برخی از مهمترین حرکتهای اعتراضی کارگران و مزدبگیران در فروردین 1389

سرکوب، آزار، پرونده سازی، دستگیری، شکنجه و محاکمه فعالان کارگری در ایران را به شدت محکوم می کنیم.

*کارکنان کارخانه سبلان پارچه اردبیل روز دوشنبه 16 فروردین در اعتراض به عدم پرداخت حقوق هفت ماهشان در مقابل ساختمان استانداری اردبیل تجمع کردند.

به نوشته روزنامه جمهوری اسلامی در مراسم افتتاح این کارخانه گفته شد که این واحد تولیدی حداقل ۵ هزار نفر از تعداد بیکاران استان را در آینده نزدیک کاهش خواهد داد اما اکنون همچون چند کارخانه مشابه دیگر کارکنان خود را به حدود ۱۵ درصد تقلیل داده و آنها نیز دچار مشکلات هستند.

*کارگران شرکت طریق آفتاب که در شهرداری منطقه ۲ آبادان مشغول به کار هستند به دلیل نگرفتن نزدیک به ۳ ماه حقوق عقب افتاده خود روز دوشنبه 23 فروردین دست به اعتصاب زده و خواستار رسیدگی به خواسته هایشان شدند. به گزارش رهانا به دلیل بی اعتنایی مسئولان، کارگران دوباره در خیابان شهرداری در مقابل شورای شهر تجمع کرده و کارگزاران رژیم را وادار کردند که تا هفته آینده حقوق عقب افتاده آنها را پرداخت کنند.

*کارگران صید ماهی در بندر میناب بندر عباس به دلیل نداشتن دستمزد مناسب دست به اعتصاب زدند. آژانس ايران خبر که روز 20 فروردین گزارش این اعتصاب را منتشر کرد یادآوری کرده که بازار فروش ماهی در بندر عباس مانند گذشته فروش خوبی ندارد و قيمت ماهی 40 درصد افزايش يافته و به دلیل گرانی مردم هم ديگر مانند گذشته زياد براي خريد به آنجا نمی روند.

*کارگران و نمایندگان ۲۳ شرکت تخلیه و بارگیری فعال در بارانداز شلمچه در مقابل ساختمان مرکزی منطقه آزاد اروند در آبادان و در محل نماز جمعه خرمشهر تجمع اعتراض آمیز برپا کردند. به گزارش روز 22 فروردین سایت جرس این افراد در نامه ای به نمایندگان خبری در منطقه از مسئولان خوزستان و کشور خواسته اند از زندگی به خطر افتاده بیش از ۴۰۰ کارگر بارانداز و خانواده های آنها دفاع نمایند .

واگذاری تمام امور این بارانداز به یک شرکت خصوصی سبب ساز این اعتراضات شده است .

همچنین صبح  روز 22 فروردین، کارگران و اتوبوسرانان ترمینال زاگرس واقع در بلوار پاسداران اهواز به خاطر دریافت نکردن حقوق چند ماهشان دست به اعتصاب زدند و جمعییت انبوهی از مسافران و مردم هم با دادن شعار رانندگان و کارکنان را همراهی می کردند. بعد از گذشت چند ساعت  این اعتراض صنفی به دخالت ماموران انتظامی و امنیتی انجامید.

*کارگران کارخانه چینی حمید روز یکشنبه 22 فروردین در مقابل درب اداره کل کار و امور اجتماعی استان قم تجمع اعتراضی کردند.

به گزارش ایلنا کارگران این کارخانه که 2 سال تعطیل شده، در اعتراض به پرداخت نشدن نزدیک به 2 سال از حقوق و مطالباتشان دست به چنین حرکت اعتراضی زدند.

*روز پنجشنبه 19 فروردین کارگران شرکت صنایع اراک به دلیل عدم پرداخت حقوق شش ماهه خود دست به تجمع اعتراضی زدند.

به گزارش هرانا مهمترین دلیل اعتراض  بسیاری از کارگران شرکت صنایع اراک این است که اکثر آنها تا سه سال آینده بازنشسته خواهند شد اما کارفرما در اقدامی نادرست آنها را به بیمه بیکاری معرفی کرده است.

کارگران این شرکت در طول شش ماه اخیر هیچ گونه دستمزد و مزایایی دریافت نکرده اند.

*رادیو المان در برنامه روز چهارشنبه 25 فروردین گفت؛ گزارشهای تایید شده از اعتصاب کارگران واحدهای کاری در خوزستان خبر می‌دهند. اتوبوس‌رانان اهواز، کارگران شهرداری آبادان، نوشابه خرمنوش و کارگران تخلیه و بارگیری خرمشهر به حقوق عقب‌افتاده یا خطر بیکاری خود اعتراض کرده‌اند.

کارخانه نوشابه‌‌‌‌سازی خرمشهر بر اثر سوءمدیریت و بدهی هنگفت به بانکهای ملی و صادرات، ورشکسته شده و دست به اخراج کارگران خود زده است. این کارخانه در حالی تعطیل می‌شود که آب‌میوه‌ها و نوشابه‌های تولید عربستان، کویت و امارات، بازار جنوب ایران را اشباع کرده‌اند.

*کمیته هماهنگی برای ایجاد تشکل کارگری در روز 23 فروردین طی اطلاعیه ای چند خیر پیرامون گسترش اعتراضات و تظاهرات کارگران منتشر کرد.

بر اساس این اطلاعیه کارگران صید ماهی در بندر میناب در اعتراض به سطح نازل دستمزدهای خود دست از کار کشیدند. اعتصاب کارگران ادامه دارد

کارگران در ملارد کرج در اعتراض به سطح پایین دستمزد و فقدان تضمین استغال دست به تظاهرات زدند.

کارگران سازمان تأمین اجتماعی مدتهاست که برای افزایش دستمزد خود در حال مبارزه و اعتراض هستند.

سرمایه دار کارخانه فرش غرب کرمانشاه  حاضر به پرداخت حق بیمه کارگران نیست. 204 کارگر شرکت مدام به این وضعیت اعتراض کرده اند اما تا حال هیچ نتیجه ای نگرفته اند.

کارگران بارانداز در خرمشهر در منطقه شلمچه، علیه شرایط کار و وضعیت سردرگم اشتغال خود تظاهرات اعتراضی بر پا کردند.

کارگران کارخانه چینی حمید در ادامه مبارزات دو ساله خود بازهم در مقابل ساختمان سازمان تأمین اجتماعی دست به تظاهرات اعتراضی زدند.

شمار زیادی از کارگران راننده ترمینال زاگرس در اهواز در اعتراض به تعویق چند ماهه دستمزدهایشان دست از کار کشیدند و تظاهرات کردند.

*روز يكشنبه 29 فرودين كارگران كارخانه قند بردسير در اعتراض به سياستهاى ضد كارگرى دولت و تعطيل شدن كارخانه قند و براى پيگيرى حقوق معوقه مقابل كارخانه قند بردسير تجمع كردند.

به گزارش آژانس ایران خبر، اين كارگران از ساعت 8 الى 11 صبح مقابل كارخانه بودند و سپس در مقابل فرماندارى اين شهر به تجمع خود ادامه دادند.

كارخانه قند بردسير در سال 1335 احداث شده و نخستين كارخانه قند در جنوب شرق كشور است و در سالهاي اول تاسيس اين كارخانه سطح زير كشت محصول چغندر قند در شهرستان 230 هكتار بوده و اكنون اين سطح به بيش از 2 هزار و 500 هكتار رسيده است.

*کارگران شرکت مجتمع گوشت مرودشت روز دوشنبه ۳۰ فروردین مقابل اداره کار مرودشت تجمع کردند. به گزارش سایت همبستگی ملی، کارگران خواستار رسیدگی به مطالبات و اشتغال خود شدند. یکی از کارگران گفت ما نمی توانیم از خواسته هایمان کوتاه بیاییم، اگر مقامات یک روز مثل ما زندگی می کردند می توانستند بفهمند ما چه مشکلی داریم، اما متاسفانه در این مملکت کسی نیست که به داد ما برسد.

موج اخراج کارگران

موج اخراج کارگران از کارخانه ها و مراکز مختلف دولتی و خصوصی در سال جديد, هر روز ابعاد گسترده تري مي يابد.

بنا به اطلاعیه روز 25 فروردین دبيرخانه شوراي ملي مقاومت ايران، در تهران حدود ۴۰۰تن از کارگران کاخانه نوشابه ساسان بدون پرداخت مزايا و بدون ذكر هيچ دليلي از کار اخراج شدند. شرکت مترو ۵۰  تن از کارگراني را که بيش از پنج سال سابقه کار داشتند را اخراج کرده است. همزمان ۴۰ آشپز شرکت ايران خودرو با سابقه دوسال و ۳۰ کارگر با پنج سال سابقه كار از شركت تيتان، توليدکننده مانيتور، 20 كارگر مجتمع مسکونیِ پرديسان (وابسته به خانواده لاريجاني) و 40كارگر با سابقه بيش از 10سال از شرکت سنگرکاران در جاده كرج اخراج شدند.

در خرمشهر, شرکت توليد نوشابه خرم نوش يكي از بزرگترين كارخانه هاي توليد نوشابه تعطيل و كارگران آن بيكار شدند. اين كارخانه تحت سرپرستي دفتر تبليغات اسلامی قم، از نهادهاي صدور تروريسم رژيم قرار دارد.

در اهواز, نزديك به 150تن از كارگران كارخانه لوله سازي اهواز بدون گرفتن حقوق و عيدي اخراج شده اند.

در تبريز,  49 تن ديگر از کارگران کارخانه کبريت توکلي اخراج شدند. در شرايط كنوني از  400 كارگر اين كارخانه تنها 130 نفر شاغل هستند.

در قزوين اكثر کارخانه های شهرک صنعتی تعطيل شده اند. حقوق كارگران كارخانه چينی البرز طي هفت ماه گذشته پرداخت نشده است و كارگزاران آخوندها در استانداری قزوين به مراجعات اين كارگران هيچ گونه پاسخي نمي دهند.

در رشت 100تن از كارگران شرکت ايران بَرَک از كار بيكار شدند. 15تن از كارگران شركت پرنيان مرغ نيز به دنبال اعتراض به شرايط طاقت فرساي كار و عدم پرداخت حقوق و مزايايشان از كار اخراج شدند.

100 كارگر شركت نساجي بافته هاي كرمان نيز از ديگر زحمتكشاني هستند كه طي روزهاي اخير به خيل كارگران اخراجي پيوسته اند.

به گزارش روز 10 فروردین کمیته هماهنگی برای ایجاد تشکل کارگری، کارخانه نور برکات قم کل 40 کارگر خود را اخراج کرده است. کارگران اخراجی همه زن هستند و هر کدام حداقل 10 تا 15 سال در این کارخانه کار کرده  و استثمار شده اند. سرمایه دار صاحب شرکت به دنبال اخراج کارگران بی درنگ عده ای دیگر را با دستمزد بسیار نازل تر به کار گمارده است.

کارخانه چینی حمید قم نیز تمامی 300 کارگر شاغل در این واحد صنعتی را اخراج کرد. سرمایه دار شرکت هنگام اخراج کارگران به آنان دستمزد نپرداخته است.

تعداد کارگران عسلویه از ۴۰ هزار تن در سال 1383  به ۴ هزار تن در پایان سال 1388 کاهش یافته است.

به گزارش روز پنجشنبه 26 فروردین سایت کلمه هم اکنون درآستانه روز کارگر اراک در بزرگترین قطب صنعتی ایران و شرکتهای بزرگ دولتی مستقر در آن، وضعیت بحرانی گزارش شده است. شرکتهای بزرگ دولتی چند ماه است که قادر به پرداخت حقوق کارگران خود نیستند. شرکتهای آذر آب، واگن پارس و پالایشگاه اراک در این مورد وخیمترین وضعیت را دارند.

فراخوان جمعی از کارگران فلزکار مکانیک جهت برگزاری مراسم روز کارگر

۲۱ اسفند ۱۳۸۸

در تاریخ 8 اردیبهشت 1301 اتحادیه مرکزی کارگران ایران به رهبری محمد دهگان برای اولین بار تعطیلی اول ماه مه را به عنوان روز کارگر مطرح نمود و از کارگران دعوت کرد که در تظاهرات اول ماه مه شرکت کنند. روزنامه حقیقت دراین روزنوشت:«اول ماه مه باید تعطیل شود این تعطیلی هرج مرج نیست. این تعطیل انقلاب هم نیست، این تعطیل است که باید ملت از حکومت با زور حقوق خود را مسترد دارد. این عید نیست بلکه دادخواهی است. این روزی است که دولت باید موجودیت ملت را بفهمد، باید به حکومت فهماند که تو نوکر ملت هستی باید موافق خواهش ملت رفتار کنی، تو نمی توانی از آزادی قلم، آزادی مطبوعات وآزادی اجتماعات جلوگیری کنی، زیرا آن حق مشروع ملت است. تو نباید بدون رضا و خواهش ملت برخلاف مصالح ملت با اجانب معاهده عقد کنی، زیرا آن حق را ملت به تو نداده است. تو نباید و نمی توانی حکومت را برای شخص خود آلت استفاده قرار داده، اولاد اتباع خود را وکیل کنی و قوم و خویش خود را در ادارات دولتی جا به جا نمایی.»

روزنامه حقیقت در روز 11 اردیبهشت همان سال بار دیگر نوشت:«به عقیده ما:

۱- فردا باید بدون تاخیر در تمام نقاط ایران حکومت های نظامی لغو شود، زیرا مخالف قانون اساسی است.

۲- محبوسین سیاسی که به جرم آزادی خواهی یا هرنوع مسلک سیاسی در ایران توقیف شده اند، آزاد گردند.

٣- جرایدی که تا به حال بدون محاکمات هیات منصفه در مرکز ولایت توقیف شده اند، منتشرگردند.

۴- اصول امتیاز روزنامه که برخلاف قانون اساسی است ملغی گردد.

۵ – نظارت و جلوگیری از هر قبیل آزادیخواه لغو بشود.

۶- کنفرانس، میتینگ، اجتماعات در همه جا آزاد باشد.

۷- مامورین دولتی که به آنها اتهام دزدی و خیانت زده شده و اعم از وزیر و وکیل یا مستشار تحت محاکم بیرون آیند.

٨- قانون برای تعیین حدود کارگر و کارفرما وضع شود، به طورکامل از مظالم و غارتگری حکام و مامورین دولت عموما جلوگیری و در صورت تجدید فجایع آنها، مجازات به آنها داده شود.»

پس از٨۷ سال که از صدوراین اطلاعیه می گذرد هنوز بسیاری از این خواسته ها عملی نشده اند و ما درحالی به پیشواز روز کارگر می رویم که زندگی و کار کارگران با بی تدبیری مسوولان هر روز بدتر از روز گذشته است. بیکاری، فقر و فساد بیداد می کند. فاصله طبقاتی هر روز گسترش می یابد. دستاوردهای پدران کارگرمان مورد هجوم قرارگرفته اند. قانون کاربه ورق پاره ای تبدیل شده است، از تامین اجتماعی جز سازمانی رنگ رو رفته چیزی باقی نمانده و دستمزد مصوب دولت برای طبقه کارگر سه برابر با خط فقر فاصله دارد. نیمی از مردم ایران در زیرخط فقر قرار دارند. خطوط اصلی انقلاب بهمن که عدالت و استقلال اقتصادی و آزادیهای مدنی بود امروز در٣۱ مین سالگرد آن به فراموشی سپرده شده است. چه باید کرد؟

۱- وظیفه همه کارگران پیشرو است که در تشکیل سنگ بنای یک جامعه مدنی به تشکیل سندیکاهای کارگری مدد رسانند و این وظیفه را در صدر خواسته ها و عمل روزمره اشان قرار دهند.

۲- با توجه به ظرفیتهای قانون اساسی از جمله اصل ۹ (هیچ مقامی حق ندارد بنام حفظ استقلال و تمامیت ارضی کشور آزادیهای مشروع را، هرچند با وضع قوانین و مقررات، سلب کند) اصل ۲۶ (احزاب، جمعیت ها، انجمنهای سیاسی و صنفی و انجمنهای اسلامی یا اقلیتهای دینی شناخته شده آزادند،… هیچکس را نمی توان از شرکت در آنها منع کرد یا به شرکت در یکی از آنها مجبور ساخت). اصل ۲۷ (تشکیل اجتماعات و راهپیماییها، بدون حمل سلاح، به شرط آن که مخل به مبانی اسلام نباشد آزاد است). اصل ۴٣ (برای تامین استقلال اقتصادی جامعه و ریشه کن کردن فقر و محرومیت و برآوردن نیازهای انسان در جریان رشد، با حفظ آزادگی او، اقتصاد جمهوری اسلامی ایران بر اساس ضوابط زیر استوار میشود: ۱- تامین نیازهای اساسی: مسکن، خوراک، پوشاک، بهداشت، درمان، آموزش و پرورش و امکانات لازم برای تشکیل خانواده برای همه) آزادی تشکیل سندیکا، آزادی اجتماعات، داشتن زندگی مناسب با دستمزد در شان زحمکتشان، منزلت خود را خواستار باشیم .

٣- برای آزادی همه زندانیان مدافع حقوق کارگران از جمله اعضای هیات مدیره سندیکاهای کارگران شرکت واحد وهفت تپه: منصوراسانلو، ابراهیم مددی، علی نجاتی و فعال کارگری محمد اشرفی و دیگر زندانیان کوشا باشیم.

ما دست یاری و کمک به طرف همه خواهران و برادران زحمتکش و مزدبگیر با فکر و عقیده دراز نموده، با همبستگی کارگری خود نگذاریم عرصه زندگی برایمان دشوارتر گردد.

دوستان کارگر و هموطنان عزیز

ما کارگران فلزکار مکانیک بنای تجدید عهد و پیمان درباره مسایل مشترک کارگریمان را داریم و به یمن فرا رسیدن این جشن بزرگ، می خواهیم این جشن بین المللی را با همبستگی خودمان، هر چه باشکوهتر به نمایش بگذاریم. کسانی که دغدغه آزادی، استقلال اقتصادی، عدالت اجتماعی، صلح و آبادانی و سرافرازی این مرز و بوم را دارند، دست و قلب ما پذیرای یاری آنان است. جهت همراهی و پی گیری و دستیابی به مطالبات بر حق ومشترکمان ما را یاری کنید تا با سربلندی و افتخار فردایی بهتر برای فرزندانمان را آماده کنیم. تصمیم با ماست.

کارگران فلزکار مکانیک

رونوشت به:

سندیکای کارگران شرکت واحد- سندیکای کارگران هفت تپه- کارگران ایران خودرو(سایت خودروکار)- هیات بازگشایی سندیکای کارگران نقاش- کمیته هماهنگی برای ایجاد تشکل های کارگری- کمیته پیگیری برای ایجاد تشکل های کارگری- کانون مدافعان حقوق کارگر- اتحادیه آزاد کارگران- جمعی ازفعالین کارگری GFK – شورای کارگران ذوب آهن ودیگرتشکل های کارگری .

منبع: http://felezkar.blogfa.com/post-52.aspx

مهشید محدود درگذشت

خانم مهشید محدود، از وکلای پرونده اول ماه مه 1383 سقز، در اثر بیماری سرطان درگذشت.

به گزارش روز سه شنبه 24 فروردین کمیته هماهنگی برای ایجاد تشکل کارگری، مهشید زن آزاده و زندان کشیده ای بود که حتی هزینه زندگی خود را به سختی تامین می کرد. او داوطلبانه و شجاعانه و بدون هیچ ادعایی وکالت کارگران دستگیر شده در اول ماه 1383را پذیرفت و برای دفاع از کارگران بارها رنج سفراز تهران به سقز را به خود هموار کرد. همچنین، پس از حادثه انفجار معدن باب نیزو در کرمان و کشته شدن 9 تن از کارگران این معدن پذیرفت که وکالت خانواده های این کارگران جان باخته را برعهده بگیرد، که با انصراف این خانواده ها در اثر سم پاشیهای «خانه کارگر» منتفی شد.

منیژه گازرانی، محسن حکیمی مرگ دردناک مهشید محدود را به خانواده، دوستان و همکاران او تسلیت گفته اند.

نبردخلق درگذشت خانم مهشید محدود را به خانواده، دوستان و فعالان کارگری تسلیت می گوید.