|
فدایی شهید یوسف ایمانی دارستانی گردآوری و تنظیم: امیر ابراهیمی رفیق یوسف در شهر شکوفه های زیتون (رودبار) در خانوادهای زحمتکش چشم به جهان گشود و درسال پنجاه و هفت هوادار سازمان چریکهای فدایی ایران شد. رفیق یوسف از کودکی طعم تلخ فقر را چشیده بود، از دوران تحصیلات دبیرستان به فعالیت سیاسی روی آورد. پس از سرنگونی رژیم شاه در ارتباط مستقیم با سازمان قرار گرفت. رفیق یوسف در بخش کارگری به سرپرستی فدایی شهید رفیق نفیسه ناصری فعال بود که توسط پاسداران سرمایه و ستم به همراه رفقا نقی ظریفی دارستانی با نام سازمانی امیر و ابراهیم دستگیر شد. زنده یاد نقی چند روز پس از دستگیری با رازهای ناگفته زیر شکنجه جانباخت و همراه دهها زندانی در گورستان خاوران گمنام انزمان در گودالی بی نشان به خاک سپرده شد. در پی ضربه به کمیته کارگری، رفیق یوسف به همراه رفیق ابراهیم در بهار ۱۳۶۲ دستگیر شد. رفیق یوسف در جریان دستگیری کوشید با انفجار یک نارنجک جاسازی شده زنده به دست دژخیمان نیفتد، ولی قبل از انجام این عمل یکی از مزدوران سپاه با قنداق تفنگ ضربهای به سر رفیق زد که بی هوش شد. پس از انتقال به اوین رفیق یوسف تحت شدیدترین شکنجه ها قرار گرفت ولی فدائی وار مهر سکوت بر لب داشت و کلامی به بازجویان نگفت. رفقای دیگر که از دستگیر او اطلاع نداشتند تا چند روز بر سر قرارها حاضر می شدند و این نشانه آن بود که رفیق یوسف هیچ اطلاعی به مزدوران اوین نداده است. زنده یاد یوسف زیر شکنجه های جانکاه همراه با دیالیزشدن چند باره کلیه هایش لب به سخن نگشود و فرمان مرگ را با باور به آزادی، برابری پذیرا شد و تن به همکاری با مزدوران رژیم نداد. زنده یادان یوسف و ابراهیم را همزمان باهم از سالن سه زندان اوین برای مرگ بردند . زنده یاد یوسف پیش از مرگ درسلول ۵۴ سالن ۲۰۹ اوین زندانی بود و بر کف سلول سرود دلخواهش «قسم خوردم بر تو من ای عشق» را در واپسین هنگامه پیش از مرگ نوشته بود: فدایی خلق یوسف ایمانی دارستانی. برادر کوچک رفیق پوسف، فدایی جانباخته رفیق امان الله ایمانی دارستانی، در جریان انقلاب [ارتجاع] فرهنگی در سوم اردیبهشت سال ۱۳۵۹ در دانشگاه گیلان با گلوله پاسداران به شهادت رسید. منبع: برداشت آزاد از فیسبوک حسین دارستانی
منبع: نبردخلق شماره ۴۹۳، شنبه ۱ شهریور ۱۴۰۴ - ۲۳ اوت ۲۰۲۵
|