزان اصفهان گفت: «برای از بین بردن مملکت نیاز به آمریکا و اسرائیل نداریم، دشمن های بزرگتر از آمریکا و اسرائیل در مملکت خودمون داریم!» این فاکتها که قطره ای از دریایی فجایع کشور است نشان می دهد که خصلت و ماهیت حاکمیت جمهوری اسلامی در تمامیت آن و رژیم سیاسی ولایت فقیه در تقابل با نیازها جامعه و مردم قرار دارد. در توصیف و تشریح این شرایط در قطعنامه پایانی تجمع سراسری فرهنگیان ایران که در روز پنجشنبه ۱۱ آذر ۱۴۰۰ برگزار شد، به درستی آمده است: «امروز کشور ما ، به خاطر مدیریت ناکارآمد و غیرپاسخگو در بحرانهای مختلف طبیعی، زیست محیطی، روحی و روانی، اخلاقی، اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، آموزشی، بهداشتی گرفتار آمده و عرصهِ زندگی بر مردم تنگ تر شده است. بر کسی پوشیده نیست که پیامد ابر بحرانهای موجود را توده مردمی بر دوش می کشند که دست شان از منابع قدرت و ثروت کوتاه است. نیک می دانیم، که قربانی این شرایط دهشتناک، همهِ اقشار مردم از جمله، کودکان، جوانان، زنان، کارگران، فرهنگیان، دانشجویان، هنرمندان، کشاورزان، نویسندگان و سایر اقشار مولد جامعه، حتی نسلهای آینده است.» (کانال تلگرام شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران) در این شرایط برای نیروهای کار راهی جر مبارزه برای خواسته های خود نمانده است. روزنامه «بهار» در شماره روز شنبه ۲ بهمن پیرامون حرکتهای اعتراضی نوشت: «از ابتدای سال تقریبا روزی نبوده است که اعتراض و تجمع اعتراضی در شهرهای مختلف و از سوی اقشار مختلف مردم مخصوصا بازنشستگان معلمان، کارگران، پرستاران، مالباختگان و پزشکان و طبقه فرودست در جلوی مجلس انجام نشده باشد.»
یک سال در جنبش و شورش در سال گذشته حرکتهای توده ای و جنبش اعتراضی کارگران، مزدبگیران، بازنشستگان، تهیدستان شهری، معلمان، پرستاران، کشاورزان، دانشجویان، جوانان جویای کار، کامیونداران، دستفروشان، کسبه و اصناف، کُنشگران حفاظت از محیط زیست و غارت شدگان با وجود همه گیری کرونا ادامه پیدا کرد. در سال ۱۴۰۰ همراه با هزاران حرکت اعتراضی شاهد خیزش مردم خوزستان، کشاورزان و مردم اصفهان و مردم لرستان و گردهماییهای متعدد معلمان و بازنشستگان بودیم. نیروهای کار، رنج و زحمت علیه شرایط فاجعه بار و سقوط سطح زندگی و معیشت خود علیه سیاستهای ضد بشری و ضد کارگری حکومت مدافع سرمایه داران ساکت ننشستند. آنان برای نجات از گرسنگی، بیکاری، بی خانمانی، استبداد و عقب ماندگی به اشکال گوناگون مبارزه و مقاومت کردند. حقوق معوقه، اخراج از کار، نپرداختن سهم کارفرما از بیمه کارورزان، خصوصی سازی یا خودمانی کردن، تعرض به محیط زیست، ندادن حقابه کشاورزان، قراردادهای موقت و پایمال کردن حقوق کارگران به وسیله شرکتهای پیمانکاری به ویژه در شهرداریها، ناکافی بودن حقوق در مقایسه با هزینه زندگی، بیکاری و بی آبی، تهدید زندگی بازنشستگان و تعرض حکومت به طبیعت و معیشت مردم و ... از جمله در نوک پیکان اعتراضها و مطالبات قرار دارد و تجمع، اعتصاب، تحصن، بستن جاده ها، راهپیمایی، تظاهرات و... شیوه هایی بود که نیروهای کار در پیکار حق طلبانه خود بدان توسل جستند. دبیرخانه سازمان چریکهای فدایی خلق ایران ترازنامه برخی از حرکتهای اعتراضی کارورزان، تهیدستان و فرودستان در سال ۱۴۰۰ را منتشر کرده است.(1) بر اساس این ترازنامه، در سال گذشته ۹۵۷۹ حرکت اعتراضی از جانب نیروهای کار صورت گرفته که بی سابقه ترین شمار کنش مردم ایران طی حیات رژیم ولایت است. توجه به شعارهای طرح شده در این حرکتها بیان عینی قطب بندی اساسی در ایران بین نظام حاکم و جامعه در کلیت آن است. بخشی از شعارهای مطرح در جنبش نیروهای کار در سال گذشته در ضمیمه این بیانیه آمده است.(2) تعمق در اشکال گوناگون و شعارهای نیروهای کار نشاندهنده روانشناسی جامعه و نیروهایی است که تغییر را در افق مبارزه می بینند و برای آن تلاش می کنند. در خیزش کشاورزان و مردم اصفهان وقتی یک سخنران پشت بلندگو اسم خامنه ای را آورد، مردم شرکت کننده در گردهمایی به طور دسته جمعی و به طور ممتد فریاد "هو" سر دادند. این رویداد مهم در یک گردهمایی چند صد هزار نفری عمق تنفر از نظام و اعلام آن به طور علنی است.
خواسته های فوری و پایه ای نیروهای کار سازمان چریکهای فدایی خلق ایران، بر پایه بیانیه ها و قطعنامه های تشکلهای مستقل کارورزان، خواسته های فوری کارگران، معلمان، بازنشستگان، پرستاران را به شرح زیر اعلام می کند: *حق ایجاد تشکلهای مستقل کارگری برای نیروهای کار یدی و فکری (کارگران صنعتی، کشاورزی، معلمان، پرستاران، کارگران بخش خدمات و...) *به رسمیت شناختن حق اعتصاب، تجمع و تظاهرات به عنوان حقوق پایه ای نیروهای کار *به رسمیت شناختن حداکثر ۸ ساعت کار در روز، دو روز تعطیل در هفته و یک ماه مرخصی سالانه با حقوق *تعیین حداقل دستمزد با مشارکت نمایندگان واقعی کارگران و تشکلهای مستقل کارگری، متناسـب بـا افـزایش نـرخ واقعی تورم. محاسبه حداقل حقوق براساس تامین نیازهای زندگی انسانی یک خانوار چهار نفره بر پایه استانداردهای جهانی *توقف بی درنگ خصوصی سازیها *اخراج پیمانکارها، واسطه ها و دلالها از چرخه کار و تولید *تامین امنیت شغلی برای همه کارگران، لغو قراردادهای موقت و قراردادهای شرکتهای پیمانکاری و سفید امضا و پرداخت فوری دستمزدهای معوقه به طور کامل *توقف کامل اخراجها و بیکارسازی و ایجاد سیستم بیمه اجتماعی برای تمامی نیروهای کار *لغو و ممنوع بودن کامل کار کودکان *تامین حقوق بازنشستگان برای زندگی بدون دغدغه اقتصادی *آزادی کلیه زندانیان سیاسی به شمول فعالان کارگری، معلمان و صنفی *لغو و رفع هرگونه تبعیض بین زن و مرد در حقوق کار و در تمامی شئون سیاسی، اقتصادی و اجتماعی و پـذیرش کنوانسیون جهانی منع تمامی اشکال تبعیض علیه زنان *تعطیل رسمی و همگانی اول ماه مه و لغو هرگونه ممنوعیت و محدودیت برگزاری مراسم روز جهانی کارگران
*سازمان چریکهای فدایی خلق ایران کارورزان یدی و فکری را به مبارزه برای وادار کردن حکومت به انجام تعهدات خود و به رسمیت شناختن حقوق شان فرا می خواند. ما خواستار مصادره اموال کارتلهای ثروتمند و میلیاردی خامنه ای، ارگانهای نظامی و امنیتی و الیگارشی حاکم به نفع تامین نیازمندیهای مردم ایران در شرایط کرونا هستیم.
*در شرایطی که حکومت کار، مزد و زندگی شایسته را از کارورزان دریغ کرده و با تمام قوای پلیسی و امنیتی برای حفظ مناسبات ناعادلانه موجود به جنگ آنها رفته، ضرورت اتحاد و یک کاسه شدن قوای تمامی گردانهای کار و زحمت بیش از هر هنگام دیگر حس می شود. اعتراض نیرومند اقشار گوناگون حکومت را به ستوه آورده و توانایی غلبه بر آنها را ندارد، اکنون زمان عبور از سنگرهای دفاعی، سرازیر شدن از هر سو و از هر صنف در یک رود و تهاجم به رژیم ستمکار فرا رسیده.
*ما تمامی کارگران، کارکنان و مزدبگیران شاغل در مراکز دولتی و خصوصی و تمامی مدافعان آزادی و توسعه پایدار و دمکراتیک را فرا می خوانیم که برای سرنگونی نظام ننگین ولایت فقیه متحد و متشکل شوند.
زنده باد اول ماه مه روز همبستگی بین المللی کارگران سازمان چریکهای فدایی خلق ایران آدینه ۹ اردیبهشت ۱۴۰۱ - ۲۹ آوریل ۲۰۲۲
(۱) ترازنامه جنبش رنگین کمان بیشماران در سال ۱۴۰۰ در آدرس زیر: http://www.iran-nabard.com/BILLAN-KAREGARI/1400%20%20bilan%20jonbesh%20kar.pdf (۲) برخی از شعارها و دست نوشته ها در جنبش سراسری نیروهای کار:
منبع: نبرد خلق شماره ۴۵۱، یکشنبه اول خرداد ۱۴۰۱ - ۲۲ مه ۲۰۲۲ |