رکورد واردات در تاریخ تجارت ایرا

جمهوری اسلامی در سال اخیر بیشترین واردات کالا به ایران طی سالهای گذشته را به خود اختصاص داد است. خدمتگزاران سینه چاک نئولیبرالیسم، قبل از عضویت در سازمان تجارت جهانی، خوش خدمتی خود را به نمایش گذاشته اند.

بسیاری از واحدهای تولیدی در اثر تفاوت هزینه تولید در داخل و قیمت کالای وارداتی، از گردونه تولید خارج شده اند. دستاورد این سیاستها، گسترش بیکاری، رانده شدن تعداد بیشتری از مزدبگیران به زیر خط فقر و پیامدهای ناهنجار آن بر وضعیت معاشی و اجتماعی است.

واردات شکر که در دست مافیای وابسته به حکومتی است، در سالهای اخیر ضربه فراوانی به محصولات داخلی چغندر در ایران زده است. علیرضا اشرف رئیس سندیکای کارخانه های قند و شکر در گفتگویی با روزنامه سرمایه 25 فروردین، گفت:«سال گذشته 7 کارخانه از 32 کارخانه چغندر قند کشور از مدار خار ج شده و به نظر می رسد امسال بر تعداد کارخانه های تعطیل شده افزوده شود.»

دولت در برابر اعتراضهای کارگران کارخانه های تولیدی شکر و قند، بر روی واردات شکر، تعرفه گذاشت. اما این تعرفه در مقابل سودهای کلانی که مافیای واردات شکر به جیب می زند ناچیز است و لذا باز هم بهای شکرهای وارداتی در بازار کمتر از بهای قند و شکر تولید شده در داخل است.

بهای شکر داخلی در سال 87، 783 دلار برای یک تن بوده است در حالی که شکر وارداتی در بازار در همین سال به قیمت 403 دلار رسیده است.

بهمن دانایی در این رابطه می گوید:«این مقدار افزایش تعرفه درد این صنعت را دوا نکرده و تنها حدود 40 تا 50 تومان در قیمت شکر وارداتی اثر می گذارد که بسیار ناچیز و غیر موثر است»(ایسنا 29 فروردین 88)

بر اساس آمارهای منتشر شده در روزنامه سرمایه 25 فروردین، «واردات شکر در سال 1386، به رقم یک میلیون و 170 هزار تن رسیده بود. این رقم در سال 1385 به 2 میلیون و 481 هزار تن بود.»

با مقایسه آماری واردات و تولیدات داخلی شکر در سالهای متفاوت، تولید داخلی شکر از یک میلیون و 700 هزار تن در سال گذشته، پیش بینی می شود که در سال جاری به 500 هزار تن برسد.

دبیر انجمن صنفی کارخانه های قند و شکر ایران در رابطه با کاهش تولید داخلی چغندر می گوید:«امسال طبق برنامه پیش بینی شده باید تولید قند و شکر داخلی به حدود یک میلیون و 800 هزار تن رسیده و در تولید این محصول خودکفا می شدیم. اما با وضعیت فعلی در سال جاری بیش از 500 هزار تن شکر تولید نخواهد شد»(ایسنا 29 فروردین 88)

همچنین بر اساس داده های آماری «تولید شکر در کشور بیش از 50 درصد نسبت به سال 1386 کاهش پیدا کرده است.»(ایسنا 28 فروردین 1388)

علیرضا اشرف رئیس سندیکای کارخانجات قند و شکر گفت:«امسال کارخانجات برای استحصال یک میلیون تن چغندر با کشاورزان قرارداد بسته اند در حالی که ظرفیت استحصال 7 میلیون تن محصول را دارند.»

بر اساس گزارش گمرک ایران که روز یکشنبه 23 فروردین 1388 در رسانه های دولتی منتشر شد، «میزان واردات در سال 87 حدود 5/2 برابر صادرات بوده است.» بر اساس همین گزارش «در سال 1387 مجموعا 44 میلیون تن کالا به ارزش نزدیک به 56 میلیارد دلار وارد ایران شده است. این میزان به لحاظ وزن 50 درصد و از نظر ارزش 30 درصد بیشتر از سال قبل از آن بوده و رکودی در تاریخ تجارت کشور بوده است.»

در ماه گذشته مساله واردات گندم توسط دولت در رسانه های حکومتی منتشر شد. حجم بالای واردات گندم تعجب خیلیها را بر انگیخت. به ویژه این که کارگزاران رژیم در سالهای قبل از خودکفایی این محصول دم زده بودند.

در رسانه های حکومتی نوشته شده بود که:«ایران تبدیل به بزرگترین وارد کننده گندم در جهان شده است.» بر اساس گزارش منتشر شده در این مورد واردات گندم ایران 5/6 درصد کل تجارت گندم جهان است.

در ماه گذشته، اعضای سندیکای کارخانه های چای شمال ایران به طور دستجمعی استعفا داده اند. سمیعی رئیس هیأت مدیره این سندیکا اعلام کرد که:«ادامه فعالیت اعضای سندیکای کارخانه های چای شمال با این روند غیر ممکن است.» تولید چای هم در ردیف تولیداتی است که در اثر واردات بی رویه ضربه زیادی خورده طوری که فقط 20 درصد چای تولید شده در داخل به فروش رفته است.

یکی از اثرات مخرب این افزایش واردات، گسترش بیکاری کارگران و مزدبگیران است. آمار واقعی بیکاری از جمله پدیده ای است که ارائه آن بین پایوران رژیم اختلاف انداخته است. بنا به همین دلیل آمار واقعی بیش از امارهایی هست که از طرف نهادهای رژیم ارائه می شود.

یکی از محلس نشینان از اردبیل، میزان بیکاری در اردبیل را بیش از 50 هزار نفر اعلام کرد و گفت اگر بیکاران فصلی را نیز به این تعداد بیافزاییم به «عدد ناامید کننده ای می رسیم که بهتر است اعلام نشود.»

یک پزشک متخصص اعلام کرد که در ده سال اخیر رشد قد در ایران متوقف شده است. این پزشک متخصص یکی از علتهای اصلی متوقف شدن قد در ایران را بدی تغذیه نام برد. (خبرگزاری دولتی مهر 18 فروردین 1388)

دکتر ایرج حیدری این موضوع را یک «بحران جدید و پنهان» در کشور دانست. وی در مورد میزان پایین مصرف پروتئین حیوانی گفت: «کشورهای در حال توسعه با متوسط مصرف 21 گرم در روز نسبت به متوسط مصرف جهانی با 29 گرم در روز و کشورهای توسعه یافته با 57 گرم در روز از مصرف پایین تری برخوردار هستند. در کشورهای منطقه نیز قزاقستان با مصرف روزانه 43 گرم در روز در صدر جدول و پاکستان و ایران با 22 گرم در روز در قعر جدول قرار دارند.»

در ماه گذشته فشار و سرکوب بر روی فعالان کارگری و اعضای سندیکاهای کارگری افزایش پیدا کرده است. تعددی از کارگران در بیدادگاههای رژیم به حبس محکوم شده اند.

روز سه شنبه 25 فروردین، بیدادگاه دزفول برای 5 تن از فعالان اعتصابهای کارگری شرکت نیشکر هفت تپه حکم حبس صادر کرد. طی این حکم، جلیل احمدی، فریدون نیکوفر، علی نجاتی، قربان علیپور و محمد حیدری مهر به یک سال حبس محکوم شدند. علی نجاتی رئیس هیات مدیره سندیکای شرکت نیشکر هفت تپه پس از 40 روز حبس، با تعلیق شدن مدت محکومیتش از زندان آزاد شد.

دستگیری و زندانی کردن فعالان کارگری در شرکت نیشکر هفت تپه، محکومیت نهادهای مدافع حقوق بشر و نیز نهادهای کارگری در سطح جهان را در پی داشت. کنفدراسیون بین المللی اتحادیه های کارگری، فدراسیون بین المللی کارگران صنایع غذایی و خدمات، سازمان عفو بین الملل، سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، اتحادیه آزاد کارگران ایران و کانون مدافعان حقوق کارگر و طیف گسترده ای از فعالان کارگری خواستار آزادی فوری کارگران زندانی به شمول رئیس هیات مدیره این سندیکا شده بودند.

بر طبق حکم این بیدادگاه این فعالان کارگری به مدت 3 سال از فعالیتهای صنفی کارگری محروم شده اند.

با تبریک به فعالان جنبش کارگری برای آزادی آقای علی نجاتی، برای آزادی کارگران زندانی و تمامی زندانیان سیاسی تلاش می کنیم. حکم بیدادگاههای جمهوری اسلامی در مورد محکومیت به حبس فعالان کارگری نیشکر هفت تپه محکوم است.

در رویدادی دیگر روز یکشنبه 23 فروردین کارگران نساجی پردیس سنندج هنگامی که قصد ورود به جایگاه تولید این کارخانه داشتند با ماموران نیروی سرکوبی و کارفرمای کارخانه مواجه شدند. بر اساس خبرهای منتشر شده در این مورد، در این درگیری 4 تن از کارگران توسط نیروهای انتظامی دستگیر می شوند.

کارگران کارخانه پردیس سنندج در سال گذشته برای دریافت حقوقهای عقب افتاده شان چندین بار دست به حرکتهای اعتراضی زده اند. این کارخانه مانند بسیاری از واحدهای تولیدی نساجی به دلیل بحران و رکود در خطر تعطیلی است. تعطیلی این کارخانه سبب اخراج کارگران با سابقه این واحد تولیدی می شود.

در روز 25 فروردین هنگام سخنرانی میرحسین موسوی در اهواز، کارگران لوله سازی اهواز در اعتراض به وضعیت خود شعار می دادند:«منادی عدالت خجالت خجالت، کارگر بیدار است از استثمار بیزار است.» همچنین کارگران زیر حضور گسترده نیروهای امنیتی شعار می دادند: «عدالت کارگری حق مسلم ماست و ما عدالت می خواهیم. ان دست که نان می دزد، نمی تواند آزادی ببخشد.»

در ماه گذشته متاسفانه یکی از رانندگان شرکت واحد در وسط اتوبوس دست به خودکشی زد. بر اساس خبرهای منتشر شده و نوع خودکشی این راننده، فقر و مشکلات ناشی از آن علت اصلی این خودکشی بوده است. عامل اصلی این خودکشیها سیاستهای غیر عادلانه و ظالمانه حکومت به عنوان کارفرمای بزرگ است. فقدان این راننده را خانواده وی و نیز رانندگان شرکت واحد و فعالان کارگری تسلیت می گویم.

با تاسف بسیار روز یکشنبه 30 فروردین در اثر انفجار گاز متان در معدن «باب نیزو» در شمال استان کرمان، 12 تن از کارگران سرگرم کار در این معدن و یکی از مهندسان آن کشته شدند. به گزارش رادیو فرانسه به نقل از ایلنا این معدن از سالها قبل به علت داشتن بیش از حد گاز متان تعطیل بوده است ولی یک شرکت خصوصی به نام «دلتا» به کارفرمایی شخصی بنام مهندس زینعلی، قرارداری منعقد کرده و شروع به کار کرده است. در سال 1382 نیز تعداد 9 تن از کارگران این معدن که برای شرکت دلتا کار می کردند، در اثر انفجار گاز متان کشته شدند و در جریان رسیدگی به پروندۀ قتل این عده، مهندس زارع، رئیس معدن به علت عدم پرداخت بیمۀ کشته شدگان بازداشت شده بود که نهایتاً دیروز آزاد می شود. مهندس زارع، از کشته شدگان حادثۀ امروز است. وی در جریان کمک رسانی به کارگران دچار گازگرفتگی شده و بر اثر خفگی درگذشته است.

برخی از مهمترین حرکتهای اعتراضی کارگران و مزدبگیران در فروردین 1388

*بنا بر گزارش اتحادیه آزاد کارگران ایران روز 5 فروردین کارگران کارخانه چینی کرد در مقابل اداره کار کرمانشاه دست به تجمع اعتراضی زدند.

طی سه ماه گذشته حدود 600 تن از کارگران کارخانه چینی کرد از کار خود اخراج شده اند.

کارگران اخراجی کارخانه چینی کرد از 10 تا 20 سال سابقه کار دارند.

*روز يكشنبه 16 فروردين برای چندمین بار کارگران کارخانۀ فرش پارس قزوین در مقابل این واحد تولیدی دست به تجمع اعتراضی زدند. به گزارش ایلنا پیش از این کارگران این کارخانه به دلیل مشابه در مقابل وزارت کار استان تهران و دفتر مرکزی واحد تولیدی خود در تهران دست به تجمع اعتراضی زده بودند.

بنا به گزارش دیگری در همین روز از ایلنا کارگران شرکت همکار ماشین در مقابل استانداری تهران دست به تجمع اعتراضی زدند.

*روز دو شنبه 17 فروردین کارگران کارخانه «ایران پویا» در اعتراض به اخراجشان از سوی کارفرما در مقابل این کار خانه اقدام به برگزاری تجمع اعتراضی نمودند.

به گزارش فریاد کارگر کارگران در تجمع خود اعلام کردند که تا دستیابی به مطالباتشان به اعتراضهای خود ادامه خواهند داد.

*به گزارش آژانس ايران خبر روز دوشنبه 17 فروردين بيش از صد نفر از كارگران كارخانه ذوب آهن ملاير با حضور در مقابل فرمانداري اين شهرستان تجمع اعتراضی برپا کردند.

*روز سه شنبه 18 فروردین کارگران نیشکر هفت تپه در اعتراض به کم کردن اضافه کاری و عدم پرداخت دست مزد هایشان و نیز اعتراض به دستگیری علی نجاتی رئیس هیات مدیره سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه در محل کارخانه دست به اعتصاب زده اند.

*کارگران شرکت صنایع اراک در فروردین ماه بارها دست به حرکت اعتراضی زدند. به گزارش روز 20 فروردین آژانس ايران خبر یکی از کارگران در جمع معترضان بیانیه كارگران را خواند و از کارگران درخواست کرد برای این توهین بزرگ به جمع کارگری و بی جواب ماندن اعتراضهای و خواسته هایشان مجدد به استانداری رفته و آنجا ا عتراضهای خود را ادامه دهند.

*جمعی از کارگران کارخانه کشتی سازی صدرا بوشهر در روز یکشنبه 23 فروردین در اعتراض به عدم بازگشت به کار در مقابل مجلس رژیم تجمع کردند.

به گزارش ایلنا این کارگران که بیش از 15 سال سابقه کار داشتند، یادآور شدند که سهام کارخانه صدرا از سال 82 به مدیریت سرمایه گذاری بانک ملی واگذار شده است.

*شماري از کارکنان كارخانه کیان تایر نسبت به عدم پرداخت به موقع عیدی و پاداش و همچنین حقوق معوقه خود دست به اعتصاب زده اند . به گزارش يكشنبه 23 فروردين آژانس ايران خبر این اعتصاب بیشتر در بخش کارگری رخ داده است.

*كارخانه ریسندگي پرریس سنندج روز یکشنبه23 فروردين شاهد درگیری بین کارگران کارخانه و نيروهای انتظامی و مسئولان اين واحد صنعتی بود. به گزارش آژانس ايران خبر اين درگیری زمانی شروع شد که مسوولان کارخانه مانع از ورود کارگران به سالن تولید و حتی محوطه کارخانه در کمربندی بهشت محمدی سنندج مي شدند که پافشاري کارگران منجر به زد و خورد بین آنان و کارفرما شد. مسئولان کارخانه بلافاصله دست بدامان نیروهای سرکوبگر انتظامی شدند و آنان نیز با هجوم به کارخانه اقدام به ضرب و شتم کارگران کرده و چهار نفر رابازداشت کردند.

*از روز شنبه 15 فروردین کارگران اخراجی شرکت لوله سازی اهواز هر روزه جلوی درب اصلی شرکت که مقابل زندان کارون اهواز است تجمع اعتراضی و تحصن کرده اند.

در این تجمعها کارگران معترض پلاکارد های در دست داشتند که بر روی آنها نوشته شده بود:«اصلاح الگوی مصرف با اخراج کارگران لوله سازی اهواز شروع شد» و «معیشت زندگی حق مسلم ماست.» این تجمعها و اعتراضها تا روز 29 فروردین به طور مداوم ادامه داشته است.

کارگران اخراجی لوله سازی اهواز که بالغ بر دو هزار تن اعلام شده اند خواست خود را بازگشت به کار و تامین امنیت شعلی و حقوقی خود اعلام نمودند.

به گزارش ایلنا صبح روز دوشنبه 24 فروردين تعداد 300 تن از کارگران لوله سازی اهواز اقدام به راهپیمایی در سطح شهر، حد فاصل درب کارخانه تا استانداری اهواز نموده اند.

به گزارش روز سه شنبه 25 فروردين ایلنا با وجود گذشتن چند سال از شروع بحران در کارخانه لوله‌سازی خوزستان هنوز به مشکلات این کارگران رسيدگي نشده است. کارگران رسمی این واحد 9 ماه و کارگران قراردادی که بیش از 200 نفر هستند دارای 13 ماه حقوق معوقه هستند و با وجود این کارگران هنوز هم بر سر کار خود حاضر می‌شوند.

به گزارش خبرنگار آینده از اهواز در جریان سخنراني مير‌حسين موسوي در مسجد ارشاد اهواز کارگران لوله‌سازي اهواز با برافراشتن پارچه نوشته‌هايي با مضامين، «چهلمين روز درگذشت لوله‌سازي اهواز تسليت ‌باد»، «منادي عدالت خجالت خجالت»، «کارگر بيدار است از استثمار بيزار است»، «آن دست که نان مي‌دزدد نمي‌تواند آزادي ببخشد»، «ما گدا نيستيم حقمان را مي‌خواهيم»، «عدالت کارگري حق مسلم ماست» در جمع مردم حاضر شده بودند.

نيرو‌هاي امنيتي به صورت گسترده در بين مردم حاضر بوده و امنيت محل سخنراني را بر قرار مي‌کردند.

*روز چهارشنبه 26 فروردین تعداد زیادی از کارگران کنتور نویس در مقابل اتاق مدیریت شرکت آب و فاضلاب شهری استان اردبیل تجمع اعتراضی کردند.

به گزارش آژانس ايران خبر در چند روز گذشته نیز تعدادی از کارگران فرجام بتن که اجرای شبکه فاضلاب شهر اردبیل را بر عهده دارد در مقابل ساختمان این شرکت تجمع اعتراضی کرده بودند و این کارگران نیز علت تجمع خویش را عدم پرداخت حقوق و مزایای قانونی خویش اعلام کرده بودند.

*روز چهارشنبه 26 فروردين بيش از 250 نفر از كارگران كارخانه قند بردسير در مقابل فرمانداري اين شهر تجمع كرده و خواهان دريافت 6 ماه حقوق معوقه خود شدند. به گزارش آژانس ايران خبر آنها هر روز در مقابل ارگانهاي مختلف دولتي اعم از فرمانداري، اداره كار، تامين اجتماعي و يا در كارخانه قند تجمع ميكنند و خواهان دريافت حقوق معوقه خود و همچنين خواهان بازگشايي كارخانه قند و برگشت به كار خود مي باشند.

*روز پنجشنبه 27 فروردین كارگران كارخانه كشت و صنعت شمال در اعتراض به اخراج همكاران خود از سوي مديريت، تجمع اعتراضی كردند. به گزارش ايلنا اين تجمع اعتراضي پس از آن برگزار شد كه مديريت كارخانه كشت و صنعت شمال در اطلاعيه‌اي از اخراج 200 تا پايان ماه جاري خبرداده بود.

كارخانه كشت و صنعت شمال با داشتن هزار كارگر در استان مازندران از واحدهاي توليد كننده و صادركننده برتر روغن خوراكي كشور است.

*روز شنبه 29 فروردين بيش از 70 نفر از كارگران شركت همكار ماشين براي رسيدن به خواسته هاي صنفي خود در وزارت كار تجمع اعتراضی كردند. به گزارش آژانس ايران خبر كارگران از ساعت 12 ظهر در محوطه چمن وزارت كار در داخل و جلوي درب ورودي در محوطه چمن تجمع كردند. مامورين نيز دور تا دور آن ها را احاطه كرده و از تماس اشخاص عادي با اين كارگران جلوگيري به عمل مي آوردند.

خواستهای کارگران ایران خودرو از مدیریت جدید

سال جديد را با تغيير و تحول جديد آغاز مي كنيم. رفتن مدير عامل قديم منطقي و آمدن مدير عامل جديد نجم الدين به شركت مي باشد

براي ما مهم نيست چه كسي مدير عامل مي شود. براي ما مهم بر آوردساختن خواستهاي اصلي ما در زمان كنوني است. منطقي با بي توجهي به خيلي از خواستهاي ما و در راستاي خوش خدمتي به سرمايه داران سرانجام همچون غروي به راهي رفت كه آمده بود.

ولي امروز در راس امور ايرانخودرو كسي قرار گرفته است كه خود سالها در ايرانخودرو بوده و بهتر مي داند اگر به خواستهاي ما بي توچهي كند به جاي خواهد رفت كه مديران پر قدرتر از او رفتند. آقاي نجم الدين حتما مي داند ما چه خواستهاي داريم و ايشان مي داند كه اعتصاب 10 تير براي چه در ايرانخودرو ايرانخودرو ديزل به وقوع پيوسته است. ما به مديريت جديد اعلام مي كنيم كه ما كارگران ايرانخودرو براي بر آورد ساختن خواستهاي خود هرگز نه سازش خواهيم و نه عقب خواهيم نشست.

مهمترين خواستهاي كارگران ايرانخودرو در شرايط كنوني بدين شرح است

1-بازگشت به كار تمام كارگران اخراج شده شركتهاي پيمانكاري

2- بازگشت به كار كاركنان نشريه كار آمد و تبرئيه آنان

3-لغو قراردادهای موقت و استخدام رسمی کارگران

4-جلوگیری از گسترش شرکت‌های پیمانکاری و انتقال کارگران آن به خود شرکت

5-اخراج حراست از سالنهاي توليدي وعدم دخالت آنها در امور شخصي كارگران

6- آزادي تشكلهاي كارگري وبرگزاري هرچه سريعتر انتخابات كارگري

7-لغو اضافه کاری اجباری و برداشتن سقف اضافه کار عادی

9- افزایش حقوق‌ها متناسب با افزایش قیمت‌ها در کشور

11- اجراي بازنشسته كردن كارگران و لغو سقف پرداخت حق سنوات

اعلام موجوديت و فراخوان «كميته ي دفاع از كارگران هفت تپه»

كارگران نيشكر هفت تپه پس از ماه ها رنج و تلاش اكنون زير بيشترين فشارها قرار دارند. اين كارگران مطابق آن چه در مقاوله نامه هاي ٩٨ و٨٧ سازمان جهاني كاربدان تصريح شده، اقدام به ايجاد تشكل مستقل خود نموده اند و در آبان ماه ٨٧ در مجمع عمومي "سنديكاي كارگران نيشكر هفت تپه" را ايجاد و نمايندگان خود را انتخاب كردند.

همبستگي كارگران در هفت تپه منجر به پرداخت حقوق هاي معوقه، افزايش ٧٠ هزار تومان به حقوق كليه ي كاركنان، در دستور كار قرار گرفتن استخدام رسمي بخش وسيعي از كارگران هفت تپه، جلوگيري از فروش زمين و خصوصي سازي كارخانه شد و...

در نيمه ي دوم سال ٨٧ نمايندگان كارگران هفت تپه بارها مورد تهديد قرار گرفتند و بازداشت و دادگاهي شدند ودر اسفند ماه ٨٧ دوباره هفت تن از اعضاي هيئت مديره ي سنديكا آقايان، فريدون نيكوفرد، جليل احمدي، نجات دهلي، رضا رخشان، قربان عليپور، محمد حيدري مهر و رحيم بسحاق، دستگير و تحت فشار قرار گرفتند و در نهايت هم با قرار كفالت آزاد شدند .همچنین احكامي نيز براي نمايندگان كارگران صادر شده است.علي نجاتي رئيس هيئت مديره ي سنديكا نيز از ١٨ اسفند ماه تا كنون در مكان نامعلومي در بازداشت به سر مي برد.

صحبت از بيكارسازي تعداد زيادي از كارگران، وا گذاري كارخانه به بخش خصوصي و سپس تغيير كشت زمين هاي كشاورزي و به عبارتی نابودی نیشکرهفت تپه مي شود. همه ي اين ها بدين معناست كه نظام سرمايه داري علاوه بر فشار هاي غير انساني به نمايندگان كارگران هفت تپه، زندگي حدود ٤ هزاركارگر و خانواده هایشان را نيز براي هميشه در معرض نابودي قرار داده است.

ما میدانیم که با گسترش بحران سرما یه داری، بیکارسازی و اخراج کارگران در آینده در سطح وسیعی ادامه خواهد داشت و امنیت شغلی کارگران را تهدید میکند و لزوم همبستگی کارگران هر چه بیشتر احساس میشود . حمایت از کارگران هفت تپه حمایت ازخود ماست .

در اين ارتباط ، ما امضا کنندگان،ضمن اعتراض به این سرکوب ها، آمادگي خود را براي حمايت مؤثر و همه جانبه از حقوق كارگران هفت تپه برای پايان دادن به هر گونه پيگرد و محاكمه ي اعضاي هيئت مديره ي سنديكا و آزادي علي نجاتي رئيس هيئت مديره ي سنديكاي كارگران هفت تپه اعلام داشته و با تشكيل " كميته ي دفاع از كارگران هفت تپه" اعلام مي كنيم از اين پس، به هر طريق ممكن اعم از اطلاع رساني اخبار كارگري هفت تپه، ترغيب تشكل هاي داخلی و جهاني كارگري، نهادها و فعالين حقوق بشر وهر گونه اعتراض ، دعوت از کارگران ... براي توقف فضاي سركوب و ارعاب نسبت به فعالين كارگري و احقاق و تثبيت حقوق و مطالبات كارگران در هفت تپه اقدام خواهيم كرد. ما از كليه ي افراد ،کارگران،زنان ،معلمان،نویسندگان، تشكل ها و فعالان كارگري و اجتماعی و دانشجویان مي خواهيم با حمایت ومشاركت در اين حركت انساني و طبقاتي به حمايت از كارگران نيشكر هفت تپه برخيزند.

امضا کنندگان اول این فراخوان عبارتند از: محمد اولیایی فرد(وکیل اعضای هیئت مدیره ی سندیکای کارگران هفت تپه)- ابراهیم امدادی-مهرداد امین وزیری - مجید اشرف نژاد- علی رضا اخوان - مهدی الهیاری- مریم آموسا- ابوطالب باقری- زهرا بدشت- شادمان بنی بشر- صدرا پیرحیاتی- علیرضا ثقفی- ویکتوریا جمشیدی- نسرین چنگیزیان- خالد حسینی- مجید حمیدی- پرویز حاج میرزایی- بهروز خباز- علیرضا خباز- لیلا خلیلی- عین الله خادمی- رضا دهقان- محمد کریم دلفان- فریبرز رئیس دانا- فرزانه راجی- خانواده رضا رخشان- سمیه رشیدی- سوسن رازانی- ناصر زرافشان- شاهرخ زمانی -علی سالم- مسعود سلیم پور- بهزاد سهرابی- مهدی سروقدی- هاجر سعیدی- فخری شادفر- فاطمه شاه نظری- مریم شیرازی- هاله صفرزاده- بیژن صباغ- غلامعلی صفایی- ایلقار صمدزاده- کامران طاهباز- بیتا طاهباز- علیرضا عسگری- غلام حسین عابد- میلاد عمرانی- وحید علیقلی پور- فتانه عباسی- پویش عزیزالدین- حسین غلامی- موسی فرهمند- فرامرز فطرتی- فرشید فرهادی- شیما فرزاد منش- سیروس فتحی- فواد فتحی- وفا قادری- مینا قربانی- پرویز قره باغی- یوسف قنداق ساز- سعید کیوان- صالح کیاماری- صدیق کبیری- افسر کریمی- سودابه کریمی- اکبر معصوم بیگی- نسترن موسوی- مریم محسنی- مجید ملکی- سعید مقدم- جهانگیر محمود ویسی- شهربانو مقدم- مازیار مهرپور- امید میرکی- مونا محمدزاده- شایسته ناصری- داریوش نوید- خانواده ی علی نجاتی- فردین نگهدار- پریسا نصرآبادی- روان نیکخو- کنور نوری- کژال نصرالهی- میترا همایونی- سودابه یاری...

توضیح نبرد خلق: پس از انتشار این فراخوان تا کنون شمار زیادی از جریانها و فعالان سیاسی و اجتماعی و منجمله سازمان چریکهای فدایی خلق ایران و بسیاری از فعالان آن از این فراخوان حمایت کرده اند.

سرکوب، آزار، پرونده سازی، دستگیری، شکنجه و محاکمه فعالان کارگری در ایران را به شدت محکوم می کنیم.