چالشهای رژِیم در برابر اعتراضهای کارگری

(مهر 86)

زینت میرهاشمی

بیش از 3000 نفر از کارگران نیشکر هفت تپه از روز شنبه 7 مهر، تحصن خود را در محل فرمانداری این شهرستان آغاز نمودند. در روز دوم اعتصاب، کارگران در برابر دخالت نیروی انتظامی در این تجمع، سه راهی خوانساری بین اهواز و اندیمشک را بستند.

کارگران این واحد نولیدی تاکنون چندین بار دست به اعتصاب و تحصن زده اند. روز پنجشنبه 12 مهر کارگران اعتراضی مورد یورش گارد ویژه ضد شورش قرار گرفته و تعدادی زخمی و دو نفر از آنها دستگیر شدند. اعتراض این کارگران به عدم پرداخت ماهها حقوقشان است.

کارخانه نیشکر هفت تپه از بزرگترین واحدهای تولیدی شکر در ایران است که به دلیل واردات شکر توسط مافیای وابسته به حکومت و فروش آن به بهای پایین تر از تولیدات داخلی، دچار ورشکستگی شده و 5000 هزار کارگر آن ماههاست که حقوقی دریافت نکرده اند.

 کارگران نیشکر هفت تپه در نامه ی سرگشاده به سازمان جهانی کار، یکی از علتهای اصلی شرایط پیش آمده را، پایین آوردن تعرفه واردات شکر توسط دولت اعلام کرده اند.

مدیریت این شرکت، در بخشنامه ای کارگران را تهدید به بیکاری نموده است. در این بخشنامه آمده است که کارگرانی که در اعتصاب شرکت دارند برای آنها غیبت زده خواهد شد.

پرداخت حقوق، امنیت کار، ایجاد تشکل مستقل کارگری و خواستهای اعلام شده هزارها کارگر نیشکر هفت تپه خواست بر حق آنهاست. از این خواسته های برحق حمایت می کنیم و توجه تمامی اتحادیه ها و سندیکاهای کارگری و نهادهای مدافع حقوق بشر و حقوق کارگران را به سرکوب کارگران در ایران توسط دولت پاسدار احمدی نژاد و بازگذاشتن مدیریت واحدهای تولیدی وابسته به مافیای قدرت در سرکوب و به زنجیر کشیدن کارگران جلب می کنیم.

واردات شکر در دست مافیای وابسته به حکومت قرار دارد که بر اساس آمارهای داده شده در رسانه های رژیم، چندین برابر بیشتر از مایحتاج مردم و در قیمت ارزانتر از شکر داخلی به بازار عرضه شده است. در حالی که بر اساس اخبار درج شده در برخی رسانه های حکومتی، «در سال گذشته بیش از 5.2 میلیون تن شکر وارد شده در حالی که نیاز به واردات شکر تنها 600 هزار تن بوده است.»

جمعی از کارگران ایران خود رو طی اطلاعیه ای مبارزه کارگران نیشکر هفت تپه برای احقاق حقوقشان را ارج نهاده و از آنها حمایت کردند. در بخشی از نامه کارگران ایران خودرو آمده است: «تنها اسلحه کارگران در مقابل یورش به کار آنان اعتصاب و تشکل و حمایت ما کارگران از هم طبقه های خودمان می باشد. پیروزی کارگران نیشکر کارون در اتحاد و همبستگی همه کارگران ایران از آنان می باشند. صدای اعتراض کارگران نیشکر را به گوش همه همکاران خود برسانید. کارگران نیشکر را تنها نگذاریم.»

سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، طی بیانیه ای از خواستهای کارگران نیشکر هفت تپه حمایت کرده و به سرکوب آنها توسط نیروی انتظامی اعتراض نمودند. در بیانیه این کارگران آمده است: «سندیکای شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، تنها راه رسیدن به این خواستهای بر حق را در پیگیری و استقامت کارگران از راه انتخاب نمایندگان واقعی و تشکیل سندیکای مستقل کارگری میسر می داند و کلیه کارگران حق طلب شرکت کشت و صنعت نیشکر هفت تپه را برای همبستگی بیشتر به ایجاد سازمان سندیکایی خود فرا می خواند.»

انزجار بین المللی از طرف نهادهای کارگری در رابطه با زندانی بودن کارگران ادامه دارد. اتحادیه کارگری «اتحاد» انگلستان روز پنجشنبه 19 مهر در حمایت از کارگران ایران اعلام کرد که: «خبر زندانی شدن کارگران در جمهوری اسلامی به دلیل فعالیتهایی که در یک جامعه منصف جزو حقوق پایه ای به شمار می آید، انزجار ما را برانگیخته است.»

در حالی که یورش ماموران رژیم به مبارزه مسالمت آمیز کارگران نیشکر هفت تپه که خواهان دریافت حقوق عقب افتاده خود هستند، این مبارزه را متوقف نکرده و در حالی که فقر و تعرض به سطح زندگی و معیشت مردم ابعاد گسترده ای پیدا کرده، روز شنبه 21 مهر، عبدالرضا دانایی، از مسئولان وزارت جهاد کشاورزی رژیم، اعتصاب کارگران نیشکر هفت تپه را با واردات شکر بدون ارتباط دانست.

این کارگزار رژیم در حالی که مدعی شد که حقوق عقب افتاده کارگران تا مرداد پرداخت شده، بی شرمانه اعتراض کارگران نیشکر هفت تپه را در رابطه با سیاستهای دولت در زمینه شکر بی اساس دانست.

بانک مرکزی جمهوری اسلامی در آخرین آمار خود نرخ تورم  در شهریور ماه را 15.8 درصد اعلام کرد. بر اساس داده های آماری همین بانک «نرخ تورم در فروردین ماه، 14.2 درصد، در تیرماه 14.8 در صد و در پایان مرداد ماه سال جاری 15.4 در صد» بوده است. بر اساس محاسبات صندوق بین المللی پول، ایران بالاترین نرخ تورم را در تمام کشورهای خاورمیانه و شمال آفریقا دارد. میانگین نرخ تورم در این منطقه، حدود 8.2 در صد است. محاسبه نرخ تورم از طرف نهادهای غیر حکومتی بالاتر از عدد دو رقمی اعلام شده از طرف بانک مرکزی است.

چندی پیش مرکز پژوهشهای مجلس پیش بینی کرد که نرخ تورم در سال جاری به بیشتر از  23 در صد برسد.

دولت پاسدار احمدی نژاد، پایین آوردن نرخ تورم را یکی از شعارهای عوامفریبانه خود اعلام کرده بود. این شعار در کنار وعده های دیگر مانند، بردن پول نفت به سفره های مردم، کاهش بیکاری و ... آنچنان زرد و توخالی بود که تبدیل به یکی از چالشهای پیش پای دولت شد و این زردی و پوچی که سنگ پایه حفظ استبداد است، به خوبی عیان شد.

یکی از علتهای رشد نرخ تورم، رشد نقدینگی در اثر غارت کردن درآمدهای نفت، عدم سرمایه گذاری در تولید و عدم رشد تولید ناخالص داخلی است. افزایش پول نفتی که از ثروت طبیعی مردم است تنها جیبهای گشاد بورژوازی انگلی و تجاز و مافیای وابسته به قدرت را پر کرده است و باعث ققیرتر شدن مردم شده است.

حرکتهای اعتراضی کارگری، رژیم را به هراس انداخته است. کارگزاران ولایت فقیه سعی می کنند با مرتبط کردن این حرکتهای اعتراضی به نیروهای اپوزیسیون، هر چه بیشتر کارگران را سرکوب کنند. استاندار فارس، روز پنجشنبه 5 مهر، در حالی که کارگر و کارفرما را دشمن هم ندانست گفت: «کارگران باید هوشیار و بیدار باشند و مواظب باشند خدای ناخواسته بازیچه دست برخی افزاد و گروههای سیاسی واقع نشوند.»

معاون روابط کار سازمان کار خوزستان اعلام کرد که کارفرمایانی که «مقرری بگیران» را استخدام کنند، «فقط 30 درصد از حقوق آنان را پرداخت خواهند کرد.» این سیاست به نفع کارفرمایان است. «مقرری» که کارگران فوق می گیرند بسیار ناچیز و محدود است. از طرفی دیگر این سیاست، دست کارفرمایان را برای رواج قراردادهای هر چه کوتاه مدت و از میان کارگران «مقرری بگیر» باز بگذارد. در چنین شرایطی جیب سرمایه داران انباشته تر و در کنار آن دولت هر چه بیشتر سود می برد.

بر اساس بررسی سالانه نقض حقوق سندیکایی در جهان که در کتابی از طرف اتحاد جهانی سندیکاها منشتر شده، «طی سال 2006 در سطح جهان مجموعا 144 نفر از فعالین سندیکایی به قتل رسیده اند. به نوشته سایت سلام دموکرات یکشنبه 22 مهر «بیش از 800 نفر قربانی ضرب  شتم و یا شکنجه شده اند. جرم آنان فعالیت برای تحقق حق فعالیت سندیکایی بوده است»

شوراهای اسلامی کار، تشکیلاتهایی دست ساز حکومت هستند، این تشکلهای زرد کارگری برای جلوگیری از شکل گیری شوراها، اتحادیه ها و سندیکاها توسط حکومت شکل گرفت، کارگران را نمایندگی نمی کند و به همین دلیل مورد استقبال کارگران قرار نگرفت. پروسه انتخابات در این شوراها در دست حکومت است. به گزارش ایسنا دوشنبه 9 مهر86، بر اساس آمار وزارت کار رژیم در «دو میلیون و 600 هزار کارگاه، 1300 شورای اسلامی کار، 380 انجمن صنفی »وجود دارد و «تنها کمتر از یک درصد کارگاههای کشور تشکلهای کارگری (منظور شوراهای اسلامی است» وجود دارند.

مهمترین حرکتهای اعتراضی کارگری در مهر 86

روز یکشنبه اول مهر، کارگران کارخانه صنایع چوب طالقان واقع در احمد آباد در محل دفتر مرکزی این شرکت تجمع اعتراضی بر پا نمودند. این کارگران به عدم پرداخت حقوق خود اعتراض داشتند.

سه شنبه 3 مهر- کارگران کارخانه کاغذ سازی کارون شوشتر  تجمع اعتراضی برگزار نمودند. کارگران به بیکاری، بلاتکلیفی و عدم پرداخت مزدهای عقب افتاده خود اعتراض داشتند. ماموران رژیم با باتوم و گاز اشک آور به این تجمع یورش برده و تعدادی از کارگران شرکت کننده در تجمع را زخمی نمودند. بر اساس گزارش ابولفضل عابدینی، روزنامه نگار در محل، «در این حمله، 5 تن از کارگران به شدت مضروب و به بیمارستان منتقل شدند.»

کارگران اخراجی کارخانه نساجی کردستان هر روز در مقابل کارخانه تجمع اعتراضی بر پا نموده و خواهان بازگشت به کار خود هستند. سابقه این کارگران به بالای 10 سال کار می رسد.

 روز 7 مهر- حدود 300 نفر از کارگران مجتمع کشتی سازی خلیج فارس، در محل مجتمع، تجمع اعتراضی بر پا نمودند و خواهان رسیدگی به مشکلاتشان شدند. این کارگران به اخراج خود اعتراض داشتند. ماموران انتظامی مانع ادامه این همایش اعتراضی شدند و به آن خاتمه دادند.

روز سه شنبه 10 مهر- آموزشیاران نهضت سوادآموزی استان خراسان در محل سازمان آموزش و پرورش این استان، تجمع اعتراضی نموده و خواستار دریافت 3 ماه حقوق عقب افتاده خود شدند.

روز چهارشنبه 18 مهر، کارگران کارخانه کنف کار واقع در رشت، در محل استانداری گیلان تجمع اعتراضی بر پا نمودند.  این کارگران به عدم پرداخت حقوقشان به مدت 4 ماه اعتراض کردند.

روز پنجشنبه 19 مهر، کارگران بارسیلون واقع در لرستان، در محل استانداری این شهر تجمع اعتراضی بر پا نمودند. این کارگران به تعطیلی این واحد تولیدی و عدم پرداخت حقوقشان به مدت چند ماه اعتراض داشتند.

19 مهر- کارگران کارخانه شاهو در برابر بخشنامه مدیریت این کارخانه مبنی بر اضافه کردن ساعات کار، تجمع اعتراضی کردند و باعث عقب نشینی مدیریت این کارخانه از اجرای بخشنامه فوق شدند.  

روز 21 مهر، کارگران شرکت نساجی خوی در محل فرمانداری این شهر تجمع اعتراضی بر پا نمودند. این کارگران به بلاتکلیفی و عدم پرداخت حقوق عقب افتاده خود اعتراض داشتند.