تعیین حداقل دستمزد زیر خط فقر  برای کارگران و مزدبگیران

رویدادهای کارگری در اسفند 86

 

زینت میرهاشمی

 

رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

چنان نماند و چنین نیز نخواهد ماند

بهار زیبا و شروع سال 1387 را به کارگران، مزدبگیران و کوشندگان جنبش کارگری تبریک می گویم.  گر چه این بهار که طبیعت نو را به ارمغان می آورد در برابر جیبهای خالی کارگران و گونه های بی رنگ پدران و مادران و چشمهای پر تمنای کودکان خجل می شود اما باز هم مقدم آن را که امیدها را یادآوری می کند گرامی می داریم.

اگر چه سال گذشته، سالی پر از درد و رنج و شکنجه و کشتار از طرف دیکتاتوری نکبت بار برای مردم بود اما سالی بود که کارگران، مزدبگیران، فرهنگیان، دانشجویان و زنان با تداوم مبارزه و مقاومت در برابر سرکوب، قایق زهوار در رفته حکومت را با طوفان مبارزه خود به چالش کشیدند.

در سالی که گذشت، فعالان جنبش سندیکایی، فعالان اتحادیه کارگران بیکار متحمل هزینه های زیادی شدند. آنها حبس، فشار و شلاق را در دفاع از حقوق خود به جان خریدند. فعالان جنبش سندیکایی شرکت واحد در سال گذشته دچار بیکاری، ضرب شتم و زندان شدند. منصور اسانلو همچنان در زندان به سر می برد. کارگران سنندجی تنها به جرم بیان خواسته هایشان و برگزاری جشن کارگری به زندان، شلاق محکوم شدند. محمود صالحی همچنان در زندان به سر می برد. بدون شک همه ایرانیان آزاده بر سر سفره هفت سین به یاد آنان بودند.

 

وزارت کار و امور اجتماعی روز شنبه 27 اسفند، حداقل حقوق کارگران و مزدبگیران برای سال 1387 را اعلام کرد. این نهاد دولتی حداقل دستمزد را   219 هزار و 600 تومان اعلام کرد. همه ساله شورای عالی کار که ترکیبی از نمایندگان کارفرما، دولت و نماینده غیر انتخابی کارگران است، حداقل دستمزد را تعیین می کنند. برآیند تصمیم گیری این شورا و ترکیب آن، بیان کننده منافع سرمایه داران و نظام است. از آن جایی که نماینده ی واقعی کارگران که بر آمده از دل تشکلهای مستقل کارگری باشد در این ترکیب وجود ندارد، لذا این تعیین مزد جیبهای سرمایه داران و حافظان آن را مد نظر قرار می دهد. دستیافت بحثهای پی آمده در این شورا پیرامون تعیین حداقل دستمزد بیانگر آن است که حتا کسانی که به عنوان نماینده کارگر در این شورا شرکت داشته اند، ذره ای از کشاکشی که بین طبقه کارگر و صاحبان سرمایه به طور عینی وجود دارد را نمایندگی نمی کنند.

شورای عالی کار حداقل دستمزد سال گذشته را 183 هزار تومان تعیین کرده بود. امسال مدعی شد که به میزان 20 درصد این مزد را بالا برده اند.

قبل از این وزارت کار، کمیته ای به عنوان «کمیته مزد» تعیین کرده بود که به اصطلاح تحقیق این کمیته پیش زمینه ای باشد برای واقعی تر کردن دستمزد. اما این کمیته که ناف گردانندگان آن به حکومت گره خورده، منافع کارگران را در نظر نگرفت.

وزارت کار اعلام کرد که تعیین دستمزد بر اساس تعیین نرخ تورم که از طرف بانک مرکزی جمهوری اسلامی تعیین شده، در نظر گرفته شده است. بانک مرکزی ترخ تورم را در بهمن سال 86 بر اساس گفته وزارت کار، 8/17 در صد اعلام کرده است.

اگر به آمارهای محافظه کارانه رسانه های حکومتی هم بنگریم، کارگرانی که زیر این حقوق تعیین شده کار می کنند و شامل قانون کار نمی شوند مثل کارگران قراردادی که 75 تا 80 درصد کارگران را شامل می شوند و کارگران واحدهایی که 10 نفر و کمتر کارکن دارند اکثریت قاطع کارگران و مزدبگیران را تشکیل می دهند.  

بر اساس داده های آماری، به برکت دولت پاسداران، و نیز  افزایش درآمد نفت، نقدینگی بیشتر شده است. بر خلاف ادعای پایوران رژیم که می گویند نرخ تورم را به یک رقمی کاهش خواهند داد، نرخ تورم از این مقداری که بانک مرکزی اعلام کرده است بیشتر است و بنا به نظر کارشناسان اقتصادی این رقم در سال 87 بسیار بیشتر هم خواهد شد.

مرکز پژوهشهای مجلس رژیم در گزارش خود که تضادی کامل با آمار نرخ تورم داده شده از طرف بانک مرکزی دارد، نرخ تورم در سال 1386 را 23 درصد پیش بینی کرده بود.

محمد جهرمی وزیر کار رژیم، اعلام کرد که بر اساس بازدیدهایی که از تعدادی کارخانه و واحدهای تولیدی شده است «5/21 درصد کارگران در بنگاهها و کارخانه ها بر اساس حداقل مزد، حقوق دریافت می کنند.» این حرف با توجه به اخباری که از اعتراضهای کارگری پخش می شود نشان می دهد که 80 درصد کارگران و مزدبگیران حتا مورد لطف قانون کار هم قرار نمی گیرند و کارفرمایان هر گونه بخواهند به آنها مزد می دهد.

جهرمی برای این حرفی که زده است توجیهی می تراشد و طوری حرف می زند که گویا بقیه بالای نرخ تعین شده حقوق می گیرند که این حرفی پوچ است.

اما ببینیم این حداقل دستمزد در چه شرایطی تعیین می شود و کنشهای کارگری برای بهبود وضعیت زندگی و معیشیت خود چرا ادامه خواهد یافت؟

اگر به اخبار اعتراضهای کارگری که برخی از آنها از جمله تحصن و اعتصاب در برابر مجلس ارتجاع و فرمانداریها و بستن جاده ها نوعی رویارویی علنی با نظام است توجه کنیم، می بینیم که این جدال در همین ابعاد هم نتوانسته است صاحبان سرمایه را مهار کند.

سیاستهای رژیم که بیش از هر زمان در جهت نئولیبرالیسم و جهانی سازی سرمایه قدم بر می دارد، و از طرف دیگر خصلت انگل صفتی سرمایه داری در ایران که نه در بازتولید صنعت بلکه در واردات کالاهای بنجل و ته انبارهای کشورهای دیگر و در نهایت جابه جایی سرمایه به محل امن، باعث شده که تولیدات داخلی از بین رفته و در عدم توانایی رقابت با کالاهای وارداتی، بحران دامنگیر این واحدها، وضعیت معاشی کارگران و مزدبگیران را وخیم تر سازد.

رژیم با همین قد و قواره آخوندی اش خدمت بزرگی به جهانی سازی سرمایه کرده و راه را برای آن باز کرده است. نمونه آن واردات شکر توسط مافیای وابسته به حکومت که فاجعه بزرگی برای تولید شکر در ایران به وجود آورد. در شماره های قبل نبرد خلق به این موضوع پرداخته شده است.

جهرمی می گوید  از 15 میلیون کارگر حمل و نقل و کشاورزی که پایه حقوقشان همین مزد تعیین شده توسط شورای عالی کار است، فقط 8 میلیون شامل بیمه سازمان تامین اجتماعی هستند. همین آمار نشان دهنده وضعیت فاجعه بار کارگران در برابر همین قانونی است که دست پخت نظام است.

این سیاستها کارگران را در موقعیتی قرار می دهد که خواسته هایشان را در حد حفظ موقعیت موجود و چیزهایی که از دست داده اند نگاه دارند و برای بهبود وضعیت و بردن سهم بیشتر از ثروتی که خود تولید می کنند و ثروتهای طبیعی کشور که به جیب حاکمان وارد می شود تلاش نکنند.

شمار اعتراضهای کارگری در ماه پایانی سال قابل توجه است. اما این اعتراضها به طور عمده بر سر دریافت حقوق است. این یکی از شگردهای کثیف سرمایه داری است که می خواهد مبارزه کارگران را به خواستهای عقب تر محدود کند و مانع سیاسی شدن خواستهای کارگری و ارتقا آن شود. کارگری که به مدت یک سال حقوق دریافت نکرده است مجبور می شود که برای دریافت آن مبارزه کند و نانی برای سیر کردن موقتی شکم فرزندانش تهیه کند.

در روز 2 بهمن سال پیش شاهد مجروح شدن کارگران کارخانه درخشان یزد توسط نیروی انتظامی بودیم. کارگران مجروح شده از ترس آینده خود حاضر به رفتن به پزشک قانونی نشدند.

اتحادیه سراسری کارگران اخراجی و بیکار، طی بیانیه ای خطاب به شورای عالی کار و کمیته دستمزدها به مزد تعیین شده اعتراض کرد. جعفر عظیم زاده سخنگوی این اتحادیه اعلام کرد:«تا کنون 2 هزار کارگر از واحدهای تولیدی مختلف از این طومار حمایت کرده و آن را امضا کردند.»

خامنه ای و احمدی نژاد در پیامهای نورورزی خود، از «عدالت» و «پیشرفت» سخن پراکنی کردند. حتا نامگذاری سال جدید از طرف ولی فقیه نشان دهنده وضعیت نابسامان اقتصادی که زیانها و آسیبهای آن به طور مستقیم بر دوش کارگران و مزدبگیران است، حکایت دارد. ولی فقیه سال 1387 را سال «نوآوری و شکوفایی» نامید. تاکنون مردم به بهانه برقراری «عدالت اسلامی» سرکوب می شدند و در سالی که آغاز شده به بهانه «پیشرفت» ارتجاع سرکوب خواهند شد. پاسدار احمدی نژاد سال 86 را «سالی همراه با پیشرفتهای خیره کننده» برای ایران اعلام کرد.

دیکتاتوری مذهبی حاکم مانع هر گونه توسعه دموکراتیک و پایدار است. توسعه ای دموکراتیک و پایدار بدون عدالت، دموکراسی و آزادی تحقق نخواهد یافت. بر این نهاده سال 1387، گسترده شدن اعتراضها و پویشهای اجتماعی را نوید می دهد. 

 

مهمترین رویدادها و حرکتهای اعتراضی کارگران در اسفند ماه 1386

کارگران سد توانکش و هل توشان کامیاران از صبح روز دوم اسفندماه سال جاری، در اعتراض به عدم پرداخت حقوق و مزایای ماهیانه خود، در مقابل فرمانداری کامیاران تجمع کردند.

به گزارش روز جمعه 3 اسفند  86 موکریان نیوز، این کارگران که تعداد آنها حدود 400 نفر می باشد، 4 ماه است که حقوق و مزایای ماهیانه خود را دریافت نکرده اند.

 

روز شنبه چهارم اسفند، بيمارستان «جرجاني» به دليل اعتصاب تمام پرستاران و پرسنل آن تعطيل شد. به گزارش آژانس ايران خبر علت اعتصاب، پرداخت نشدن حقوق پرستاران و پرسنل بيمارستان به مدت 7 ما ه مي باشد .اين سومين باري است كه پرسنل اين بيمارستان جمعا دست به اعتصاب مي زنند .

 

دادگاه عمومی سنندج 22 تن از کارگران اخراجی کارخانه نساجی کردستان را احضار کرد.

به گزارش روز یکشنبه 5 اسفند  86  موکریان نیوز طبق احضاریه رسیده به کارگران، آنها باید روز هفتم اسفند ماه سال جاری خود را به شعبه یک دادگاه سنندج معرفی نمایند.

گفته می شود این کارگران که چندی پیش از سوی کارفرمای کارخانه از کار اخراج شده بودند، در پی شکایت مدیریت کارخانه و به دلیل اعتراضشان به عدم پرداخت حقوق و مزایای بازخریدی از سوی کارفرما، به دادگاه احضار شده اند.

 

ظهر روز یکشنبه 5 اسفند  86 جمعي از كارگران ذوب آهن اردبيل با حضور در مقابل ساختمان مركزي كارخانه ذوب آهن اردبيل به نحوه پرداخت حقوق و مطالبات خود تجمع اعتراض آميزي برگزار كردند.

به گزارش خبرگزاري فارس از اردبيل در اين تجمع كه ساعتها به طول انجاميد و باعث بند آمدن قسمتي از خيابان اصلي شهر شد، معترضان خواستار پرداخت حقوق و مطالبات معوقه خود شدند.

 

کارگران سد توانکش و هل توشان کامیاران صبح روز دوم اسفندماه 1386، در اعتراض به عدم پرداخت حقوق و مزایای ماهیانه خود ، در مقابل فرمانداری کامیاران تجمع کردند.

به گزارش موکریان نیوز این کارگران که تعداد آنها حدود 400 نفر می باشد، 4 ماه است که حقوق و مزایای ماهیانه خود را دریافت نکرده اند.

 

روز سه شنبه 7 اسفند، درگيري نیروی انتظامی با كارگران درخشان یزد موجب جراحت تعدادی از آنان شد اما کارگران از مراجعه به پزشكي قانوني خودداري كرده اند چون از عواقبش می ترسند.

یکی از نمایندگان کارگران به خبرنگار دسترنج می گوید: در روز 21 بهمن تعداد از كارگران درخشان به اميد آن كه حداقل بخشي از مطالبات خود را دريافت مي كنند در مقابل كارخانه تجمع كردند‏، اما مدتي بعد عوامل انتظامي به اين بهانه كه تجمع كنندگان جاده را بسته اند با آنها برخورد كردند.

او گفت: در اين روز سرد زمستاني كارگران علاوه بر آن كه به جاي دريافت مطالبات خود با ضربات باتوم و گاز اشك آور مواجه شدند از سوي عوامل انتظامي با پاشيده شدن آب فشار قوي متفرق شدند.

 

40 کارگر  صنایع اراک  پس از واگذاری این واحد تولیدی به بخش خصوصی شغل خود را از دست دادند.

یک فعال کارگری در اراک در روز سه شنبه 7 اسفند به دسترنج گفت: این واحد تولیدی ریسندگی از مراد ماه سال جاری به بخش خصوصی واگذار شد و از همین زمان مجموع 259 کارگر آن به 190 کارگر در حال حاضر تقلیل یافته اند.

 

روز شنبه 11 اسفند 86 کارگران چيني ارس در سازمان کار و امور اجتماعي آذربايجان شرقي در اعتراض به پرداخت نشدن مطالبات‌شان تجمع اعتراضی کردند.

به گزارش ایسنا تجمع کارگران پس از آن که اعلام شد موضوع در کميسيون امور کارگري استانداري و فرمانداري تبريز مورد رسيدگي قرار خواهد گرفت، پايان يافت.

 

كاركنان باز خريد شده شركت پست و مخابرات چند شهر كشور از جمله تهران، بابل، آمل، بوشهر، بندرعباس و دليجان صبح روز شنبه 11 اسفند 86 براي اعتراض نسبت به دريافت حقوق و مزاياي خود در ‌١٤ سال پيش مقابل وزارت ارتباطات و فناوري اطلاعات تجمع كردند.

 

جمعی از کارگران معترض کارخانه پوشینه بافت قزوین با تجمع در محل خانه کارگر این استان با بر شمردن مشکلات حقوقی و شغلی طی چند ماه گذشته خواهان تشکیل یک نهاد کارگری در کارخانه و در یافت  6 ماه حقوق معوقه و سنوات  کاری خود شدند. کارگران در این تجمع هشدار دادند در صورت بر آورده نشدن خواسته های بحقشان تجمعات اعتراض آمیز  گسترده تری برپا خواهند کرد.

به گزارش روز یکشنبه 12 اسفند  86 دسترنج یک فعال کارگری در قزوین می گوید: مدیریت کارخانه  برای تیم فوتبال «پوشینه بافت» میلیونها تومان  هزینه کرده اما از پرداخت حقوق صدها کارگر شانه خالی می کند.

 

جمعي از كارگران «كارخانه مژده وصل شيراز» در زرقان که قطعات خودرو تولید می کند، روز يكشنبه 12 اسفند 1386  مقابل اين كارخانه تجمع كرده و 5 ماه حقوق معوقه خود را مطالبه و پيگيري كردند .

به گزارش آژانس ايران خبر يكي از كارگران اين كارخانه گفت ما به هر ارگان مراجعه كرديم و به هر مقامي هم نامه و شكايت نوشته ايم ولي فايده اي نكرد، الآن شب عيد هست و ما شرمنده نگاههاي همسر و فرزندان خود هستيم، كرايه خانه هايمان را نداده ايم و به همه مغازه هاي شهر بدهكاريم.

 

کارگران سد سیازاخ دیواندره در اعتراض به عدم پرداخت 6 ماه حقوق و دستمزد ماهیانه خود، از روز یکشنبه 12 اسفند 86 در محل کارشان دست به اعتصاب زدند.

به گزارش موکریان نیوز مطالبات کارگران معترض که تعدادشان بیش از صد نفر می باشد، پرداخت حقوق و مزایای معوقه عنوان شده است.

 

کارگران کارخانه قوه پارس در اعتراض به عدم دریافت 20 ماه حقوق در مقابل ساختمان استانداری قزوین تجمع کردند.

به گزارش روز  دوشنبه 13 اسفند  86 دسترنج مشکلات  کارگران "قوه پارس" با واگذاری کارخانه به بخش خصوصی آغاز شد و اینک بحران شدت گرفته است.    

روز سه شنبه 14 اسفند دسترنج یک فعال کارگری در قزوین به خبرمگار دسترنج گفت: تجمع اعتراض آمیز کارگران در مقابل ادارات و سازمانهای دولتی استان برای دومین روز متوالی ادامه داشته و کارگران هدف از این تحرکات اعتراضی را احقاق حق 20 ماهه و رفع مشکلات شغلی شان دانسته اند.

 

پس از 15 ساعت اعتصاب کارگری در كارخانه پروفيل ساوه، بخشي از خواسته هاي كارگران از سوي كارفرما پذيرفته شد.

روز سه شنبه 14 اسفند  86 يكي از كارگران كارخانه پروفيل ساوه به دسترنج گفت: به دنبال مذاكره اي كه شب گذشته ميان نمایندگان کارگران و كارفرما‏ صورت گرفت، كارگران به اعتصاب خود پايان دادند.

به گفته اين كارگر، تمامي 400 كارگر كارخانه پروفيل ساوه روز گذشته در اعتراض به تصميم كارفرما مبني بر انعقاد قرارداد يك ماه با كارگران، اخراج بي دليل برخي كارگران‏، نبود تشكل كارگري و پرداخت نشدن برخي از مطالبات كارگران، از ساعت 8 صبح تا 11 شب اعتصاب كردند.

 

كارگران شركت پونل پاكدشت دراعتراض به حقوق معوقه خود صبح روز چهارشنبه 15 اسفند دست از كار كشيدند و از ساعت 8 تا 10 صبح اقدام به تجمع اعتراضي در مقابل اين كارخانه نمودند. به گزارش روز چهار شنبه 15 اسفند  86  آژانس ايران خبر، درپي تجمع اعتراضي كارگران پونل فرماندار و سركرده اطلاعات شهر سراسيمه به اين كارخانه مراجعه كردند و به كارگران قول دادند كه تا روز بعد فردا مشگل حقوق را حل مي كنند .

 

به گزارش روز سه شنبه 14 اسفند وبلاگ کمیته اعتصاب، اعتصاب کارگران کارگاههای سد گاوشان در حالی وارد هیجدهمین روز از اعتصاب خود گردید که فرماندار این شهر به کارگران وعده داده است که تا روز چهارشنبه 15 اسفند حقوقهای معوقه ای آنها را پرداخت نماید.

 

روز شنبه 11 اسفند  حدود 300 نفر از کارگران شرکت «انرژی گستر نصیر» یکی از پیمانکاران شرکت اویک در پالایشگاه فازهای 9 و  10 عسلویه از محل کارگاه به طرف دفتر شرکت «اویک» راهپیمائی کردند. این کارگران سه ماه حقوق و عیدی طلبکار هستند. بر اساس گزارش اتحادیه سراسری کارگران اخراجی و بیکار، کارگران تا ظهر در مقابل دفتر «اویک» تجمع کردند اما چون نتیجه ای نگرفتند بعد از ظهر نیز در محوطه کارگاه «انرژی گستر نصیر» دست به راهپیمائی زدند و تا آخر وقت همچنان در اعتصاب بودند. روز یک شنبه نیز این کارگران ضمن تداوم اعتصاب خود، مجددا در مقابل دفتر «انرژی گستر» تجمع کردند.

 

دهها کارگر شرکت «قوه پارس» صبح روز سه شنبه 14 اسفند در اعتراض به عدم در یافت 20 ماه حقوق در مقابل ادارات کل صنایع و معادن و کار و امور اجتماعی استان قزوین تجمع کردند.

به گزارش اردوان از سایت دسترنج تجمع اعتراض آمیز کارگران در مقابل ادارات و سازمانهای دولتی استان برای دومین روز متوالی ادامه داشته و کارگران هدف از این تحرکات اعتراضی را احقاق حق 20 ماهه و رفع مشکلات شغلی شان دانسته اند.

 

اعتصاب 100 کارگر شاغل در سد «سياه زخ» ديوان دره که در اعتراض به عدم در يافت شش ماه حقوق انجام شده بود، همچنان ادامه دارد. به گزارش روز جمعه 17 اسفند  86 سایت دسترنج، اين اعتصاب کارگري که از دو روز قبل در محل سد سياه زخ آغاز شد، همچنان ادامه داشته و کارگران دست از کار کشيده اند.

 

۴۰ تن از زنان کارگر به همراه فعالان مدنی در شهرستان سقز به مناسبت ۸ مارس - روز جهانی زن - در خیابانهای این شهرستان راهپیمایی کردند.

به گرازش خبرنگار دسترنج، در این راهپیمایی که در خیابان آزادی سقز برگزار شد زنان شرکت کننده، شعارهایی با مضامین برابری و تساوی حقوقی با مردان سر دادند. خبرنگار دسترنج در سقز گزارش داد، جمعی از زنان کارگر نیز با شرکت در این راهپیمایی با سایر فعالان مدنی حقوق زنان اعلام همبستگی کردند.

 

روز یکشنبه 19 اسفند  86 ، كارگران کارخانه لامپ الوند قزوين در اعتراض به اتمام بيمه بيكاري و بلاتكليفي شغلي خود در مقابل اين واحد توليدي دست به تجمع زدند.

عيد علي كريمي، فعال كارگري در قزوين به دسترنج گفت: كارگران معترض در اين تجمع خواستار باز گشایي كارخانه و بازگشت به كار مجدد خود شدند.

 

روز یکشنبه 19 اسفند  86 ، حدود 50 نفر از کارگران با تجمع در ميدان گاز شهر سنندج روز اعلام همبستگي با منصور اسانلو و محمود صالحي را گرامي داشتند.

 

كارگران كارخانه تولید رینگ خودروی رفسنجان اروندچرخ اعتصاب كردند. به گزارش روز یکشنبه 19 اسفند  86 سایت صدای کاوه ها، كارگران معترض نسبت به پرداخت نشدن سه ماه حقوق، كسر دستمزد در روزهایی كه كارخانه تعطیل است, پرداخت نشدن وام صندوق پس از یك سال و برخورد نامناسب گردانندگان كارخانه اعتراض كردند كارگران هفته گذشته نیز دست از كار كشیده بودند.

 

جمعی از معلمان و دبیران مقطع متوسطه شهرستان سیرجان در اعتراض به پرداخت نشدن حق التدریس و اضافه تدریس، كلاسها را تعطیل كرده و در مقابل اداره آموزش و پرورش این شهر تجمع كردند. به گزارش روز یکشنبه 19 اسفند  86 سایت صدای کاوه ها، معلمان معترض اعلام كردند: مدت 9 ماه است كه هیچ حق التدریس و اضافه تدریسی دریافت نكرده ایم و با اوضاع نامناسب اقتصادی و مالی روبرو هستیم.

 

بیش از 30 کارگر راه آهن طبس از روز دوشنبه 20 اسفند در اعتراض به عدم دریافت 4 ماه حقوق و دیر کرد در نحوه پرداخت دستمزد شان دست به اعتصاب زدند.

سایت دسترنج در روز  سه شنبه 21 اسفند خبر داد که، این برای چندمین بار است که کارگران شاغل در راه اهن طبس در اعتراض به عدم دریافت حقوق معوقه دست به اعتراض زده اند.

 

به گزارش روز پنج شنبه 23 اسفند  1386 سایت دسترنج، كارگران كارخانه صنعتي پارس مينوي تهران در اعتراض به بي توجهي مديران اين كارخانه نسبت به مطالبات خود از ديروز در اعتصاب به سر می برند و در محوطه كارخانه تجمع كرده اند.

 

کارگران شاغل در بیش از ۵ واحد بزرگ تولیدی و صنعتی استان قزوین در اعتراض به عدم دریافت چندین ماه حقوق و مطالبات معوقه خود دست از کار کشیده و در مقابل استانداری تجمع کردند.

سایت دسترنج در روز یکشنبه 26 اسفند از قول عید علی کریمی فعال کارگری در استان قزوین در این زمینه گزارش کرد که:«صدها کارگر کارخانجات پلی اورتان، پارس واشر، پوشینه بافت، قوه پارس و ناز نخ در اعتراض به عدم دریافت ۲ تا ۱۰ ماه حقوق طی ۸ روز گذشته تاکنون بارها در مقابل نهادها و ادارات دولتی دست به تجمع و اعتصاب زدند.»

تا کنون هیچ یک از مقامات مسوول استان قزوین به اعتراضات کارگران توجه نکرده اند و برخی از کارخانه داران در واکنش به تحرکات اعتراضی و حق خواهانه کارگران، کارخانه ها را تعطیل کردند.

 

به گزارش سایت دسترنج بیش از 400 کارگر بیکار پاکدشت در اعتراض به عدم دریافت 2 ماه حق بیمه بیکاری خود از سازمان تامین اجتماعی صبح روز  دوشنبه 27 اسفند 86 در مقابل فرمانداری و بانک رفاه کارگران این شهرستان تجمع کردند.

 

حرکتهای اعتراضی کارگران نیشکر هفت تپه

کارگران نیشکر هفت تپه از روز سه شنبه 29 بهمن ماه دست به اعتصاب گسترده زدند. کارگران روز پنجشنبه 2 اسفند ماه در محوطه شرکت دست به تجمع و اعتراض زدند

به گزارش دبيرخانه شوراي ملي مقاومت ايران روز 2 اسفند 1386 نيروهاي سركوبگر اطلاعاتي و انتظامي به بيش از 800 تن از كارگران سد عباسپور شهر مسجدسليمان كه اخيرا و پس از خودداري مقامات اين سد از پرداخت حقوق معوقه شان در محوطه اين شركت دست به تحصن و اعتراض زده بودند, يورش بردند.

در این سد در حدود 1800 نفر شاغل هستند و نزدیک به5 ماه است که حقوق آنها پرداخت نشده است.

کارگران شرکت نيشکر هفت تپه با دیگر  از روز ۱۵ اسفند در اعتراض به پرداخت نشدن دو ماه حقوق و پاداش و عيدی شان، اقدام به اعتصاب کرده اند.

روز يكشنبه 19 اسفند بيش از 1500  تن از كارگران كارخانه نيشكر هفت تپه خوزستان در اعتراض به پرداخت نشدن حقوقهاي عقب افتاده خود تجمع كردند.

به گزارش فعالان حقوق بشر و دمکراسی در ایران، کارگران کارخانه نیشکر هفت تپه شوش پس از 4 روز اعتصاب و اعتراض، مسئولان این شرکت را وادار به پرداخت حقوق خود کردند و از روز دوشنبه 20 اسفند ماه کارگران پس از دریافت حقوق خود به سر کار خود به صورت مشروط بازگشتند.

در طی 4 روز اعتصاب و اعتراضات کارگران، مامورین وزارت اطلاعات با مراجعه به منازل کارگران و تماسهای تلفنی در سطح گسترده کارگران را تهدید به دستگیری می کردند.

روز 23 اسفند 1386 بار دیگر این کارگران باتوجه به عدم تحقق وعده مدیران شرکت اعتصاب کردند.در پی این اعتصاب تعادای از شیشه های کمپ نی بری شکسته و کارگران جادههای ورودی و خروجی به کمپ را بسته و از آمد و شد کامیونهای حمل نی و سرویسهای کارکنان جلوگیری کردند.

به گزارش رادیو فردا کارگران شرکت نيشکر هفت تپه با انتشار بيانيه ای در روز همبستگی جهانی با کارگران ايران، که در ۴۱ کشور در پنج قاره برگزار شد، خواستار پايان برخوردهای امنيتی – قضايی با کارگران ايران، آزادی منصور اسانلو، رييس هيات مديره سنديکای کارگران شرکت واحد اتوبوس رانی تهران و حومه، و محمود صالحی، فعال کارگری در استان کردستان، و همچنين مختومه اعلام شدن پرونده کارگران نيشکر هفت تپه و ابوالفضل عابدينی شدند.

کارگران شرکت نيشکر هفت تپه در حدود دو سال گذشته، حداقل ۱۱ بار بر سر مطالبات صنفی شان، دست به اعتصاب زده اند که بازتاب گسترده ای در رسانه های جمعی داشته است.

 

راهپیمایی همبستگی با کارگران ایرانی در ۴۱ کشور جهان

 فدراسيون جهانی کارگران حمل و نقل، کنفدراسيون بين المللی اتحاديه های آزاد کارگری و سازمان عفو بين الملل با انتشار بيانيه مشترکی همبستگی خود را با کارگران ايران اعلام کردند.

اين بيانيه به مناسبت روز ششم مارس، روز همبستگی جهانی با کارگران ايران منتشر شد.

به گزارش رادیو فردا در نخستين ساعات روزپنجشنبه، ۱۶ اسفند، کارگران ۴۱ کشور در پنج قاره جهان، تظاهرات و مراسم  روز همبستگی با کارگران ايرانی را برگزار کردند.

اتحاديه های کارگری در اين ۴۱ کشور که صدها هزار عضو دارند، در پی فراخوان فدراسيون جهانی کارگران حمل و نقل، خواستار آزادی منصور اسانلو، رييس هيات مديره سنديکای کارگران شرکت واحد اتوبوس رانی تهران، و محمود صالحی، فعال کارگر در استان کردستان، شدند.

مراسم روز همبستگی جهانی با کارگران ايران در حالی انجام گرفت که برخی از اتحاديه های کارگری از روز چهارشنبه، پنجم مارس ۱۵ اسفند، به استقبال آن رفته بودند. برگزاری تظاهرات در مقابل سفارت جمهوری اسلامی در پايتخت اوکراين از جمله اين اقدامات در روز چهارشنبه بود.

در روز پنجشنبه، ششم مارس ۱۶ اسفند، نخستين مراسم، تظاهرات در ولينگتون، پايتخت نيوزيلند، بود و پس از آن، تظاهرات و مراسم همبستگی با کارگران ايرانی در شهرهايی در استراليا، فيليپين، تايوان، تايلند، ژاپن، هندوستان، پاکستان، اندونزی، هنگ کنگ، عراق، لبنان، کرانه باختری رود اردن، الجزاير، تونس، اتيوپی، مراکش، آلمان، سوئد، بريتانيا و کانادا برگزار شد.

اين سازمان های کارگری و حقوق بشری اعلام کرده اند که تظاهرات و اعتراضات ششم مارس، پايان کار نخواهد بود و مبارزه برای آزادی منصور اسانلو و محمود صالحی و به رسميت شناخته شدن حقوق کارگران برای تشکيل اتحاديه های مستقل کارگری ادامه خواهد يافت.