رفیق افسرالسادات حسینی (پوران) گرداوری و تنظیم: امیر ابراهیمی رفیق افسرالسادات حسینی در ماه تیر سال ۱۳۲۴ در شھر بروجرد متولد شد. حمید بصیرت منش و امین خانی در زیر نویس صفحه 73 کتابی با عنوان «تأثیر انقلاب الجزایر بر مبارزات سیاسی ایران به روایت انقلابیون ایرانی» که از انتشارات موسسات اطلاعاتی حکومت است، نوشته اند: «نام سازمانی زهرا باقری، افسر السادات حسینی بوده است.» زنده یاد رفیق افسر السادات، پس از گرفتن دیپلم، همزمان با تحصیل بهیاری در بیمارستان مادران و نوزادان و بیمارستان پاسارگاد در تهران کار می کرد. رفیق افسر در سال ۱۳۵۳ در کنکور دانشگاه در رشته پرستاری انستیتو علوم بیمارستانی قبول شد. وی به دلیل روابط خانوادگی ای که با رفیق نسترن آل آقا از مسئولان سازمان چریکهای فدائی خلق ایران داشت، در تابستان ۵۳ در ارتباط با سازمان قرار گرفت و یک سال بعد زندگی مخفی خود را شروع کرد و با خواهر خود فاطمه حسینی به مبارزه مسلحانه و سازمان چریکهای فدایی خلق ایران پیوست. ماهنامه کارگری چریکهای فدایی خلق ایران پیرامون فعالیتهای این رفیق می نویسد: «عشق رفیق افسر به توده ها برای وی دستمایه ای بود تا در حد توان خود جهان را به نفع ستمدیدگان معنا دهد. با توجه به تجربیات رفیق در کار و زندگی در میان زحمتکشان، پس از مدتها فعالیت در حوزه های مختلف سازمان جهت شناخت بیشتر از محیط های کارگری مدتی در کارخانه قرقره زیبا به کار پرداخت. در زمان کار در همین کارخانه بود که تیمی که رفیق افسر یکی از اعضایش بود مورد شناسائی نیرو های دشمن قرار گرفت و سرانجام رفیق افسر پس از چند بار گریز از دست نیروهای سرکوبگر شاه در دهم تیر ماه سال 1355 در زیر پل جوادیه تهران در مواجهه با آنها به آخرین نبرد زندگی اش پرداخت و در این درگیری نابرابر به شهادت رسید.» منبع: نبرد خلق شماره ۴۹۱، یکشنبه ۱ تیر ۱۴۰۴ - ۲۲ ژوئن ۲۰۲۵
|