بیانیه سازمان چریکهای فدایی خلق ایران
به مناسبت اول ماه مه، روز همبستگي جهاني كارگران
سازمان چريكهاي فدايي خلق ايران اول ماه مه، روز همبستگي بين المللي كارگران را به نیروهای کار ایران و سراسر جهان تبريك ميگويد و همبستگي خود را با كارگران و مزدبگيران که سازندگان اصلي جهاني انساني و عاری از تمامی اشکال استبداد، ستم، جهل، تبعیض و استثمار هستند، اعلام ميكند. ما ضمن همبستگی با مبارزه کارگران، مزدبگیران، معلمان و پرستاران ایران علیه شرایط فلاکتبار خود و حمایت از فعالان جنبش کارگری، سرکوبی و دستگیری اعضای سندیکاها و تشکلهای مستقل کارگری و صدور احکام زندان برای فعالان کارگری را محکوم می کنیم. ما فشار بر خانواده کارگران زندانی که در شرایط سخت معیشتی قرار دارند و به دستگیری تنها نان آور خود اعتراض می کنند را محکوم می کنیم.
در سال گذشته نیروهای کار در ایران از یک طرف با تهاجم بی سابقه و عنان گسيخته دولت به مثابه بزرگترین کارفرما روبرو بودند و از طرف دیگر به دنبال خصوصی شدنهای گسترده و اخراجهای دسته جمعی، تعرض به سطح زندگي و معيشت توده هاي زحمتكش و پايمال كردن حقوق آنان ابعاد فاجعه بار پیدا کرد. بدون تردید در سال گذشته کارگران و مزدبگیران ایران با سخت ترین شرایط طی تاریخ به وجود آمدن طبقه کارگر در ایران روبرو بودند. افزایش بی سابقه نقدینگی و به دنبال آن رشد سرسام آور نرخ تورم، بیکارسازیهای گسترده، عدم پرداخت چند ماهه دستمزد، فقدان تامین اجتماعی و فاصله زیاد حداقل دستمزد از خط فقر(حداقل دستمزد یک سوم خط فقر)، زندگی میلیونها تن از کارگران و مزدبگیران را به تباهی کشانده است. خصوصی سازی و اخراجهای دسته جمعی دو روی سکه سیاستهای ضد کارگری رژیم جمهوری اسلامی است که در سال پیش رو با حذف یارانه ها تکمیل می شود.
شرایط فاجعه بار زندگی و معیشت نیروهای کار طی پنج سالی که سیاست بی دنده و ترمز به سیاست اصلی رژیم ایران تبدیل شده، آن چنان آشکار است که رسانه های دولتی ناچارند گوشه کوچکی از آن را هر روز بازتاب دهند.
یکی از ابعاد عملکرد غارتگرانه حاکمیت در پنج سال گذشته رشد سرسام آور سهم سپاه و بسیج در اقتصاد کشور بوده است. چند ماه پیش بنا به تصمیم دولت نظامی امنیتی احمدی نژاد، سهام شرکتهای پتروشیمی بوشهر، پتروشیمی مارون، پتروشیمی پارس، پتروشیمی پردیس(غدیر)، نیروگاه سیکل ترکیبی گیلان به همراه چهل درصد سهام دولت در شرکت مدیریت بهرهبرداری گیلان برای واگذاری به بخش خصوصی تعین شدند که بدون تردید از جانب سپاه و سرمایه داران رانت خوار پیرامون دولت احمدی نژاد بلعیده می شود.
همچنین، بخش قابل توجهی از شرکتهای سود ده با قیمت پائین تر از قیمت واقعی به نیروی سرکوبگر سپاه و بسیج فروخته می شود.
دولت احمدینژاد سهام ۶ نیروگاه و شرکت پتروشیمی را به سازمان تامین اجتماعی نیروهای مسلح (ساتا) واگذار کرده است. گفته شده این واگذاری در مقابل بدهیهای دولت به «ساتا» صورت گرفته است. بسیاری از پروژههای نفت، گاز، راه و ساختمان و حجم بزرگی از صادرات و واردات در اختیار قرارگاه خاتمالانبیاء وابسته به سپاه است.
در سال گذشته همچون سالهای قبل بار اصلی سیاستهای مخرب و ماجراجویانه رژیم ولایت فقیه بر دوش کارگران و مزدبگیران بود. فشار و تبعیض جنسییتی بر کارگران زن و اعمال محرومیت بر فرزندان آنان و کودکان کار به طور تصاعدی افزایش پیدا کرد. کارگران و زحمتکشان ایران که هیچ بهره ای از افزایش قیمت نفت خام نبردند، به شدت از بحران مالی در جهان زیان دیدند. افزایش قیمتها سفره کارگران را خالی تر کرد. اعلام سیاست حذف یارانه ها که به دروغ آن را هدفمند کردن یارانه ها نامگذاری کرده اند، قبل از تصویب آن در مجلس ارتجاع آثار زیانبار و جبران ناپذیر بر زندگی و معیشت کارگران و مزدبگیران داشته است. خصوصی سازیها و فربه کردن نهادهای نظامی و امنیتی و نیز حذف یارانه های زندگی نیروهای کار ایران را در سال پیش رو چندین بار فاجعه بارتر خواهد کرد.
کارگران ایران همزمان با وضعیت فلاکتبار زندگی و معیشت خود از حق کار، حق اعتصاب، حق تشكلهاي مستقل و حق برخورداري از بيمههاي اجتماعي محروم هستند و اعتراضهای مسالمت آمیز آنان به شدت سرکوب می شود. نیروهای سرکوبگر رژیم بارها با ضربات باتوم و گاز اشك آور به حرکتهای اعتراضی کارگران یورش بردند که منجر به زخمی شدن تعدادی از کارگران شده است. ماموران وزارت اطلاعات بارها به منازل کارگران و مزدبگبران و فعالان جنبش کارگری حمله کرده و آنان را دستگیر و یا با تماسهای تلفنی در سطح گسترده کارگران را تهدید به دستگیری می کردند.
در سال گذشته كارگران و کارکنان شرکتهای دولتی و خصوصی، مزدبگیران، معلمان و پرستاران در برابر اوضاع فلاكتبار خود به اشكال مختلف دست به مقاومت و مبارزه زدند.
نیروهای کار ایران از یک طرف در قیام علیه استبداد مذهبی و ولایت خامنه ای شرکت فعال داشتند و از طرف دیگر به شكلهاي گوناگون از قبیل نامه نگاري، تجمع، اعتصاب، تحصن، بستن جاده ها، راه پيمايي و ..به شرایط کار و زیست خود اعتراض کردند. حرکتهای اعتراضی کارگران در سال گذشته از نظر کمی گسترش پیدا کرد. بر طبق لیستی که از جانب دبیرخانه سازمان ما انتشار یافته، که بدون شک تمام حرکتهای کارگری را شامل نمی شود، در سال گذشته هر سه روز یک حرکت اعتراضی از جانب کارگران و مزدبگیران انجام گرفته است.
خواسته های اولیه کارگران و مزدبگیران در سال گذشته «دریافت دستمزد به تعوبق افتاده»، «آزادی فعاليت تشکلهای مستقل کارگری»، «به رسميت شناختن حق تشکل طبق کنوانسيون جهانی کار»، «امنيت جانی»، «امنيت شغلی» و «حق اعتصاب و اعتراض، حق آزادی بيان» و «آزادی فعالان سیاسی و کارگری» بود.
واقعیت این است که این خواسته های ابتدایی با ماهیت حاکمیت دینی در تضاد قرار دارد و از این رو جوهر و سرشت هر حرکت اعتراضی صنفی و سندیکایی نیروهای کار در کشور ما سیاسی خواهد بود.
این حرکتهای گسترده همچنین یکی از نشانه های بحران انقلابی(بحران غیرقانونی) در ایران است که باید آن را در چارچوب مبارزه علیه نظام حاکم و به طور مشخص علیه رژیم ولایت فقیه تعریف کرد.
نیروهای کار ضمن شرکت در خیزشها و قیامهای عمومی به وسیله آن دسته از تشکلهای مدافع کارگران و مزدبگیران که زیر تیغ سرکوبی عریان به فعالیت خود ادامه می هند به طرح دیدگاههای خود از طریق انتشار بیانیه، نوشتن مقاله و انجام مصاحبه
دست زدند.
کانون مدافعان حقوق کارگر طی چندین بیانیه که در سال گذشته منتشر کرد به تشریح مواضع بخشی از فعالان جنبش کارگری پیرامون قیامهای توده ای پرداخت. در بخشی از یکی از این بیانیه ها آمده است:«در سی سال گذشته همواره چنین رفتارهایی با مخالفان و مردم عادی امری متداول و مورد قبول جناحهای مختلف بوده است. اما اکنون که چنین رفتارهایی با «خودیها» صورت می گیرد، اعتراضات در درون «خودیها» ابعاد گستردهتری مییابد.
هم روند با این اعمال، اعتراف گرفتنهای تحت فشار وشکنجه برای بیآبرو کردن یک جناح، یادآور اعترافات به مراتب وسيعتر در دهههای گذشته است كه مورد تأييد همهی مسئولان بود. این اعترافات در زندان، از طرف بسیاری از عالمان دینی مورد اعتراض قرار گرفته و بیارزش قلمداد شده است! شکی وجود ندارد که چنین اعترافاتی همواره بیارزش بوده و تنها اعترافگیرندگان را روسیاه میکند، اما سوال آن است که چرا تا کنون این افراد، اعترافات مخالفان را در دهه های گذشته، بیاعتبار اعلام نکرده اند. در گذشته بسیاری از مخالفان به دلیل چنین اعترافاتی به جوخههای اعدام سپرده شدند وبسیاری از آنان در همان شرایط سخت بازداشتگاهها مورد انواع آزار و اذیتها قرار گرفته و جان خود را در بدترین شرایط از دست دادهاند.»
کارگران و مزدبگیران بخش قابل توجهی از خیزشها و قیامهای ضد استبداد مذهبی را تشکیل می دهند. جنبش کارگری متحد پایدار همه جنبشهای اجتماعی دیگر است و بنابرین طرح مطالبات نیروهای کار در هر جنبش و خیزش عمومی یک ضرورت اجتناب ناپذیر است.
خواسته های اولیه نیروهای کار مشخص است و هر نیرو و شخصیت سیاسی به شمول آقایان میرحسین موسوی و مهدی کروبی به شرطی می تواند اعتماد کارگران و مزدبگیران و فعالان کارگری را جلب کند که این خواسته ها را بدون اما و اگر و به شکل شفاف به رسمیت بشناسد.
*حق ایجاد تشکلهای مستقل برای کارگران، مزدبگیران، معلمان و پرستاران بدون هرگونه تعهد و پایبندی به اصل ولایت فقیه
*لغو هرگونه تبعیض بین زن و مرد در حقوق کار و در تمامی شئون سیاسی، اقتصادی و اجتماعی و پذیرش کنوانسیون منع تمامی اشگال تبعیض در مورد زنان
*تأمین امنیت شغلی برای همه کارگران و لغو قراردادهای موقت
*تعیین حداقل دستمزد کارگران توسط نمایندگان واقعی و تشکلهای مستقل کارگری
*توقف کامل اخراجها و بیکارسازی و ایجاد سیستم بیمه اجتماعی برای تمامی نیروهای کار
*پرداخت کامل دستمزدهای معوقه
*حق اعتصاب، تجمع و تظاهرات
*آزای بدون حد و مرز اندیشه و بیان و رسانه ها
*آزادی کلیه زندانیان سیاسی و عقیدتی به شمول فعالان کارگری
*لغو کامل کار کودکان
* تعطیل رسمی و همگانی اول ماه مه و لغو هرگونه ممنوعیت و محدودیت برای برگزاری مراسم این روز
سازمان چریکهای فدایی خلق ایران حمایت کامل خود را از خواسته های برحق کارگران، مزدبگبران، معلمان و پرستاران اعلام می دارد.
ما از فراخوان شورای برگزاری مراسم روز جهانی کارگر – سال 89 برای برگزاری مراسم اول ماه مه و از قطعنامه مشترک 10 تشکل کارگری برای روز جهانی کارگر و از بیانیه کانون مدافعان حقوق کارگر پشتیبانی می کنیم و تمامی اتحادیه ها، سندیکاها و سازمانهای جهانی کارگری و نیروهای سیاسی مترقی جهان مي خواهد كه به مبارزه برحق نیروهای کار در اير ان برای کسب حقوق اولیه شان یاری رسانند.
ما از شورای حقوق بشر سازمان ملل و از سازمان جهاني كار مي خواهيم كه به جمهوي اسلامي براي به رسميت شناختن حقوق حقه كارگران بيش از پيش فشار وارد نمايد.
سازمان چریکهای فدایی خلق ایران، رژیم ولایت فقیه را نیروی عمده در مقابل مبارزه کارگران و زحمتکشان می داند و از تمامي كارگران، كاركنان و مزدبگيران شاغل در مراكز دولتي و خصوصي و از تمامي مدافعان آزادي و توسعه پايدار مي خواهد كه برای برچیدن بساط ننگین نظام ولایت فقیه متحد و متشكل شوند.
زنده باد اول ماه مه روز همبستگی بین المللی کارگران
سازمان چريكهاي فدايي خلق ايران
چهارشنبه 8 اردیبهشت 1389 - 28 آپریل 2010
*برای اطلاع از کلیه اخبار گارگری در سال گذشته به سایت ایران نبرد و جنگ خبر در آدرسهای زیر مراجعه کنید.
http://www.iran-nabard.com/kareghari.htm
http://www.jonge-khabar.com/
همچنین با مراجعه با آدرس زیر از رویدادهای ماهانه جنبش کارگری مطلع شوید.
http://www.iran-nabard.com/zinat/index-zinat.htm