|
یادداشت سیاسی نبرد خلق شماره ۴۹۲ مردم ایران علیه «ملی گرایی» مبتذل و خدعه آمیز خامنه ای! مهدی سامع جنگ دوازده روزه میان ولایت خامنه ای و دولت فاشیستی نتانیاهو با مداخله جانبدارانه سیاسی-نظامی ترامپ از اسرائیل به آتش بس ناپایدار کنونی منجر شده است. پیرامون این جنگ ارتجاعی انبوهی از اخبار و گزارشهای غیرواقعی به ویژه از جانب رسانه های حکومتی در ایران منتشر شده است. یکی از شایع ترین دروغها که با حُقِه بازی از جانب نهادهای امنیتی رژیم ولایت فقیه پوشش داده می شود، پیرامون رابطه مردم با این جنگ و حکومت ایران است. کارگزاران امنیتی نظام و البته برخی از سازشکاران و فرصت طلبان حرفه ای مدعی هستند که مردم ایران در «اتحاد» با نظام بوده اند. مهمترین دلیل کارگزاران نظام و در راس آن خامنه ای برای این جعل تاریخی این است که مردم در این شرایط برای سرنگونی رژیم به خیابان نیامدند. مبلغان کوته فکر نظام برای اثبات نظریه خود، به کُنشهای رضا پهلوی استناد می کنند و آن را تلاش «اپوزیسیون» معرفی می کنند. در شماره پیش ماهنامه نبردخلق نوشتم: «از دوران سلسله صفویه تاکنون، بسیاری از حکومتهای ایرانی در برابر قدرتهای خارجی زانو زده و بخشهای وسیعی از کشور را به آنان واگذار کرده و به ساکنان این سرزمین کُهن خیانت کرده اند. برای نمونه جنگ با عثمانی و شکست حکومت ایران در چالدران و جنگهای ایران و روس که منجر به قراردادهای ننگین گلستان و ترکمنچای شد.» در جنگ جهانی دوم هم دیدیم که نیروهای نظامی رضا شاه و خود او چگونه بدون شلیک یک گلوله تسلیم شدند. براساس این قاعده عمومی که در جنگهای خارجی مردم در کنار حاکمان مستبد قرار نمی گیرند، در جنگ دوازده روزه اخیر هم مردم نه در کنار حکومت و در حمایت از آن، بلگه در همیاری به یکدیگر تا جایی که امکان داشتند، شهرهای مهم مورد تهاجم را ترک کردند. نمونه روشن مقایسه تصاویر و فیلمهای مراسم خاکسپاری و هفتمین روز جانباختن دو جوان همدانی، جاوید نامان مهدی عبایی و علی رضا کرباسی، با مراسم حکومتی که برای سرکردگان سپاه در تهران برگزار شد است. جمعیت شهر تهران بیش از ۹ میلیون و جمعیت شهر همدان ۶۵۱٬۸۲۰ نفر است. نگاه دقیق به تصویری که از میدان امام حسین در تهران منتشر شده واقعیت سیاسی جامعه ما را نشان می دهد که «ملی گرایی» مبتذل و خدعه آمیز خامنه ای نمی تواند آن را پنهان کند. نمونه دیگر آخرین سخنان ولی فقیه است. خامنهای روز چهارشنبه ۲۵ تیر در دیدار با مسئولان قوه فاسد قضائیه گفت: «وفاداری به نظام به زبان و تأیید و حمایت از سیاستهای کلی نظام ضروری و مفید است... نباید اختلاف نظرهای موجود و این جناح و آن جناح کردن را که کاری مضرّ است غلیظ کرد... بیصبری و پا به زمین کوبیدن و اعتراض به اینکه چرا فلان کار انجام نشد، مضرّ است... اعتراض و انتقاد باید با لحن قابل قبول و پس از تحقیق و اطلاعیابی انجام شود... گاهی برخی اظهارات و اعتراضهایی که در رسانهها منعکس می شود، ناشی از بیاطلاعی است.» در حقیقت ولی فقیه با خط و نشان کشیدن برای مخالفان، خصلت «ملی گرایی» مبتذل مورد نظر خود، که همان «بیعت مداوم با نظام» است را نشان داد. البته او چهارده سال پیش، ۱۴ بهمن ۱۳۹۰، به صراحت پنبه ملی گرایی را زده و گفته است: «ما در این ۳۰ سال هرچه هزینه داده و تهدید شدهایم به علت اسلامگرایی و امت گراییمان بوده است... هدف انقلاب اسلامی احیای امت اسلامی است. برای همین هم به حماس و جهاد اسلامی و حزبالله لبنان کمک می کنیم...» (بازپخش در تلگرام حافظه تاریخی) نکته دوم که کارگزاران، رسانه ها و طرفداران ولایت خامنه ای می کوشند آن را وارونه جلوه دهند، معرفی مسئول جنگ است. از نظر حقوق بین الملل، اسرائیل به خاک ایران تجاوز کرده و واقعیت عینی هم همین است. اما این همه مساله و حتی نکته مرکزی آن نیست. کارل فون کلاوزویتس، کارشناس امور نظامی تعریفی گویا و مورد قبول همگان از جنگ دارد و می گوید: «جنگ ادامهِ سیاست با ابزاری دیگر است». با قبول این تعریف باید به آن سیاستی متمرکز شد که به این جنگ دامن زد. توضیح این نکته ضروری است که بحث پیرامون سیاستهای جناحهای مختلف اسرائیل به ویژه سیاست اشغالگرانه آن در مورد سرزمینهای فلسطین نیست. در این جا بحث مشخص پیرامون مناسبات رژیمهای ایران و اسرائیل است. از این رو با تاکید باید گفت راهبرد نابودی اسرائیل که از خمینی شروع و خامنه ای آن را ادامه داد، علت اصلی این رابطه خصومت آمیز است. در همان روز شروع جنگ سازمان ما اعلام کرد: «ماجراجوییهای توسعه طلبانه رژیم جمهوری اسلامی، کشور را وارد یک جنگ بالقوه ویرانگر کرده است که ابعاد آن می تواند به سادگی از حذف سرکردگان سپاه پاسداران و حمله به مراکز هسته ای و نظامی بسا فراتر برود. چنین جنگی، دامنگیر غیرنظامیان و زیرساختهای کشور نیز خواهد شد. اگرچه عامل حمله بامداد جمعه رژیم فاشیستی اسراییل است، اما هیچکس جز خامنه ای و سپاه پاسداران مسئول کشاندن ایران به این درگیری و پیامدهای آن نیست. آنچه که با صدای مهیب سر باز کرده، دمل چرکین جنگ طلبی و توسعه طلبی رژیم ولایت فقیه است.» تکرار جمله ولی فقیه که در بالا نقل شد، «جنگ طلبی و توسعه طلبی» رژیم حاکم بر کشور را بهتر برملا می کند: «هدف انقلاب اسلامی احیای امت اسلامی است. برای همین هم به حماس و جهاد اسلامی و حزبالله لبنان کمک می کنیم.»
منبع: نبردخلق شماره ۴۹۲، چهارشنبه ۱ مرداد ۱۴۰۴ - ۲۳ ژوئیه ۲۰۲۵
|