تشدید بیکاری و تورم

زینت میرهاشمی

 

در حالی که مردم ایران با قیامشان همچون خورشید در رسانه ها و افکار عمومی جهان درخشیدند، احمدی نژاد با سخنپراکنیهای خود، مورد تمسخر افکار عمومی قرار گرفت. وی روز 16 تیر ادعا کرد که «در سطح بین المللی هم اکنون جایگاه بالایی داریم.» مردم ایران طی چند هفته گذشته با جنبش خود چهره منفور رژیم را در جهان به نمایش گذاشتند. اما از نطر اقتصادی بر اساس تحلیلهای کارشناسان رژیم، ادعاهای پوشالی احمدی نژاد برای فربه تر شدن چپاولگران وابسته به حکومت بوده است.

احمدی نژاد با پول نفت بشکه ای حدود 150 دلار، سیاست گداپروری را در برابر مبارزه کارگران و مزدبگیران برای کسب حقشان پیش گرفت. طرح یارانه های مستقیم که هیچگاه به عمل نپیوست، پخش سیب زمینی و عیدی به دیدارکنندگان با او، هیچ کدام آنها نتوانست برای او محبوبیتی بیاورد و در نتیجه وی باز هم مجبور شد از صندوق ولایت فقیه سرش را بیرون بیاورد.

حتا بر اساس آمار نهادهای وابسته به حکومت، تورم بالای 25 درصد است و نرخ بیکاری بالای 20 درصد، وضعیت مردم هر روز وخیمتر شده و ناتوانی رزیم در برابر بحران اقتصادی افزایش یافته است. فاروق کیخسروی بابامیری، رئیس کمیسیون تجارت اتاق ایران در رابطه با وضعیت وخیم اقتصادی گفت: «نرخ تورم کشور در طی دوره 4 ساله وضعیت نگران کننده ای را نشان می دهد و در میان کشورهای منطقه بدترین وضع را دارد.» ایلنا 30 تیر 88

 

ایلنا اول مرداد در گزارشی با عنوان «اقتصاد به سختی نفس می کشد»  به دیدگاههای تیم اقتصادی دولت احمدی نژاد پرداخته است. این تیم چند نکته را در رابطه با وضعیت اقتصادی پیش روی وی اعلام کرده است. در رابطه با تحقق وعده های احمدی نژاد مانند کنترل تورم و کاهش نرخ بیکاری آن را  «ماموریتی غیر ممکن»  اعلام کرده است.  بر اساس همین نوشته، تیم اقتصادی دولت دهم نباید «امید چندانی به جلب سرمایه گذاریهای خارجی در کشور» داشته باشند.

رشد نقدینگی بر اثر افزایش بهای نفت خام بدون به کارگیری آن در رشد تولید داخلی، منجر به واردات بیشتر، و از بین رفتن تولیدات داخلی به علت ناتوانی در برابر قیمتهای وارداتی، در نتیجه بیکاری گسترده شد.

 

علیرضا محجوب دبیر تشکل حکومتی «خانه کارگر» اعتراف کرد که «در سال 88، مرگ و میر واحدهای صنعتی در کشور بر زایشها پیشی خواهد گرفت.» وی همچنین به تعطیلی 400 واحد صنعتی و بیکاری 200 هزار کارگر در کشور اشاره کرده است.

بر اساس داده های آماری نشریه «برنامه» ارگان «معاونت برنامه ریزی و نظارت راهبردی ریاست جمهوری» ، واردات در دوره 4 ساله اخیر نسبت به دوره 4 سال قبل، 5/109 درصد رشد داشته است.(منبع ایلنا اول مرداد)

بر اساس همین داده ها، «میزان کالاهای وارداتی مصرفی نیز از رقم 12578 میلیون دلار در دوره 4 ساله 83-1380 به رقم 26362 میلیون دلار در دوره 4 ساله 87-1383 افزایش یافته است.

یکی از طرحهای احمدی نژاد تاسیس شرکتهای زود بازده بود که این سیاست نه تنها بیکاری را پایین نیاورد بلکه با هزینه های زیاد سرانجامی نداشت.

بر اساس آمارهای نمادگرهای بانک مرکزی «ارزش سرمایه گذاری مورد نیاز برای تاسیس واحدهای جدید صنعتی 253 هزار و 379 میلیارد ریال در سال 87 بود که نسبت به دوره مشابه سال 86، 3/18 درصد کاهش نشان می دهد.

در ماهی که گذشت حمایتهای بین المللی در دفاع از حقوق کارگران و مزدبگیران در ایران جریان داشت. نمایندگان و اعضای 4 اتحادیه بین المللی صنفی در بیش از 20 کشور جهان، روز آدینه 5 تیر ماه را روز همبستگی با مردم ایران و نیز کارگران ایرانی اعلام کرده و در بسیاری از کشورها بدین مناسبت گردهمآیی برگزار شد. این همایش بین المللی با حمایت سازمان عفو بین الملل، در نیوزلند، استرالیا، ژاپن، اندونزی، هند، نروژ، هلند، بلژیک و ایتالیا برگزار شد. شرکت کنندگان در این همآیشهای جهانی حمایت خود را از خواسته های کارگران، دفاع از حق تشکیل اتحادیه  و سندیکا، آزادی بیان و حقوق بشر اعلام کردند.

 

برخی از مهمترین حرکتهای اعتراضی کارگران و مزدبگیران در خرداد و تیر  1388

 

*درپي انتشار اخبار و گزارش تصويري مربوط به تجمع كارگران معترض يكي از شركتهاي زيرمجموعه خودرو‌سازي سايپا، روابط عمومي اين شركت جوابيه‌اي را به دفتر ایلنا  ارسال كرد.

به گزارش ایلنا جوادآشتياني، مدير ارتباطات این شرکت در نامه خود می نویسد:«بدين وسيله هرگونه اخراج كارمندان و كارگران مشروحه در يك سال گذشته تكذيب مي‌گردد.»

ایلنا در مقابل این نامه توضیح می دهد که «به روايت عكسها و اخبار اين خبرگزاري، تجمع كارگران حقيقت داشته است. این خبرگزاری در خبر خود اعلام کرده بود که، در پي تجمع صبح روز 3 خرداد كارگران يكي از شركتهاي زيرمجموعه خودرو سازي سايپا در مقابل كارخانه سايپا، كارفرمايان اين كارگران توانستند با وعده عقد قرارداد كار تجمع‌كنندگان معترض را قانع و از ادامه تجمع منصرف كنند.

 

*روز 6 خرداد تعدادی از کارگران لوله سازی خوزستان در اعتراض به عدم دریافت حقوق خود در مقابل دفتر سهامداران این کارخانه در شهر اهواز تجمع کردند.

 

*به گزارش ایلنا کارخانه لوله سازی خوزستان 470 کارگر رسمی دارد و این کارگران از آبان ماه سال گذشته تاکنون حقوق خود را دریافت نکرده اند.

 

*به گزارش ایلنا در پي بي‌نتيجه بودن تجمع روز 9 خرداد كارگران لوله سازي خوزستان، جمعي از كارگران اين شركت روز 10 خرداد درمقابل استانداري تجمع كردند.

 

*در اعتراض به 3 ماه حقوق معوقه روز دوشنبه 11 خرداد كارگران «فرش پارس» در  مقابل استانداري ‌قزوين ‌تجمع كردند. به گزارش ایلنا به ‌كارگران اين كارخانه 3 ماه است كه حقوق داده نشده است. كارخانه فرش پارس 280 كارگر دارد.

 

*جمعي از كارگران كارخانه روغن نباتي پارس قو روز 11 خرداد در اعتراض به اخراج برخي كارگران، تجمع كردند.

به گزارش ايسنا، نماينده‌ كارگران تجمع كننده با بيان اين كه سياست‌ مدير عامل كارخانه اين است كه 300 نفر از پرسنل را اخراج كند گفت:پيش از عيد امسال 80 نفر از كارگران اخراج شدند و اين در حالي است كه هم اكنون 570 نفر در اين كارخانه مشغول به كارند.

 

*بيش از 300 كارگر از كارگران كارخانه قند بردسير صبح روز يكشنبه 10 خرداد بعد از اين كه از پيگيريهاي مستمر به ارگانها و مقامات دولتي هيچ جوابي نگرفتند جاده سيرجان به كرمان را مسدود كردند و به همراه زن و فرزندان خود در جاده متحصن شدند .

به گزارش آژانس ايران خبر يكي از كارگران گفت كه ما چاره ديگري نداشتيم و در عمل ديديم كه از فرماندار تا استاندار و تا رئيس جمهور هيچكسي به فكر ما كارگران نيستند و حتي به حرفهاي ما گوش نمي دهند چه رسد كه مشكل مارا حل كنند .

 

*كارگران كارخانه روغن نباتي قو روز يكشنبه 10 خرداد در چهار راه چيت سازي تهران تجمع اعتراضي برگزار كردند. تجمع كنندگان خواستار پرداخت حقوق عقب افتاده خود شدند. نیروی سركوبگر انتظامي در محل حاضر شد و به تهديد كارگران پرداخت.

كارگران كارخانه پارس قوه روز دو شنبه12خرداد براي دومين روز متوالي از كارخانه خارج شده و تظاهرات كردند.

 

*روز چهارشنبه 13 خرداد كاركنان شركتهاي مخابراتي استان مركزي بعد از برگزاري تجمع اعتراضي در مقابل فرمانداري به گوشه اي از خواسته هاي خود رسيدند.

يكي از اين كاركنان به خبرنگار فرياد كارگر گفت:بعد از گذشت چند ماه و عدم رسيدگي به وضعيت كاركنان مخابرات روز گذشته اين كاركنان دست به تجمع اعتراضي زدند و با به دست گرفتن پلاكاردهايي خواهان رسيدگي به وضعيت خود شدند.

عليرغم فشار ها و تهديد هاي اعمال شده تجمع كنندگان براي رسيدن به حقوق خود پافشاري كردند.

در نهايت مدير مخابرات به صحنه آمد و تمام خواسته هاي معترضان را پذيرفت و اين تجمع با پيروزي كارمندان و كارگران بلاتكليف به پايان رسيد.

 

*پیروزی کارگران کوره پزخانه های وایقان شبستر پس از 17 روز اعتصاب متحدانه

روز یک شنبه 14 تیر ماه 88 کارگران کوره پزخانه های وایقان شبستر پس از 17 روز ایستادگی و مبارزه متحدانه توانستند به پیروزی مهمی دست یابند.

به گزارش اتحادیه آزاد کارگران ایران دستمزد 11 تومان برای هر خشت، پرداخت کامل حق بیمه کارگران و پرداخت هزینه های حمل اثاثیه کارگرانی را که به این کارگاهها وارد می شوند و تحویل روزانه نان یارانه ای به درب منازل کارگران ساکن در کوره پزخانه ها  از سوی کارفرما، حاصل این اعتصاب 17 روزه می باشد. دستمزد کارگران پیش از این کمتر از 10 تومان برای هر خشت پرداخت می شد و کارفرما از تعیین دستمزد جدید برای امسال خودداری می کرد. کارگران کوره پزخانه های  شبستر طی امسال و سال گذشته در مبارزه بر سر افزایش دستمزد ها پیشگام بوده اند و هر سال به پیروزی های چشمگیری دست پیدا کرده اند. کارگران و خانواده هایشان  در به دست آوردن این پیروزی رنج زیادی متحمل شده و ایستادگی ستایش برانگیزی از خود نشان دادند.

 

*صبح روز 22 تیر به دنبال پرداخت نشدن مطالبات معوقه، كارگران اخراجي انتشارات اميركبير در مقابل سازمان تبليغات اسلامي در ميدان فلسطين تهران تجمع كردند.

به گزارش ایلنا 2 سال پيش در پي تغيير مديريت انتشارات اميركبير، شركت ندا، عامل توزيع كتابهاي اين موسسه انتشاراتي منحل و تمامي 40 كارگر آن اخراج شدند.

اخراج شدگان كه از 4 تا 15 سال در اين شركت داراي سابقه كار هستند. از 2 سال پيش تاكنون براي دريافت مطالبات خود بارها به موسسه انتشارات اميركبير مراجعه كرده‌اند كه تمامي آنها بي‌نتيجه بوده است.

 

*به گزارش اتحادیه آزاد کارگران ایران در روز 22 تیر کارگران صنایع فلزی شماره یک در یک اقدام مشترک تمامی مدیران فروش و تولید و عمله و اکره سرشناس سرمایه را از کارخانه بیرون انداختند و اینان لاجرم چاره کار را در آن دیدند که از مدیر عامل بخواهند تا در محیط کارخانه حاضر شود و با دادن وعده و وعیدهای دروغ کارگران را برای چند روزی آرام کند. مدیرعامل مجبور به قبول حرف اینان شد و بالاخره در یکی از روزهای هفته در اجتماع کارگران حاضر شد. او بساط ترفند را گسترده تر از همیشه باز کرد. به کارگران گفت که در آخر مرداد حقوق این ماه را پرداخت خواهد کرد و برای مطالبات معوقه 4 ماهه نیز به تدریج اقدام خواهد نمود. واقعیت این است که کل گفته های مدیرعامل از صدر تا ذیل فقط ترفند بود. او فقط زمان می خرد و قصد پرداخت هیچ ریالی به کارگران را ندارد. تقریباً همه کارگران این موضوع را خوب می دانند. اما آنان زیر فشار درماندگی، بی قدرتی و پراکندگی خود را مجبور به قبول وعده های دروغ وی شدند.

 

*در پی صدور اطلاعیه ای از سوی یکی از پیمانکاران پتروشیمی پلی اتیلن سنگین کرمانشاه- شرکت سازه - مبنی بر اعلام کار اجباری در روزهای جمعه، کارگران این شرکت که بالغ بر 230 نفر می باشند، صبح روز چهار شنبه 24 تیر ماه، با خودداری از پوشیدن لباسهای کار و با تجمع در برابر دفتر شرکت سازه به این تصمیم اعتراض نموده. به گزارش اتحادیه آزاد کارگران ایران کارگران اعلام نمودند که تا لغو کار اجباری در روزهای جمعه بر سر کار حاضر نخواهند شد. ساعاتی پس از این اقدام سرپرست کارگاه با آمدن به میان کارگران خبر از لغو این تصمیم را به آنان اعلام نمود.

 

*تجمع اعتراضی کارگران شرکت ریسندگی سنندج پرریس برای دومین بار روز 5 شنبه 25 تیر ماه از ساعت 9 صبح تا 11 و نیم، مقابل اداره کار سنندج دست برگزار شد.

به گزارش اتحادیه آزاد کارگران ایران کارگران خواستار اجرای حکم دیوان عدالت اداری - مبنی بر بازگشت به کار به عنوان کارگران استخدام دائم - شدند. کارگران پلاکاردهایی با مضمون «زندگی انسانی حق مسلم ما کارگران است» و «ما خواستار اجرای رای دیوان عدالت اداری هستیم» ، در دست داشتند. ماموران نیروی انتظامی و نیز لباس شخصی کارگران را محاصره کرده و از ورود مردم و عابران به داخل جمع آنان جلوگیری می کردند. ماموران حراست اداره کار به نزد کارگران آمده و از آنان خواستند که به تجمع خود پایان دهند. کارگران نیز برای اجرای خواسته خود، تا روز یک شنبه مهلت تعیین نمودند که در صورت براورده نشدن خواست شان همراه با خانواده هایشان در مقابل ادارات دولتی تجمعات اعتراضی خود را ادامه خواهند داد.

 

13 خرداد سالروز احياي سنديكاي كارگران شركت واحد گرامي باد

روز جمعه 13 خرداد 1384 يادآور عزم راسخ كارگران شركت واحد اتوبوسراني تهران و حومه در برگزاري مجمع عمومي براي تصويب اساسنامه و انتخاب نمايندگان واقعي خودشان مي باشد .

با وجود مشكلات بي اندازه از جمله اخراج بيش از بيست نفر و زنداني بودن سه نفر از اعضاي هيئت مديره و فعالين سنديكا و احكام قضايي براي ديگر اعضاي هيئت مديره ،امروز بعد از گذشت 4 سال كماكان اعضاي هيئت مديره و فعالين اين سنديكا در صدد احقاق حقوق كارگران مي باشند و افتخار اعضاي اين سنديكا در اين است كه به آراي كارگران احترام گذاشته ودر راه رسين به خواسته هاي صنفي از هيچ كوششي كوتاهي نكرده اند.

سنديكاي كارگران شركت واحد اتوبوسراني تهران وحومه در آستانه سالروز انتخابات واقعي كارگري درشركت واحد آرزوي سربلندي براي تمامي كارگران و آزادي زندانيان كارگري را از خواسته هاي خود مي داند واين روز بزرگ را كه جايگاه والايي در بين كارگران ايران و جهان دارد گرامي ميدارد.

سنديكاي كارگران شركت واحد اتوبوسراني تهران وحومه

13 خرداد 1388

 

محاکمه ی علیرضا عسگری و حسین غلامی دو فعال کارگری

روز سه شنبه 19 خرداد جلسه محاکمه علیرضا عسگری (شاعر و فعال کارگری ) و حسین غلامی ( فعال کارگری) در بیدادگاه انقلاب اسلامی تهران برگزار شد.

این دو فعال کارگری طی دو سال اخیر به همراه دو فعال کارگری دیگر ،محسن حکیمی و ابراهیم گوهری بارها به دادگاه احضار شده بودند که طی محاکمات انجام شده حکم نهایی به انها داده نمی شد.

این چهار فعال کارگری در آذر 86 به اتهام تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی در پارک چیتگر تهران دستگیر و روانه ی زندان اوین شدند و پس از آن به قید وثیقه آزاد شده بودند.

 

بخشی از بیاینه شماره یک کانون مدافعان حقوق کارگر در باره وقایع اخیر کشور

25 خرداد 1388

در چند روز گذشته خیابانهای تهران و تعدادی از شهرهای دیگر شاهد زد و خورد و درگیری میان جوانان و مردم به خشم آمده با نیروهای پلیس، گاردهای ویژه امنیتی و لباس شخصیها بود. در این وقایع تنی چند از مردم تحت ستم کشته شده و دهها نفر زخمی شده‌اند. هم‌چنین بر طبق گزارشات صدها نفر دستگیر شده‌اند. منشا این درگیریها به صورت ظاهری اعلام نتایج انتخابات است که طرفداران کاندیداها معتقدند این نتایج ساختگی و به‌دور از واقعیت است، انتخاباتی که میان جناحهای حاکم و شریک قدرت در سی ساله گذشته برگزار شده است در حالی که در هیچ یک از این انتخابات حتا یک کاندیدای مستقل از قدرت و حکومت حضور نداشته است. در حقیقت سهم‌خواهی هر یک از جناحها و تمامیت‌خواهی یک جناح عامل اصلی این اختلافات است.

در سی سال گذشته همواره مردم تحت شدیدترین فشارهای اقتصادی و اجتماعی بوده‌اند و از داشتن کوچک‌ترین حقوق ابتدایی یک جامعه‌ی آزاد محروم بوده‌اند. حملات اخیر گروههای جوانان خشمگین به بانکها و مراکز اصلی قدرت اقتصادی حکومت، بیانگر آن است که مردم علت اصلی بدبختی و فقر و فلاکت خود را در این سالها، سیاستهای اقتصادی و مظهر اجرای این سیاستها، یعنی بانکها و مراکز اقتصادی می‌دانند. بیکاری، بی‌حقوقی، اخراجهای دسته‌جمعی و نبود امنیت شغلی و آزادیهای اجتماعی، سیاسی و فرهنگی اکثریت مردم را تحت فشار قرار داده است.

کانون مدافعان حقوق کارگر که وظیفه‌ی خود را دفاع از حقوق کارگران و زحمتکشان در همه‌‌ی زمینه‌ها می‌داند، ضمن محکوم کردن خشونتها‌ی پلیسی در ارتباط با مردم ِبه خشم آمده، به مسئولان هشدار می‌دهد که جدا از درگیریهای جناحی ِتقسیم قدرت، پیام اصلی مردم را که مبارزه برای یک زندگی انسانی و شرافتمندانه است درک کرده و بیش از این در برابر خواست به حق مردم که یک زندگی انسانی و به‌دور از فقر و بیکاری و تبعیض است ایستادگی نکنند.......

کانون مدافعان حقوق کارگر از تمامی نهادهای مردمی و کارگری و سایر اقشار می‌خواهد که ضمن گسترش تشکلهای خود، خواسته‌های واقعی مردم را هر چه گسترده‌تر بیان کنند که همانا دگرگونی سیستم اقتصادی نابرابر، ظالمانه و استثمارگرانه است.

بخشی از بیانیه شماره 2 کانون مدافعان حقوق کارگر

تداوم درگیریها و اعتراضات مردم که ظاهرا به اعلام نتایج انتخابات مربوط می شود، در روزهای اخیر گسترش بیشتری یافته است. مردمی که در سه دهه ی اخیر تحت ستم و نابرابری های فراوانی قرار گرفته اند، اکنون زمینه را برای ابراز مخالفت خود با سیاستهای حاکم آماده می بینند و در تظاهرات و راهپیماییها و شعارهای مختلف آنها را بیان می کنند. فقر، بیکاری، بی حقوقی و عدم امنیت شغلی، فقدان آزدیهای سیاسی و اجتماعی، سرکوب آزادیهای فردی و آزادیهای فرهنگی در سی سال گذشته سبب انفجاری ناگهانی به صورت اعتراض به نتایج انتخابات شده است.

اما این خطر وجود دارد که دست اندرکاران دو جناح حکومت که اکنون بر سر نتایج انتخابات با یکدیگر درگیر هستند، در آینده با یکدیگر به سازش و توافق برسند و خواسته های واقعی مردم از حکومت گران به دست فراموشی سپرده شود و یا در سازش میان دو جناح حکومتی پایمال شود.

از این رو ضروری است تا مردم به صحنه آمده با هوشیاری بیشتر خواسته‌های خود را به صورت مشخص بیان کنند و تا آخر با پیگیری خواسته های خود از پای ننشینند و به کسانی که بخواهند از اعتراضات مردم برای پانه زنی سهم بیشتر استفاده کنند اجازه ی سوءاستفاده را ندهند.

....... خواست واقعی مردم انتقال قدرت به دست نمایندگان واقعی مردم است که در آن آزادی بیان و اندیشه به رسمیت شناخته شده و حقوق اولیه مردم پایمال نگردد. به همین جهت با خواسته های حداقلی مردم را در چند مورد زیر بیان می کنیم:

1- انحلال کلیه نهادهای سرکوب کارگری که در سالهای اخیر به تعقیب و پیگیری کارگران و مردم تحت ستم پرداخته اند.

2- انحلال کلیه ی نهادهای غیر انتخابی و ضرورت انتخاب کلیه مقامات اجرایی و قضایی و قانون گذاری با رای مستقیم مردم

3- آزادی کلیه زندانیان سیاسی و جلوگیری از تعقیب افراد به خاطر داشتن ایده و عقیده ی خاص

4- ایجاد شوراهای کارگری و کارمندی در کلیه‌ی نهادهای اجتماعی و اقتصادی و آزادی هر گونه تشکل در محیط کار

5- لغو حکم اعدام، شلاق و ...

ما این موارد را حداقل خواستهای مردمی می دانیم که در دهه های گذشته تحت ستم بوده اند. در کنار این مسایل بازگرداندن اموال غارت شده مردم از مسایل بسیار مهم است.ما با بیان این خواسته ها می توانیم از سازش احتمالی بر سر حقوق مردم جلوگیری کرده و راه خود را تا بدست آوردن آنها ادامه دهیم.

بيانیه شماره 3 کانون مدافعان حقوق کارگر

پیش از دو هفته از درگیری‌های خیابانی و حمله به مردم بی‌سلاح ، ضرب و شتم ، دستگیری کشتار و شکنجه‌ی آنان می‌گذرد. گزارشهای مختلف حاکی از آن است که رفتار غیر‌انسانی با زندانیان ادامه دارد و برخی گزارشها حاکی از آن است که این زندانیان زیر فشار انجام مصاحبه‌های خاص هستند تا بر کار ناکرده اعتراف کنند.

فشار به زندانیان برای انجام مصاحبه و اعتراف به گناه ناکرده روش‌ کهنه‌ای است که در سی ساله گذشته برای تواب‌سازی به کار گرفته شده است و امروز این روشها هیچ گونه ارزشی در نزد مردم ما ندارد. در این سالها رفتار با معترضان همواره به صورت غیر‌انسانی از طرف جناحهای مختلف حاکمیت ادامه داشته است.

اعترضات میلیونی مردم به دنبال اعلام نتایج انتخاباتی بود که برای تعیین ریاست جمهوری برگزار شد. این انتخابات با هیچ یک از استانداردهای دموکراسیهای ظاهری در جهان هم‌خوانی نداشت، هیچ گونه نهاد نظارتی مستقل چه داخلی وچه خارجی وجود نداشت، احزاب سیاسی مستقل مخالف نزدیک به سه دهه است که غیرقانونی اعلام شده‌اند و مخالفان و منتقدان به بدترین وجه حذف و مورد تعقیب و سرکوب قرارگرفته‌اند و در نتیجه نمی‌توانسته‌اند برای این انتخابات کاندیدایی داشته باشند. در عین حال نهادهای برگزارکننده‌ی انتخابات حتا رقابت در درون جناحهای حاکم را نپذیرفتند و در جنگ قدرت درونی یک جناح خواهان تمامیت قدرت بدون شراکت جناح مقابل است.

در این میان، خواسته‌های مردمی که در سه دهه‌ی گذشته همواره نادیده گرفته شده است، به اشکال مختلف بیان می‌شود و این بار بخشی از آن در تظاهرات خونبار شهرها بروز کرد. شعارهای این اعتراضات نشان‌دهنده‌ی آن است که مردم خواهان آزادی سیاسی و محو دیکتاتوری هستند. مردم خواهان آزادی زندانیان سیاسی و آزادی بیان و اندیشه آزادی مطبوعات و رسانه‌ها و کتاب و حذف سانسور هستند . خواسته‌های واقعی مردم تنها به تغییر ساده افراد محدود نمی‌شود. مبارزات مردمی طی سال‌های گذشته نشان داده است که آزادیهای دموکراتیک و اساسی خواست اصلی آنان است.

رسانه‌های عمومی تبدیل به ابزاری در دست صاحبان قدرت برای وارونه نشان دادن اعتراضات مردم شده است و در حالی که نیروهای معترض خواهان رعایت حقوق اولیه‌ی خود هستند اما جناح حاکم در قدرت به مقابله با مردم از یک سو و تقابل با رقیب خود از دیگر سو می‌اندیشد و خواهان حفظ امتیازات اقتصادی و اجتماعی خود بدون مشارکت دیگران است. این انحصارطلبی بیانگر آن است که بسیاری از قراردادهای اقتصادی سودآور در دست بخشی از حاکمیت است در حالی که بخش دیگر نیز در گذشته و حال فعالیتهای دیگری را در دست داشته، برای سهم بیشتر تلاش می‌کند و در این میان کارگران و حقوق بگیران و مردم تحت ستم و حتا اقشار میانی از درآمدهای سرشار نفتی در سالهای گذشته سهمی به جز تورم، بیکاری و محرومیت دریافت نکرده‌اند. تمام سرمایه و امکانات جامعه در اختیار اقلیتی خاص قرار دارد و مردم غیر وابسته به منابع قدرت، هر روز زندگی فقیرانه‌تری را انتظار می‌کشند.

جالب است که دو جناح حاکم در اختلافات میان خود از حقوق اقشار زحمتکش ، کارگران و حقوق‌بگیران صحبت نمی‌کنند. در برنامه انتخاباتی کاندیداهای مناقشه‌ای بر سر حقوق کارگران و زحمتکشان مشاهده نمی‌شود. با این وصف مردم معترض خواسته‌های خود را در اعتراضاتشان بیان کرده‌اند.

و اما امروز مساله‌ی اصلی در این اعتراضها تامین حقوق ابتدایی مردم است که بارها و بارها نقض شده است و می‌توان پیش‌بینی کرد تا آن زمان که حقوق اولیه‌ی مردم، که عبارت از یک زندگی شرافتمندانه و انسانی است، برقرار نشود اعتراضها به اشکال مختلف ادامه خواهد یافت.

کانون مدافعان حقوق کارگر بنا بر منشور خود خواهان آزادیهای دموکراتیک برای همه‌ی کارگران و حقوق بگیران و آزادی تشکلها و احزاب سیاسی بدون قید و شرط می‌باشد. ما امروز خواهان دفاع از حقوق جان‌باختگان تظاهرات خرداد و آزادی بی‌قید شرط همه‌ی زندانیان سیاسی و بازداشت‌شدگان هستیم.

کانون مدافعان حقوق کارگر

 

 

سرکوب، آزار، پرونده سازی، دستگیری، شکنجه و محاکمه فعالان کارگری در ایران را به شدت محکوم می کنیم.