تشدید بحران اقتصادی
زینت میرهاشمی
احمدی نژاد در حالی که برای اقتصاد جهان مرتب در حال نسخه پیچی است، فاجعه اقتصادی و بحران ورشکستگی در واحدهای تولیدی ایران را غیر واقعی می داند. وی برای این که بار دوم به گماشتگی ولی فقیه، تا آن جا که توانست قدرت سپاه در اقتصاد کشور را افزایش داد و اکنون سپاه پاسداران به یک نیروی قدرتمند اقتصادی تبدیل شده و این در حالی است که هیچ پولی هم به سفره مردم نیامد.
احمدی نژاد با همان ادبیات لمپنی که جنش مردمی را «خس و خاشاک» نامید، بحران اقتصادی را غیر واقعی اعلام و رقم بالای بیکاری را «عددی» نمی داند. طرحهای زودبازده و هدفمند کردن یارانه ها، حذف سوبسیدها و ... همه این سیاستهای نرخ بیکاری را افزایش داده است. نقدینگی به شکل بی سابقه ای رشد داشته است. شورای عالی کار، در پایان سال 87، تصمیم گرفت افزایش حقوق کارگران و مزدبگیران را به بهانه پایین آوردن نرخ تورم در دو نوبت تعیین کند و نوبت دوم را به سال 88 موکول کرد. در حالی که هیچکدام از وعده های داده شده نه تنها عملی نشد بلکه تورم بنا به آمار رسانه های حکومتی بالای 26 درصد همچنان مانده است.
احمدی نژاد روز 14 شهریور در مورد بیکار شدن 200 هزار تن در سال 87 گفت: «این که 200 هزار نفر بیکار شوند عدد بزرگی نیست و از تحولات طبیعی بازار کار است.» وی بیکاری را چنین توجیه کرد: «همواره عده ای بیکار می شوند و عده ای هم سر کار می روند.»
کارشناسان اقتصادی، سال 88 را سالی با تشدید رکود، کاهش درآمد نفت و کاهش سرمایه گذاری پیش بینی کرده اند. بانک مرکزی در گزارش خود، رشد حجم نقدینگی در سال گذشته را نسبت به سال پیش از آن 16 درصد اعلام کرده است. این گزارش حجم نقدینگی را بیش از 190 هزار میلیارد تومان (حدود 190 میلیارد دلار) ارزیابی کرده است.
در دروه 4 ساله احمدی نژاد، فقر و شکاف طبقاتی افزایش بی سابقه پیدا کرده است. روزنامه سرمایه 31 شهریور، گزارشی از مرکز آمار در رابطه با تقسیم ثروت درج کرده است. بر اساس این گزارش، «سه دهک بالای جامعه 58 درصد هزینه ها را در اختیار دارند که با فرض ثابت بودن میزان درآمدها و هزینه ها می توان نتیجه گرفت که بیش از 58 درصد درآمدها در اختیار سه دهک بالای جامعه قرار دارد.»
احمدی نژاد با کاندیدا کردن دو زن برای پست وزارت برای اولین بار طی حکومت 30 ساله جمهوری اسلامی، فریبکارانه نقش مدافع مشارکت زنان در قدرت را به خود گرفت. از فرمانبری و عملکرد زنان معرفی شده به نظام مردسالار بگذریم، قشری بودن احمدی نژاد که بر همکان روشن است، هدف وی را که مقابله با مشارکت فعال زنان در خیزشهای خیابانی و جنبشهای مخالف حکومت است، روشن می کند.
بنا به داده های آماری وضعیت زنان در زمینه کار در دروه 4 ساله احمدی نژاد از همه وقت بدتر بوده است. فشار در زمینه تحصیلی بر زنان از همیشه بیشتر بوده است.
خبرگزاری ایلنا 22 شهریور آماری در رابطه رشد بیکاری در دوران احمدی نژاد داده است که در این آمار رشد بیکاری زنان نسبت به قبل قابل توجه است.
ایلنا می نویسد بر اساس گزارش عملکرد وزارت کار و امور اجتماعی بیکاری جوانان بین 15 تا 29 سال در سال 87، به 4/20 درصد رسید. این خبرگزاری با مقایسه آمار بیکاری زنان با سال 84 نسبت به جمعیت فعال کشور، می نویسد: «نرخ مشارکت زنان در طول دولت نهم به بالاترین نرخ بیکاری طی یک دهه اخیر رسیده است».
در ماهی که گذشت، بین احمدی نژاد و هوگو چاوز قراردادی برای وارد کردن بنزین از ونزوئلا بسته شد. چاوز تایید کرد که قرار است کشورش هر روز 20 هزار بشکه بنزین به ایران صادر کند. بر طبق خبرهای منشتر شده در رسانه های حکومتی، بر اساس این قرارداد، بنزینی که از ونزوئلا خریداری می شود 50 درصد گرانتر از قیمت بنزین در بازار خلیج فارس خواهد بود. بر اساس گزارشی که در روزنامه سرمایه 24 شهریور در مورد این قرارداد چاپ شده است، مبلغ پولی که از بابت فروش بنزین گران قیمت به جیب چاوز ریخته می شود برای یک قرارداد یک ساله، حدود 400 میلیون دلار ارزیابی می شود.
در دوره 4 ساله احمدی نژاد بر خلاف شعارهای عوامفریبانه اش، رشد سرمایه گذاری سیر نزولی داشته است. روزنامه حیات نو 18 شهریور در رابطه با «فضای نامساعد کسب و کار» در ایران نسبت به کشورهای دیگر می نویسد: «مقایسه شاخص سهولت فضای کسب و کار در سالهای 1383 و 1387 نشان می دهد رتبه ایران از 108 به 142 رسید و به عبارتی محیط کسب و کار در ایران 34 رتبه در رتبه بندی جهانی سقوط کرده است.»
حرکتهای رو به رشد کارگری با توجه به وخیم شدن وضعیت معاشی آنان از چالشهای پیش روی دولت پاسدار احمدی نژاد خواهد بود.به گزارش ایلنا 14 شهریور، رئیس اتاق بازرگانی اصفهان، سال 88 را سال بحرانهای کارگری نامیده است.
برخی از مهمترین حرکتهای اعتراضی کارگران و مزدبگیران در شهریور 1388
سرکوب، آزار، پرونده سازی، دستگیری، شکنجه و محاکمه فعالان کارگری در ایران را به شدت محکوم می کنیم.
*به گزارش روز دوشنبه 2 شهريور ایلنا كارگران نساجي كاشان كه اكثر آنها داراي بيش از 18 سال سابقه كار هستند،22 ماه است كه حقوق نگرفتهاند.
واحد شماره 2 كارخانجات ريسندگي و بافندگي، شركت صنايع فرش راوند، كارخانه مخمل و ابريشم كاشان از جمله واحدهاي صنعتي و توليدي شهرستان کاشان هستند كه بحران در آنها ادامه دارد.
علياصغر بروشان، دبير اجرايي خانه دولتی کارگر اصفهان ميگويد:«قرارداد بيش از 80 درصد كارگران اين استان موقت است، بنابراين زماني كه مهلت قرارداد به پايان ميرسد ديگر قراردادي با آنها منعقد نميشود.»
*كارگران شركت واگن پارس اراك که در آن 1700 کارگر کار می کنند براي ششمين بار در طول 4 ماهه اخير در اعتراض به عدم پرداخت حقوق و دستمزد ماهيانه در محوطه داخل شركت تجمع كردند.
به گزارش روز سه شنبه 3 شهريور ايلنا، كارفرما مطالبات كارگران را به صورت درصدي و فقط براي ساكت كردن موقتي پرداخت ميكند و مسئولان استان نيز كه در جريان موضوع هستند، نه تنها تا به حال كوچكترين قدمي براي حل مشكل برنداشتهاند بلكه اوضاع را بدتر هم كردهاند. ایلنا در ادامه گزارش خود می نویسد، در بازديدي كه هفته گذشته وزير راه و ترابري از واگن پارس داشت، در مقابل فريادهاي اعتراض كارگران ابراز داشت كه براي حل مشكل شما نيامدهام و بحث ما توسعه خطوط ريلي است. در اين بازديد استاندار و جمعي از مديران استان نيز وي را همراهي ميكردند.
گفتنی است که شزکتهای ماشینسازی اراک، آذراب و ایرالکو در اراک نیز با بحران جدی روبرو هستند.
در روز 8 شهریور جمعی از کارگران ایران خودرو با صدور اطلاعیه ای از اعتصاب کارگران شرکت واگن پارس اعلام حمایت کردند. به گزارش سایت خودروکار در این اطلاعیه اعلام شده که:
«داشتن حق زندگی حق مسلم شماست
عدم پرداخت چند ماه حقوق شما یک دزدی آشکار است
چپاوال گران حقوق کارگران باید از کار برکنارشده و محاکمه گردند
برای رسیدن به حقوق خود اعتصاب و اعتراض تنها راه رهائی شما ست
ما به رزم شما درود می فرستیم و اعلام همبستگی خودمان را با خواستهای بر حق شما اعلام می داریم
و برای رسیدن به خواسته هایتان در کنار تان ایستاده ایم
ما از همه کارگران و سازمانهای حقوق بشر و سازمانهای کارگری می خواهیم که کارگران واگن پارس را تنها نگذارند و دوش به دوش آنها مسئولان حکومتی را وادار کنند که به خواست این کارگران جواب بدهند.
زنده باد همبستگی کارگری
زنده باد مبارزه بر حق کارگران واکن پارس»
*روز چهارشنبه 11 شهریور به دنبال تهديد كارفرماي موقت كارخانه صنايع مخابراتي راه دور ايران (ITI) مبني بر برخورد انضباطي با كارگراني كه نسبت به پرداخت نشدن حقوق خود معترض بودند، تمامي كارگران اين كارخانه در محل كارخانه تجمع كردند.
به گزارش ايلنا، يكي از كارگران ITI در تماس تلفني گفت به این خبرگزاری گفته، از ابتداي هفته جاري كارگران در اعتراض به وضع موجود چندين بار متحصن شدند اما امروز صبح كارفرما به آنها گفت:«اگر به اعتراض خود ادامه دهيد همه شما را از طريق كميته انضباطي اخراج خواهم كرد.»
كارخانه صنايع مخابراتي راه دور ايران يكي از واحدهاي صنعتي استان فارس كه پس از واگذاري به بخش خصوصي دچار مشكل شده است.
*روز شنبه 14 شهريور ایلنا طی گزارشی اعلام کرد که، یک ماه و نیم گذشته، ایران شاهد تجمعهای فراوان صنفی بوده که در آن، تجمعکنندگان خواهان رسیدگی به مشکلات معیشتی خود شدهاند. این تجمعات مسالمتآمیز به دلیل مسائل پس از انتخابات و در ادامه، فضای سیاسی کشور هیچگاه به طور جدی دیده نشد، حال آن که آینهای از وضعیت اقتصادی ایران در سال 88 بود، سالی که به تعبیر دبیرکل خانه کارگر، سال مرگ واحدهای کارگری است و به گفته رئیس اتاق بازرگانی اصفهان، سال بحرانهای کارگری.
این خبرگزاری در ادامه گزارش خود به مواردی از اعتراضهای کارگری به شرح زیر اشاره می کند.
1- صبح روز 22 تیر كارگران اخراجي شركت ندا به منظور دريافت مطالبات 2 سال قبل خود مقابل سازمان تبليغات اسلامي در ميدان فلسطين تهران تجمع كردند.
2- تجمع کارگران شهرداری خوزستان روبروی استانداری در تاریخ 24 تیرماه
3- روز 12 مرداد کارگران کارخانه نساجی سیمین اصفهان روبروی استانداری اصفهان تجمع کردند تا اعتراض خود به بيعدالتيهاي موجود در جامعه را به تصوير كشند.
در حال حاضر کارخانه سیمین اصفهان نیمه تعطیل است و حدود 40 درصد کارگران در این کارخانه سر کار هستند و 60 درصد دیگر کارگران مدتی است که بیکار شدهاند.
تجمع کنندگان میگویند در ماههای گذشته تجمعاتی را در دفتر این شرکت در اصفهان و نجفآباد برگزار کردهاند که بیثمر بوده است.
4- روز 24 مرداد وزير راه و ترابري در حضور سرزده خود به شرکت واگن پارس اراک وقتي با تجمع اعتراضآميز کارگران روبرو شد، گفت: قول ميدهم که کارها با سرعت بيشتري انجام شود تا شکوفايي به صنعت ريلي بازگردد.
کارخانه واگن پارس اراک که يکي از شرکتهاي مادر تخصصي در توليد انواع تجهيزات و وسائل حمل و نقل ريلي است.
5- روز پنجشنبه 5 شهریور كارگران كارخانه قند كامياب خمينيشهر به منظور اعتراض به پرداخت نشدن حقوق خود مقابل فرمانداري شهرستان خميني شهر تجمع كردند.
6- روز پنجشنبه 5 شهریور کارگران شرکت آجرثبات همراه با خانواده هایشان در اعتراض به حكم دادگاه درباره هيات مديره آجر ثبات دست به تحصن زدند.
7- روز یکشنبه 8 شهریور كارگران شركت چيني البرز در اعتراض به دريافت نكردن 4 ماه حقوق خود در مقابل استانداري قزوين دست به تجمع زدند.
بدین ترتیب بهطور ميانگين هر 5 روز يك تجمع كارگري در كشور برگزار شده است.
ایلنا در ادامه گزارش خود می نویسد:
اين موضوع به حدي ابعاد نگران كننده يافته است كه سایتي وابسته به يكي از ژنرالهاي اقتصادي اصولگرايان مینویسد:«طی چند ماه گذشته تمامی اخبار دال بر شکلگیری گسترده اعتراضات یقهآبیها دارد. ادامه روند کنونی و بیتوجهی به رکود بنگاههای اقتصادی موج اعتراضات آبی را به راه خواهد انداخت و ناگزیر این موج شباهتهایی هم با موج سبز خواهد داشت.
به نظر میرسد این تحرکات از طرح هلندی رسانهای هم خطرناکتر باشد. شاید از نسخه بیلدربرگی براندازی نرم هم جلوتر رود. شاید هم برخی بخواهند آن را پروژه آژاکس 3 بنامند. تحرکات آبیها بدون شک متعصبانه است. تنها مچبند سبز نیست که جای خود را به یقههای آبی میدهد. انگیزه اصلی این حرکت خودجوش نگرانی از گرسنگی خانواده و شیر خشک فرزند نوزاد و اجاره مسکن آخر ماه و ادامه تحصیل فرزند و درمان همسر است.»
*روز دوشنبه 30 شهریور کارگران شرکت آلومينيوم اراک (ایرالکو) در اعتراض به عدم پرداخت برخی مزايای خود در حقوق پرداختی شهريور ماه 88 و همچنين عدم توزيع لباس مخصوص کار خود در محوطه شرکت تجمع کرده اند.
بنا به گزارش اراک تایمز کارگران ایرالکو با تجمع در قسمت بارگیری شرکت و توقف فرآیند بارگیری محصولات ایرالکو خواستار پرداخت مزایای خود از جمله پاداش افزایش تولید به میزان ۲۵۰ هزار تومان برای هر کارگر شده اند.
در همین حال عیسی رضایی؛ رئیس هئیت مدیره شرکت مهر اقتصاد ایرانیان که وابسته به بسیج است چندی پیش از مشکلات مالی شرکت و احتمال اخراج صدها کارگر شرکت خبر داده بود.
به گفته کارگران ایرالکو وی از بستگان محسن رضایی؛ نامزد انتخابات ریاست جمهوری ٨٨ و فرمانده سابق سپاه است.
این دومین تجمع کارگری در شهریور ماه در این کارخانه ی مهم به شمار می رود.
پیش از این روز یکشنبه ٨ شهریور کارگران شرکت آلومینیوم اراک در اعتراض به فشارها برای تعطیلی دیگهای خط قدیم شرکت از سوی برخی مقامات استان و به خطر افتادن شغلشان تجمع کرده بودند. این تجمع با حضور کارگران بخشهای مختلف شرکت در پارکینگ سرویس ایاب و ذهاب کارکنان شکل گرفته بود و اعضای شورای اسلامی ایرالکو با حضور در میان کارگران سعی در آرام کردن کارگران داشتند.