زنان در مسیر رهایی

 

الف. آناهیتا

 

بنگلادش: بیست و یک هزار زن سالانه هنگام زایمان جان خود را از دست می دهند

ایرین:13 ژوییه 2008  

بر اساس گزارش سال 2008 یونیسف، بنگلادش بالاترین میزان مرگ و میر مادران هنگام زایمان در میان کشورهای آسیای جنوبی را داراست. این میزان 750 نفر در هر 100 هزار زایمان می باشد که در مقایسه با میزان آن در کشورهای همسایه مانند هند و پاکستان که به ترتیب 450 و 320 نفر می باشد، افزون تر است. بر پایه مطالعات بهداشتی و مرکز آمار جمعیت کشور، سالانه 21 هزار مادر به علت پیامدهای ناشی از زایمان و بارداری جان خود را از دست می دهند. علاوه بر این، تنها 13 درصد زایمانها توسط متخصصین صورت می گیرد. این مشکل بیشتر در مناطق روستایی، جایی که 75 درصد از ساکنان کشور 150 میلیونی زندگی می کنند، مشاهده می شود؛ مناطقی که آنچنان که می بایست دارای امکانات بهداشتی و پزشکی نیستند. بسیاری از این زنان به دلیل خونریزی، کم خونی و فشار خون مرتبط با زایمانهای سخت، جان خود را از دست می دهند. تحقیقات بهداشتی نشان می دهد که فقط کمی بیش از نیمی از زنان باردار در هنگام بارداری امکانات بهداشتی دریافت می کنند. این در حالی است که شمار بسیار اندکی از آنان به امکانات مراقبتی بعد از زایمان دسترسی دارند. 56 درصد از زنان برای مراقبتهای بهداشتی در زمان بارداری به بیمارستان و کلینیک مراجعه می کنند در صورتی که فقط 18 درصد برای مراقبتهای بعد از زایمان به این مراکز مراجعه می کنند.

انجمن اقتصادی بنگلادش دلیل بالا بودن میزان مرگ و میر مادران را مربوط به کم بها دادن به مسایل بهداشتی در بودجه دولت می داند. فقط 5.9 درصد از بودجه دولت به بهداشت اختصاص دارد که از همین میزان نیز تنها 9.5 درصد به نیازمندیهای زایمان ایمن تعلق دارد. شورای پرستاران نیز یکی از دلایل عمده این معضل را عدم وجود ماماهایی که دوره آموزشی مورد نیاز را دیده باشند، عنوان می کند.

 

انگلیس: فشار اتحادیه ها و مدافعان حقوق زنان بر دولت جهت دریافت دستمزد برابر

خبرگزاری سیاست انگلیس، 9 ژوییه 2008

اتحادیه های تجاری و تشکلهای مدافع حقوق زنان از دولت می خواهند که جهت حل نابرابری در پرداخت دستمزد بین زنان و مردان به صورت موثری اقدام کند. مدافعان برابری با توجه به اینکه 3 سال از بررسی قانون پرداخت دستمزد برابر با مردان می گذرد اما هنوز اثرات آن مشهود نیست، از روند آهسته این مساله ابراز نگرانی می کنند. دستمزد سالانه زنان به طور متوسط 4 هزار پوند کمتر از مردان است.

اتحادیه ها، تشکلهای مدافع حقوق زنان و برابری خواه در یک نامه سرگشاده از دولت می خواهند که با اقدامی سریع برای حل این مساله تلاش کند. آنان ابراز می دارند که زنان در انتخابات آینده قاطعیت احزاب پیرامون حل این مشکل را مورد ارزیابی قرار خواهند داد و هر کوتاهی در این رابطه با یک شکست سیاسی همراه خواهد بود.

 

عراق: زنان به طور روزانه با خشونت روبرو هستند

آفتن بلادت، استکهلم، 28 می 2008

مدافعان و فعالان حقوق زنان همراه با مقامهای رسمی سازمان ملل در نشستی که در استکهلم جهت بررسی خشونت علیه زنان عراقی برگزار گردید، وجود اعمال خشونت روزانه علیه زنان عراقی را تایید و تصدیق کردند.

نماینده رسمی سازمان ملل از بغداد اعلام داشت که بیش از صد زن تنها در بصره به دلیل نوع پوشش خود که به نظر بعضیها نامناسب می آمده، کشته و یا ناقص العضو شده اند. وی همچنین بر میزان بالای قتلهای ناموسی در کردستان عراق صحه گذاشت. خانم "لنا"، مسئول تشکل سویدی "زنان برای زنان" در این کنفرانس گفت که اشغال عراق حقوق زنان این کشور را به نابودی کشاند. یکی از اعضای پارلمان کردستان که در این کنفرانس شرکت کرده بود ابراز داشت، اکنون زنان فقط در خانه مورد تهاجم قرار نمی گیرند بلکه، در کوچه و خیابان انواع خشونتهای لفظی و فیزیکی از ربوده شدن، مورد تجاوز جنسی قرار گرفتن، تکه تکه شدن و در انتها به طور وحشتناکی به قتل رسیدن، هستی آنان را تهدید می کند. یکی از بنیانگذاران شبکه زنان عراقی ابراز داشت که زنان عراقی 55 درصد از جمعیت این کشور را در بر می گیرند و نقش بسیار مهمی در روند دموکراسی و پیشرفت کشور عراق بازی می کنند.

 

فرانسه: فمینیستهای فرانسوی و نیکلا سرکوزی

خبرگزاری آلمان، 14 ژوییه 2008

فمینیستهای فرانسوی معتقدند که "سرکوزی" برای غلبه بر رقیب خود خانم "رویال" از حزب سوسیالیست در انتخابات بر حقوق زنان تاکید کرد اما حقوق آنها از زمان قدرت گیری وی فرسایش پیدا کرده است. آنان معتقدند که بیانات "سرکوزی" در رابطه با اینکه فرانسه می بایست جسورانه برای حقوق زنان مبارزه کند، تاکتیکی بیش نبوده و از زمانی که از یکسال پیش قدرت را به دست آورده توجه بسیاری کمی نسبت به وضعیت حقوق زنان داشته است.

دکتر "ایمانویل" که در 25 سال گذشته درگیر پیشرفت مبارزه علیه خشونت خانگی بوده است، یکی از منتقدان "سرکوزی" می باشد. وی هم اکنون مدیر یک تشکل حمایتی از زنان کتک خورده می باشد. او می گوید "سرکوزی" که امروز یکسال در قدرت است، از همان ابتدا مشکل ایجاد کرد. وی زمانی که دولت خود را تشکیل داد هیچ وزیری برای سر و کار داشتن با حقوق زنان و برابری در نظر نگرفت. او نمی خواست که رای زنان را به "رویال" ببازد پس از حقوق زنان در این مسیر استفاده کرد. "میتران" در سال 1981 یک وزیر را برای حقوق زنان در نظر گرفت که این مساله پیشگامی کشور فرانسه در این رابطه را میان کشورهای اروپایی به ثبت رساند. سپس هر دولتی مساله حقوق زنان و برابری را بخشی از برنامه خود قرار داد و یا حداقل مقامی رسمی از دولت را برای این مساله در نظر گرفت. زمانی که "سرکوزی" در ماه مه 2007 قدرت را به دست گرفت، تعدادی زن سیاسی را به گروه خود اضافه کرد اما نه به میزانی که قول داده بود. دولت وی مغرور است که سمتهای بالایی را به زنان سپرده است از جمله وزیر امور مالی، وزیر دادگستری و .... اما داشتن وزیران زن قادر نیست جای خالی یک وزیر برای مسایل زنان را پر کند.

دکتر "ایمانویل" همچنین ابراز می دارد که گزارشهایی مبنی بر بسته شدن دفتر دولتی حقوق زنان به او رسیده است که بسیار نگران کننده است. این دفتر به زنان در رابطه با دسترسی به کورتاژ و دیگر موضوعات خصوصی اطمینان خاطر می دهد. این گزارش همچنان اشاره می کند که "سرکوزی" نسبت به معضل قاچاق انسان نیز حساسیت زیادی نشان نمی دهد.

خانم "لورانت"، مدیر تشکل برنامه های خانوادگی در همین رابطه می گوید: "این مساله از همان ابتدا بر ما آشکار بود زیرا در جریان انتخابات ما از عمده ترین نامزدهای انتخاباتی برای نشستی جهت گفتگو پیرامون معضل قاچاق انسان که زنان را نیز در بر می گیرد دعوت به عمل آوردیم، تنها کسی که به دعوت ما پاسخی نداد آقای سرکوزی بود!"

 

 

کردستان عراق: افزایش اعمال خشونت علیه زنان

میدل ایست تایمز، 24 می 2008

بر اساس گزارش خبرگزاری کردستان در عراق، میزان اعمال خشونت علیه زنان در شکل قتل ناموسی و همچنین خودکشی زنان در ماه مه افزایش چشمگیری داشته است. دست کم چهارده زن طی 10 روز اول ماه می در شهر سلیمانیه کشته شده اند. هفت تن از آنان خودکشی کرده و هفت تن دیگر به صورت قتل ناموسی به دلایل نامشخص به قتل رسیده اند. طی همین زمان محدود، یازده زن آنچنان مایوس بوده اند که اقدام به خودسوزی کرده اند. بر پایه گزارش دولت کردستان، طی 4 ماه اول سال جاری، پنجاه زن با آتش زدن پیکر خود و یا از طریق حلق آویز اقدام به خودکشی کرده اند. بین سالهای 1991 تا 2007، دوازده هزار و پانصد زن با توجیه "دفاع از ناموس" به قتل رسیده و یا به طور مشکوکی - که معمولا عنوان می شود اتفاقی بوده است - خودکشی کرده اند. همانطور که عنوان شد، این میزان در ماه مه سال جاری افزایش چشمگیری داشته به طوریکه تعداد موارد آن از هفتاد و یک تن در سال 2007، به بیست و پنج تن تنها در چهار ماه اول سال جاری روند صعودی پیدا کرده است.

اعمال خشونت خانگی، آزار و اذیتهای جنسی، تهدید به مرگ، ازدواج اجباری، ربوده شدن و اجبار به ترک تحصیل جزو مشکلاتی هستند که زنان در کردستان با آن روبرو هستند. قربانیان معمولا بین سنین 13 و 18 سال هستند. دولت کردستان در سال 2002 قانونی که مجازات متهمان به قتل ناموسی را کاهش می داد، منسوخ کرد اما این اقدام اعمال خشونت علیه زنان را ریشه کن نکرده است. مدافعان حقوق زنان ابراز می دارند که می بایست پیرامون این موضوع و راه حل برون رفت از آن به طور روشن گفتگو کرد زیرا خودکشی پدیده ای است که رابطه مستقیم با اعمال خشونت خانگی دارد.

 

بنگلادش: تلاش برای برابری

پی پل دیلی، 24 می 2008

وکلای برجسته زن در بنگلادش عنوان می کنند که اگر چه بنگلادش هنوز دارای اجتماعی خاموش و مردسالار است اما با تلاشهای پیگیر در سالهای اخیر پیشرفتهایی موفقیت آمیزی در صنعت پوشاک و تحصیلات نصیب زنان شده است. بیش از هزار کارخانه پوشاک با دو و نیم میلیون کارگر در بنگلادش وجود دارد که 85 درصد از آن را زنان تشکیل می دهند. زنان دیگر از نظر اقتصادی به طور مطلق به همسران خود وابسته نیستند و در محیط کار می آموزند که می بایست برای حقوق برابر با مردان مبارزه کنند.

علاوه بر این بر اساس سیاست دولت در سالهای اخیر، دختران از آموزش رایگان تا کلاس دهم بهره خواهند برد. 30 صندلی در پارلمان به زنان اختصاص دارد. افزون بر آن، دولت با ارایه طرحی جهت توسعه حقوق زنان، قانونی برای سپردن حق ارث بری برابر با مردان را برای زنان مطرح کرد.