زنان در مسیر رهایی
آناهیتا اردوان
اتحادیه کشاورزان اروپا خواستار حقوق برابر زنان با مردان کشاورز شد
خبرگزاری ایرلند، 7 می 2010 - اتحادیه کشاورزی اروپا اعلام کرد که زنان ستون فقرات صنعت کشاورزی هستند. 47 درصد نیروی کشاورزی در پرتغال، 40 درصد در ایتالیا و 30 درصد در دانمارک را زنان تشکیل می دهند و از این رو کار زنان کشاورز می بایست مورد توجه بیشتر قرار گیرد.
اتحادیه کشاورزان اروپا از کمیسیون اروپا خواست تا با زنان کشاورز رفتاری برابر با مردان داشته باشد و تاکید کرد که آنان می بایست از امکانات و بیمه های اجتماعی کافی برخوردار گردند. آموزش و پرورش زنان کشاورز به عنوان مساله ای اساسی جهت نوآوری و پیشرفت صنعت کشاورزی از سوی اتحادیه مزبور عنوان شد.
بر اساس این گزارش، دبیر اتحادیه صنعت کشاورزی اروپا به عنوان نماینده کشاورزان اروپا ابراز داشت که زنان و مردان کشاورز می بایست به طور برابر در رابطه با همه مسایل تصمیم گیری کنند. وی تاکید کرد که ویژگی کار کشاورزی به گونه ای است که زنان کشاورز می بایست هفت روز هفته را کار کنند بنابراین آنان می بایست از حقوق، مزایا و مرخصی هنگام بیماری، بارداری، زایمان و پرستاری از کودکان برخوردار گردند.
سازمان عفو بین الملل و ممنوعیت استفاده از برقه در بلژیک
اسوشیتدپرس، 29 آپریل 2010 - سازمان عفو بین الملل رای پارلمان کشور بلژیک مبنی بر ممنوعیت استفاده از برقه در اماکن عمومی را شایسته ندانست و آن را مقدمه خطرناکی بر اعمال تبعیض دانست. سازمان عفو بین الملل ابراز می دارد که ممنوعیت کامل استفاده از برقه در واقع حق آزادانه ابراز عقیده و مذهب زنانی که به حجاب اعتقاد دارند را نادیده گرفته و می تواند آغاز اعمال تبعیض در اروپا باشد.
136 نماینده پارلمان فدرال کشور بلژیک در یک اقدام که در نوع خود حرکتی تازه در اروپا قلمداد می شود، استفاده از برقه و یا پوششی که اجازه نمی دهد شخص استفاده کننده از آن در اماکن عمومی شناسایی شود را در سراسر کشور ممنوع اعلام ساختند. همه احزاب دولت بلژیک و حتی احزاب اپوزیسیون به طرح مزبور به دلیل عدم مشخص بودن هویت شخص محجبه، رای مثبت دادند. اکنون بالاترین مرجع قانونی می بایست برای قانون شدن این طرح به آن رای دهد.
سازمان عفو بین الملل از پارلمان کشور بلژیک می خواهد که این طرح را به طور دقیق تری مورد بازخوانی قرار دهد زیرا تصویب چنین قانونی می تواند زیرپا گذاشتن تعهد دولت بلژیک در رابطه با رعایت حقوق بشر باشد. سازمان عفو بین الملل همچنین ابراز می دارد که هیچ ارتباطی بین به خطر افتادن امنیت عمومی کشور بلژیک و استفاده از برقه وجود ندارد.
جمهوری دموکراتیک کنگو پایتخت تجاوز به زنان در جهان
پی پل دیلی، 27 آپریل 2010 - یکی از مسوولان سازمان ملل پس از دیدار از کشور کنگو با گذاشتن نام "پایتخت تجاوز به زنان در جهان" بر این کشور خواستار جلوگیری از اعمال خشونت جنسی علیه زنان و همچنین پایان عفو مجرمان شد. او اعلام کرد که تا زمانی که تبهکاران جنسی به سزای اعمال خود نرسند، زنان از حقوق خود برخودار نخواهند شد. اگر مساله اعمال خشونت جنسی علیه زنان ادامه پیدا کند به این دلیل نیست که قانون قادر نیست از زنان حمایت کند بلکه، به دلیل بی عدالتی می باشد. زنان در جمهوری دموکراتیک کنگو زیر سقف خانه خود، در تختخواب و زمانی که شب فرا می رسد نیز در امنیت نیستند. بر اساس گزارش یونیسف، بیش از 8 هزار زن در این کشور مورد تجاوز جنسی قرار گرفته اند.
جنایتی دیگر بر انبوه جنایتهای رزیم ایران، اضافه شد
"ای سرو ایستاده نیفتادی، این رسم توست که ایستاده بمیری"
شیرین علم هولی متولد ۱۳۶۰ و از اهالی روستای دیم قشلاق در حوالی ماکو در تاریخ 6 خرداد ۱۳۸۷ به بازداشت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی درآمد. وی پس از تحمل ۲۱ روز اسارت در بازداشتگاه سپاه که مکان آن بر وی معلوم نبود، به بند ۲۰۹ زندان اوین و پس از تحمل ۵ ماه، به بند عمومی نسوان منتقل شد. شیرین پس از تحمل شکنجه های فراوان در روز یکشنبه، 19 اردیبهشت توسط مزدوران ولایت فقیه به چوبه دار سپرده شد. جو استورک، معاون بخش خاورمیانه در سازمان دیده بان حقوق بشر گفت: "به دار آویختن این چهار زندانی کرد یکی از جدید ترین نمونه های به کار گیری ناعادلانه مجازات مرگ علیه اقلیتهای نژادی دگراندیش توسط حکومت ایران می باشد"
استورک اضافه کرد: "قوه قضاییه در تلاش برای در هم شکستن و نابود ساختن نارضایتی، به طور دایم ناراضیان کرد از جمله فعالان جامعه مدنی را به وابستگی به گروههای مسلح تجزیه طلب متهم کرده و آنان را به مرگ محکوم می کند."
دادستان تهران، اتهام شیرین علم هولی را بمبگذاری در پارکینگ قرارگاه سپاه در غرب تهران و انفجار آن در ششم خرداد 87، عنوان کرده است. شیرین علم هولی با انتشار دو نامه ضمن رد این اتهامات گفته بود که طی 25 روز نخست دوره بازداشتش در مکانی نامعلوم، شدیدترین شکنجه های جسمی و روانی را تحمل کرده است. او که شش ماه از دوران بازداشت خود را در بند 209 اوین گذراند، در 28 آذر سال 88 از سوی بیدادگاه رژیم به اتهام خروج غیرقانونی از مرز به تحمل دو سال حبس تعزیری و به اتهام محاربه از طریق ارتباط با گروه پژاک به اعدام محکوم شد. کمپین حقوق بشر در ایران، پیشتر نسبت به وضعیت سلامتی شیرین علم هولی و برخی دیگر از زنان محبوس در بند زنان زندان اوین ابزار نگرانی کرده بود و گفته بود که خانم علم هولی برای انجام مصاحبه تلویزیونی به شدت تحت فشار قرار دارد. مزدوران اطلاعاتی به وی گفته بودند که در صورت همکاری با وزارت اطلاعات، در مجازات وی تخفیف خواهند داد اما او با تحمل شکنجه های وحشیانه هرگز به خواست جانیان تن نداد و با قامتی رسا و گامهایی استوار به مسلخ رفت. بدین ترتیب، تاریخ مقاومت شجاعانه زنان ایران برای هزارمین بار گل داد و نام شیرین، به عنوان ستاره ای خاموش نشدنی در گستره مبارزه مردم ایران جهت دستیابی به دموکراسی و عدالت اجتماعی نقش گرفت.
رژیم ولایت فقیه در هراس از تشدید و گسترش مبارزه مردم ایران بعد از مضحکه انتخاباتی سال 88 سعی دارد با تشدید سرکوب و برپا کردن چوخه های اعدام از هرچه رادیکال تر شدن و گسترده تر شدن جنبش اجتماعی مردم که تاکنون زنان نقش بسیار عمده ای در آن ایفا کرده اند، جلوگیری کند. اگر چه به عبث می پندارد و نمی داند که شرایط تغییر کرده و دیگر قادر نیست با سرکوب و اعدام، جنبش عظیمی که با دست رد زدن به رعب و وحشت رحم مادر خود را ترک کرده را مهار سازد.
به قتل رساندن شیرین علم هولی نه تنها مردم را به خانه هایشان باز نمی گرداند، این عمل وحشیانه نه تنها شمشیر شکسته ولایت فقیه را برق و جلا نمی اندازد بلکه، ساختار قدرت را بیش از پیش در نظر مردم منفور می سازد و این مساله، جنبش اجتماعی را وا می دارد تا تارهای سبز انفعال و مهارکننده را تا سرنگونی رژیم اعدام بدراند.
یاد شیرین علم هولی و همه زنانی که در مسیر رهایی جان سپرده اند گرامی و راهشان پررهرو باد
آزمایش اجباری ایدز در اوگاندا زیر انتقاد فعالان حقوق بشر
اسوشیتدپرس، 20 می 2010 - دولت اوگاندا طرحی را به تصویب رسانده است که زنان باردار را مجبور به دادن آزمایش بیماری ایدز می سازد. فعالان حقوق بشر در این کشور ابراز می دارند که این موضوع حقوق اولیه زنان را لگدمال کرده و باعث کاهش ابتلا به بیماری ایدز نمی شود. رابرت اوچایی، دبیر تشکل حمایت از مبتلایان به بیماری ایدز ابراز می دارد که آزمایش اجباری ایدز در عمل امکان پذیر نیست و از گسترش ابتلا به این بیماری جلوگیری نمی کند بلکه، به دلیل وحشت ابتلا از بیماری ایدز احتمال فرار این زنان از خانه و یا حتی اقدام به خودکشی افزایش می یابد. افزوده بر این، طرح مزبور کسانی که به دلیل تن فروشی و استفاده از سوزن آلوده به ویروس ایدز به این بیماری مبتلا شده اند را تحت پیگرد قانونی قرار می دهد.
مدافعان حقوق بشر در پاکستان خواستار به رسمیت شمردن ازدواج اقلیت هندو شدند
آی ان ای، 19 می 2010 - اس سی آر ام، انجمن دفاع از حقوق بشر پاکستان از دولت پاکستان خواست تا قانونی جهت به رسمیت شناختن ازدواج اقلیت هندو تصویب کند. این جمعیت ابراز داشت تا زمانی که چنین قانونی در کشور وجود نداشته باشد، زنان هندو از حقوق ابتدایی خود بی بهره خواهند ماند. عدم وجود چنین قانونی باعث شده که زنان هندو از سهم خود در رابطه با ارث و زمین از سوی همسر و والدین خود محروم شوند. آنها حتی از دستیابی به امکانات بهداشتی، رای دادن، داشتن پاسپورت و خرید و فروش زمین و ملک محرومند.
برابری جنسیتی آماج معامله سیاسی کرزای با طالبان
آیریش تایمز، 22 می 2010 - دکتر ثریا رحیم صبح رنگ، مدافع حقوق بشر و برنده جایزه "فرانت لاین" اعتقاد دارد که نگرانی پیرامون معامله سیاسی دولت کرزای و طالبان در افغانستان به دلیل تاثیری که روی پروسه دستیابی به برابری جنسیتی می گذارد، در حال رشد است. او می گوید: "ما بسیار نگرانیم، ما نمی خواهیم تغییرات و موفقیتهایی که بعد از سرنگونی طالبان به دست آورده ایم را از دست دهیم."
وی ابراز می دارد که، اگرچه زنان افغانستان با وجود رعایت حقوق خود در قانون اساسی هنوز به دلیل غلبه مردسالاری بر ساختارهای اجتماعی از حقوق اولیه محرومند اما معامله سیاسی با طالبان بدون تاکید بر رعایت حقوق زنان و دموکراسی قادر است آنچه بر روی کاغذ آمده را نیز با خطر روبرو سازد.
قابل ذکر است که دکتر صبح رنگ نیز مانند دیگر حامیان حقوق بشر در افغانستان به مرگ تهدید شده است.