رویدادهای کارگری در آذر ماه

زینت میرهاشمی

بر اساس خبرهای منتشر شده، چهار فعال کارگری روز آدینه 23 آذر دستگیر شدند. محسن حکیمی، ابراهیم نوروزی گوهری، علیرضا عسگری و حسین غلامی توسط نیروهای سرکوبگر رژیم در پارک چیتگر دستگیر شدند.

سازمانها و نهادهای بین المللی کارگری به این دستگیریها و نیز دستگیری رضا دهقان از اعضای هیات موسس سندیکای کارگران نقاش که در آذر ماه دستگیر شده است،  اعتراض کرده اند.

دستگیری دانشجویان، کارگران، زنان  و معلمان، نشاندهنده  بربریت نظام پوسیده ایست که با خشونت و سرکوب پابرجاست. کنشهای ارتجاعی حاکمیت  نشان دهنده وحشت از جنبش مردمی است که بارگاه  ولی فقیه را به چالش گرفته است.

محمود صالحی علیرغم بیماری کلیه و ضعف جسمانی و دردهای ناشی از آن همچنان در سیاهچالهای رژیم از امکانات پزشکی محروم است.  منصور اسانلو همچنان در زندان به سر می برد.

تعداد بسیاری از معلمان که در سلسله حرکتهای اعتراضی در رابطه با خواسته هایشان شرکت کرده بودند از کار برکنار شدند.

در پی سیاستها و عملکردهای اقتصادی رزیم، جیبهای آقازاده ها و آخوند زاده ها و نورسیدگان و پیوستگان به نظام، سنگین تر شده و اکثریت مردم فقیرتر شده اند. سیاستهای خصوصی سازی، که در دایره خودیها و رانت خواران اعمال می شود و نیز رشد نقدینگی و واردات انبوه، واحدهای تولیدی با سابقه بیش از 50 سال، مثل نساجی را به نابودی کشانیده شده است. در اثر این ورشکستگی و بحران در تولید، کارگران و مزدبگیران بیشترین ضربه را دیده اند. مبارزه روزانه کارگران برای دریافت حقوقهای عقب افتاده خود که در این واحدهای تولیدی بحران زده کار می کنند بر این ویرانی تولید داخلی صحه می گذارد.

بر اساس رسانه ها و ارگانهای وابسته به حکومت، در روند واگذاری واحدهای تولیدی به بخش خصوصی در چند سال اخیر، «بیش از 2000 از این واحد واگذار شده به بخش خصوصی تعطیل شده اند.» (ایسنا 21 آذر86) پارسیلون خرم آباد با 3000 کارگر مشغول به کار ، یخچال سازی لرستان، نخ طلایی خمین و شرکت نیشکر هفت تپه از جمله این واحدهای تولیدی ویران شده بعد از واگذاری به بخش خصوصی است.

سید امین هادوی عضو اناق بازرگانی در رابطه با رشد نقدینگی می گوید: «رشد نقدینگی از سال 83 تاکنون برابر با رشد نقدینگی در تمام تاریخ خلق پول در ایران بوده است.» (آفتاب 5 آذر86)

این کارگزار رژیم، در برابر هیاهوی عوامفریبانه دولت در رابطه با «اشتغال زایی» می گوید: «این نقدینگی که بر اثر سیاستهای نادرست دولت در اقتصاد سرازیر شده هیچگونه تحولی در وضعیت تولید ایجاد نکرده است و تولید کنندگان از آن بهره ای نبرده اند.»  وی اضافه می کند که «نقدینگی به سمت بخشهای کم ریسک سرمایه گذاری مانند بخش مسکن نیز سرازیر شده که خود عاملی برای رشد قیمت عجیب و بی سابقه آن است.»

بر اساس داده های آماری درج شده در رسانه های حکومتی، رشد نقدینگی در پایان سال 83، شست هزار میلیارد تومان بوده و در سال 84، نود هزار میلیارد تومان و در سال 85، یکصد و سی هزار میلیارد تومان بود. و همین منابع پیش بینی می کند که در سال 86 این نقدینگی یکصد و هفتاد هزار میلیارد تومان افزایش خواهد داشت. این میزان بیش از 5/2 برابر سال قبل خواهد بود.

برجسته ترین حرکتهای اعتراضی کارگران در آذر ماه

کارگران کارخانه نیرو رخش از روز یکشنبه 4 آذر  دست به اعتصاب زدند. این کارگران به عدم پرداخت دستمزدهای عقب افتاده شان اعتراض نمودند. بر اساس خبرهای پخش شده در مورد اعتصاب این کارگران، در پنجمین روز این اعتصاب، حکم اخراج 6 نفر از کارگران رسمی این واحد تولیدی توسط کارفرما صادر شده است.

دوشنبه 5 آذر، کارگران شرکت قوه پارس مقابل مجلس رژیم دست به گردهمایی اعتراضی زدند. این کارگران به عدم پرداخت مزدهای عقب افتاده خود اعتراض داشتند. این کارگران به مدت 7 ماه است که حقوقی دریافت نکرده اند.

بر اساس گزارش سایت فریاد کارگر، 17 آذر 86، بیش از 390 نفر از کارگران کارخانه نساجی خوی در اعتراض به عدم پرداخت حقوقشان در مقابل فرمانداری این شهر گردهمایی اعتراضی بر پانمودند.

دوشنبه 19 آذر، کارگران نیشکر هقت تپه در اعتراض به عدم پرداخت حقوقشان دست به تجمع در محل این کارخانه زدند. این کارگران در برابر تعهد کارفرما به پرداخت حقوقهای عقب افتاده شان به تجمع خود پایان دادند.

چهارشنبه 21 آذر، بیش از 600 نفر از پرستاران ارومیه دست به تجمع اعتراضی زدند. این پرستاران به وضعیت معاشی و دستمزدهای ناچیز خود اعتراض داشتند.