تحمیل ریاضت کشی

قرار بر این بوده که دستور پرداخت یارانه های نقدی از روز اول مهر توسط احمدی نژاد اعلام شود. وی گفته بود که «طرح هدفمند کردن یارانه ها با قدرت اجرا می شود.» اما رئیس جمهور ولی فقیه و انصارش سوار بر اسب رویایی در شهر نیویورک برای تبدیل شدن به یک قدرت جهانی، البته از نوع اسلامی اش، پرسه می زند و به کمدی شوی مطبوعات و رسانه های جهان تبدیل شده است. او سرانجام با رگهای ورم کرده در گردن، انگشت اتهام را به سوی دولت آمریکا نشانه گرفت و برای صندلی های خالی سخنرانی کرد.

همه کارشناسان اقتصادی و همچنین بخشی از پایوران رژیم، اقتصاد ایران را بحرانی اعلام کرده اند. همچنین کارگزاران رژیم در خوف شورشهای اجتماعی در اثر اجرایی شدن حذف یارانه ها هستند. اما آقای دروغگو در نیویورک در برابر رسانه های بین المللی اعلام کرد که مردم ایران مشکلی ندارند و مساله آنها حل مشکل جهان است. وی برای غلبه بر مخالفان درون حکومت که شرکت در این گونه اجلاسها را بی فایده و حتی مضر می دانند، سعی کرد با جنجال آفرینی به چهره مطرح رسانه ها تبدیل شود. احمدی نژاد توانست در رسانه ها مطرح شود، اما به عنوان مردی منفور که کوته فکرانه در صدد تغییر جهان و کسب مدیریت جهان است.

قانون هدفمند کردن یارانه ها و یا به طور دقیق تر حذف یارانه ها، قبل از اجرا و پرداخت یارانه سبب بالارفتن بهای کالاهای اولیه و خدمات شده و اثرات زیانبار خود را بر زندگی مردم به ویزه کارگران و مزدبگیران و اقشار متوسط گذاشته است. قبضهای برق و آب و چند برابر شدن نرخ نان و بلیط های اتوبوس از جمله اولین شوکهای وارد شده به مردم است. پرداخت یارانه در ازای آزاد شدن بهای کالاها، قرار بود از فروردین ماه سال جاری اجرا شود اما به دلیل اختلاف بین مجلس و دولت بر سر نظارت بر صندوق مالی حاصل از حذف یارانه ها و نیز قهر کردن احمدی نژاد و دخالت ولی فقیه به سود احمدی نژاد، سرانجام احمدی نژاد با برگ نهایی برنده در این مشاجره اجرای طرح را به اول مهرماه همین سال موکول کرد.

جنتی از تریبون نماز جمعه در آدینه 26 شهریور مردم را به ریاضت کشی و صرفه جویی دعوت کرد. وی اجرایی شدن طرح یارانه را «دوران شبه ریاضتی» برای مردم دانست. دبیر شورای نگهبان توصیه های آخوند گونه یی که فاقد هرگونه ارزش و اعتبار است به مردم کرد. و کارگرانی که ماهها مزد دریافت نکرده اند و امکان تهیه ابتدایی ترین احتیاجات زندگی را برای فرزندان خود ندارند به این سخنان ریشخند زدند.

یکی از مجلسیان به نام محمدتقی رهبر، از مردم خواست 6 ماه سختی را تحمل کنند. وی «وارد شدن شوک اقتصادی» در اثر حذف یارانه ها را طبیعی دانست و از مردم خواست که با دریافت یارانه ها «هول نشوند» و توصیه کرد که حواسشان به قبضهای برق و آب باشد که امکان دارد گرانتر از کمک مادی باشد که دریافت خواهند کرد. او همچون دیگر پایوران رژیم مردم را به «پایداری، صبر و متانت» در برابر ناهنچاریهای ناشی از حذف یارانه ها دعوت کرد.

محمد رضا فرزین سخنگوی گروه دولتی «طرح تحول اقتصادی» به آسیبهای مستقیم ناشی از حذف یارانه ها اعتراف کرد. وی اعلام کرد که با دو چالش در این طرح روبرو هستیم؛ «تورم و رکود». این کارگزار رژیم هم مانند همقطارانش نوید بدبختی و فقر به مردم داد. وی با یک جمله احمدی نژادی ادعا کرد که:«بعد از صرفه جویی مردم، رفاه آنها افزایش می یابد.» اگر در روز همه یک وعده غذا و آن هم فقط صبحانه بخورند، خرج مواد غذایی یک خانوار یک سوم می شود. این مرا یاد مثال معروف می اندازد که فرزندی نمره 20 در امتحان را به پدرش اعلام می کند و پدر می گوید تو که با نمره 10 هم قبول می شدی احتیاج به این همه مصرف کردن خودکار نداشتی. حالا این آخوندها ریاضت کشی و صرفه جویی و ... را به کارگران و مزدبگیران و زحمتکشان جامعه وعده می دهند و در مقابل خودشان و آقازاده ها و چپاولگران از این فرصت برای پرشدن جیبهایشان استفاده می کنند. آقای دروغگو هم چندین بار اعلام کرده که با طرح هدفمند کردن یارانه ها حتا یک فقیر در ایران نخواهیم داشت.

روزنامه دنیای اقتصاد در 2 شهریور از قول یک کارگزار دولت آماری اعلام کرد که همچون دیگر داده های آماری دولتی تمام واقعیت را منعکس نمی کند. اما این آمار در همین حدی که اعلام شده، تکان دهنده است. به نوشته این روزنامه این مقام دولتی «از شناسایی 5 میلیون و 500 هزار نفر با درآمدهای بسیار پایین در مناطق محروم کشور و 6 میلیون نفر افراد تحت پوشش کمیته امداد و سازمان بهزیستی خبر داده و گفته علاوه بر اینها 3 میلیون نفر هم پشت نوبت برای پوشش در کمیته امداد و بهزیستی قرار دارند». تردیدی نیست که واقعیت بسیار تکان دهنده تر از این آمار است. بر اساس همین آمار، حدود 15 میلیون تن زیر خط فقر قرار دارند.

یکی از اثرات هدفمند سازی یارانه ها، عدم افزایش مزد است. در حقیقت تعیین حداقل مزد که هیچگاه با تورم همخوانی نداشته و در برابر نرخ تورم و صعود قیمتهای کالاهای مصرفی بسیار ناچیز بوده است متوقف خواهد شد.

برخورداری از دستمزد واقعی و عادلانه بر اساس نرخ تورم و سبد هزینه های خانوار، از خواسته های اساسی کارگران و مزدبگیران است. بهای کالاهای مصرفی و نیز کالاهای حاملهای انرژی، با دستمزدها خوانایی ندارد. به درستی مردم می گویند به دلار خرج می کنیم اما به ریال حقوق می گیریم. طرح هدفمند کردن یارانه ها و با بهتر است بگوییم حذف یارانه ها، بی عدالتی و ناهمخوانی در زندگی و وضعیت معاشی مردم را گسترش می دهد. این سیاست صدقه پروری، حقوق واقعی نیروی کار را بیشتر از میان می برد.

جمهوری اسلامی در واکنش به چهار قطعنامه شورای امنیت و نیز تحریمهای منظور شده از طرف اتحادیه اروپا، آمریکا، کانادا، استرالیا و ژاپن از یک طرف برای وقت کشی خود را آماده مذاکره نشان می دهد و برای آن پیش شرط تعیین می کند و از طرفی دیگر با ادامه سیاستهای جنگ طلبانه و ماجراجویانه، چپاولگری را با فشار اقتصادی بر مردم افزایش می دهد. افزایش قیمتها قبل از زمان اجرای طرح حذف یارانه ها گویای چنین وضعیتی است.

وزیر نفت رژیم روز سه شنبه 16 شهریور در یک دروغ احمدی نژادی اعلام کرد که «ایران در تولید بنزین مصرف داخلی کشور خودکفا شده و دیگر نیازی به واردات بنزین ندارد.» اما مردم موضوع خودکفایی بنزین را به مسخره گرفته و می گویند؛ ایران صادر کننده بنزین شده است.

حجم واردات بنزین و التماس به کشورهایی مثل چین و ترکیه برای فروش بنزین در تناقض با این ادعا است. در صورت چنین توانایی برای تولید بالای بنزین معلوم نیست چرا تا کنون میلیاردها دلار صرف خرید بنرین شده است. بر اساس سخن پراکنی وزیر نفت، تولید بنزین در عرض سه هفته آن چنان افزایش پیدا کرده که جایگزین بنزین وارداتی که 40 درصد بنزین مصرفی است، شده است.

اقتصاد بیماری که به برکت چپاولگری باندهای مافیایی وابسته به قدرت، آقا زاده ها و رانت خواران آن چنان در برابر حجم عظیم واردات کالاهای بنجل چینی ضربه خورده به این ژست دفاعی پایوران رژیم پوزخند می زند. به نظر می رسد این ژست تکمیل کننده شعار ولی فقیه است که روز سه شنبه 16 شهریور اعلام کرد که باید «اقتصاد مقاومتی واقعی» به وجود آوریم. اقتصاد مقاومتی ولی فقیه یعنی فشردن گلوی کارگران و مزدبگیران و فقر بیشتر برای آنان و فربه تر شدن ثروت سرمایه داران به شمول ولی فقیه و انصارش است.

جمهوری اسلامی بدون این که عضو سازمان جهانی تجارت باشد، بهترین خدمت کننده به بازار جهانی تجارت و پیش برنده سیاستهای نئولیبرالیستی در زمینه اقتصاد جهانی است. ارائه آمار و ارقام در زمینه واردات، صادرات و بیکاری و ... از جمله موضوعهای مورد مشاجره پایوران رژیم است. به همین دلیل آمارهای ارائه شده واقعیت فاجعه اقتصادی در ایران را منعکس نمی کند. با اشاره به همین داده های آماری موجود هم می توان بخشی از اثرات و آسیبهای اجتماعی ناشی از سیاستهای مخرب اقتصادی را دید.

خبرگزاری فارس روز سه شنبه 2 شهریور به نقل از گزارش مرکز اطلاعات اقتصادی آمریکا، ایران را در ردیف چهل و یکمین وارد کننده بزرگ دنیا و سومین وارد کننده در خاورمیانه دانسته است.

این رسانه حکومتی در مقایسه بین کشورها بر اساس گزارش فوق، اعلام می کند که «ایران یکی از بزرگترین بازار کالاهای مصرفی دیگر کشورها در دنیا به شمار می رود و به عنوان نمونه تنها در سال گذشته میلادی بیش از 57 میلیارد دلار واردات» داشته است. بر اساس گزارش مرکز اطلاعات اقتصادی آمریکا، ایران از نظر واردات در بین 200 کشور رتبه 41 و در بین کشورهای آسیا رتبه 14 و در میان کشورهای خاورمیانه رتبه سوم را دارد.

احمدی نژاد در سخن پراکنی خود در 25 شهریور در رابطه با بی اثر بودن تحریمها گفت: «اروپا 23 میلیارد دلار با ما مبادله دارد که حدود 3 میلیارد دلار و 600 میلیون آن صادرات ایران به آنها و حدود 19 میلیارد دلار نیز صادرات آنها به ماست.» وی به همین دلیل آنها را ضرر کننده در پروژه تحریمها دانست.

در راس باندهای مافیایی واردات، آقازاده ها و وابستگان حکومتی و رانت خواران قرار دارند که با استفاده از مزایای حکومتی و نیز تکیه بر دولت به عنوان سرمایه دار بزرگ، بیشترین سود را به جیب زده و در عین حال بیشترین ضربه را به تولید داخلی می زنند. نمونه های آن مانند واردات چای، برنج، شکر، پارچه و ... قبلا به آن پرداخته شده است.

یکی از طرحهای فریبکارانه احمدی نژاد طرح «آتیه» به کودکان است که در شماره پیشین نبرد خلق به ان پرداخته بودم. به روایت یک کارگزار دولت غیر عملی بودن این طرح حتمی است. این طرح در قانون بودجه سال 89 تصویب شده است.

معاون حقوقی سازمان ثبت احوال اعلام کرد که «ثبت احوال کشور 565 هزار و 597 نوزاد در 5 ماهه اول سال جاری متولد و تمام این نوزادان برای دریافت هدیه یک میلیونی دولت به بانک ملی معرفی شدند. این در حالی است که در قانون بودجه امسال 500 میلیارد تومان برای این طرح در نظر گرفته شده است. در سال گذشته بیش از یک میلیون و 300 هزار نوزاد در کشور متولد و به جمعیت کشور افزوده شدند.»

بر اساس گزارش «آخرین نیوز» در 17 شهریور، «آن طوری که معاون حقوقی و سجلی سازمان ثبت احوال کشور در رادیو پیش بینی کرد امسال همین کمک یک میلیونی این آمار را به بیش از یک و نیم میلیون نفر خواهد رساند.» بر اساس گزارش این رسانه این طرح در همین سال اول خود با «کسری بودجه هزار میلیارد تومانی مواجه» است و همین امر ادامه اجرای طرح را در هاله ای از ابهام قرار داده است.

برخی از مهمترین حرکتهای اعتراضی کارگران و مزدبگیران در شهریور 1389

سرکوب، آزار، پرونده سازی، دستگیری، شکنجه و محاکمه فعالان کارگری در ایران را به شدت محکوم می کنیم.

*روز دوشنبه اول شهریور حدود ۱۵۰ نفر از کارگرانی که جدیدا در کارخانه آجر پزی سازمایه به طور قراردادی استخدام شده اند در مقابل کارخانه تجمع اعتراضی برگزارکردند. به گزارش آسمان دیلی نیوز این گارگران سپس به مقابل اداره پاکدشت رفته و خواهان پرداخت حقوق خودشان شدند .

*در پی پرداخت نشدن بیش از سه ماه حقوق 300 تن از کارگران مجتمع فولاد هرمزگان، روز دوشنبه اول شهریور تعدادی از آنها دست به تجمع زدند.

به گزارش هرانا به نقل از سایت سفیر، در این تجمع که نزدیک به 100 کارگر حضور داشتند نسبت به عدم پرداخت حقوق و مزایای سه ماه گذشته علی رغم روزانه ده ساعت کار اعتراض شد.

*روز سه شنبه 2 شهریور کارگران کارخانه لوله سازی خوزستان در اعتراض به تعطیلی خط تولید کارخانه و پرداخت نشدن حقوق خود جلوی دفتر این شرکت در اهواز تجمع کردند. به گزارش ایلنا این تجمع تحت مراقبت ماموران نیروی انتظامی به صورت آرام برگزارشد اما پس از پایان تجمع اولیه عده ای از تجمع کنندگان در نقطه دیگری از شهر اهواز دوباره تجمع کردند.

کارگران این واحد تولیدی در ماههای گذشته نیز بارها و به اشگال گوناگون دست به اعتراض زده اند.

کارخانه لوله سازی خوزستان با حدود 750 کارگر در زمینه تولید لوله های چدنی فعالیت دارد.

*کارگران پيمانکاري منطقه يک شهرداري آبادان روز سه شنبه 2 شهریور در اعتراض به تعويق پرداخت چهار ماه حق بيمه و دو ماه حقوق خود در مقابل شهرداري منطقه يک آبادان اجتماع کردند.

به گزارش ايلنا کارگران از بروز مشکلاتي هم‌چون تعويق در پرداخت کرايه خانه، قبوض آب، برق و غيره و سختي در معيشت اعضاي خانواده و ساير موارد سخن گفتند و خواستار توجه مسئولان ذيربط به حل سريع مشکلاتشان شدند.

*روز سه شنبه 2 شهريور 180 تن از كارگران چيني البرز درمقابل اين شركت تجمع اعتراضي برپاكردند. به گزارش آژانس ايران خبر يكي از كارگران معترض گفت؛ اكثر ما بين ده تا دوازده ماه است كه حقوق نگرفته ايم و به لحاظ معيشتي در وضعيت بسيار بدي هستيم. ما تا به حال چندين بار اعتراض كرده ايم، چرا كه به نان شب محتاج شده ايم اما هيچكس به ما جواب نمي دهد.

*روز چهارشنبه 3 شهريور جمعی از کارکنان کارخانجات مخابراتی راه دور ایران (ITI) در شیراز، با تجمع در مقابل این کارخانه، نسبت به برآورده نشدن خواسته‌های پیشین خود اعتراض کردند.

به گزارش ایسنا در این تجمع کارگران با شعارهایی مثل «زندگی،‌ معیشت، حق مسلم ماست» و «حق و حقوق کارگر پرداخت باید گردد»، خواستار رسیدگی مسئولان به درخواستهای صنفی خود شدند.

*روز پنجشنبه ۴شهریور حدود ۵۰ کارگر اخراجی کارخانه برفاب شهرکرد مقابل استانداری این شهر تجمع کردند. به گزارش سایت همبستگی ملی این کارگران خواهان بازگشت به کار و دریافت کلیه حقوق معوقه خود بودند.

*روز شنبه 6 شهریور کارگران وکارمندان شرکت مخابرات راه دور برای دومین بار طی یک هفته در مقابل درب ورودی این شرکت در شیراز تجمع کردند. به گزارش آسمان دیلی نیوز کارگران خواهان پرداخت ۱۸ ما ه حقوق معوقه خود بودند.

*روز سه شنبه 9 شهریور کارگران کارخانه ریسندگی نازنخ قزوین دراعتراض به 6 ماه عدم دریافت حقوق و تعطیلی کارخانه در مقابل این شرکت برای چندمین بار تجمع کردند و خواهان رسیدگی به در خواست هایشان شدند. به گزارش آسمان دیلی نیوز یکی از کارگران این کارخانه در اثر فشارهای معیشتی اقدام به خودکشی کرده و برخی از خانواده ها د ر اثر فقر ونداری متلاشی شده اند.

*روز يك شنبه 14 شهريور تعدادی ازكارگران كارخانه لوازم خانگي آردل كه حقوق مرداد ماه خودشان را نگرفته اند و بلا تكليف هستند درمحل كارخانه و در مقابل دفتر مديريت تجمع اعتراضي برپا كردند. به گزارش آژانس ايران خبر این کارگران خواهان رسيدگي به وضعيت حقوق عقب افتاده و همچنين حق بيمه درماني خود شدند.

*روز یکشنبه 14 شهریور کارگران شیفت روز و شیفت شب قالبگیر و آرماتور بند شرکت پرهون طرح از پیمانکاران نیروگاه سیکل ترکیبی سنندج که تعدادشان بیش از ۳۰ نفر است با هماهنگی قبلی در اعتراض به ۵ ماه حقوق معوقه خود دست به اعتصاب زدند و خواهان پرداخت کلیه حقوق معوقه شدند.

بر اساس گزارش انجمن کارگران برق و فلزکار کرمانشاه، کارفرمای این شرکت که با عزم جزم کارگران برای گرفتن حقوقشان مو اجه شده بود ناچار به پرداخت کلیه حقوق آنان شد و کارگران پیروزمند و خوشحال به سر کارهایشان رفتند.

*كارگران شركت پارسيان که یکی از پیمانکاران نیروگاه سندج است در روز سه شنبه 16 شهریور در اعتراض به 5 ماه حقوق معوقه دست به اعتصاب زدند.

به گزارش انجمن کارگران برق و فلزکار کرمانشاه، كارفرما به كارگران پيشنهاد كرده كه به هر نفر مبلغ 20 هزار تومان علي الحساب پرداخت مي كند ولي آنها نپذيرفتند و گفتند كه اگر تا روز 18 شهریور حقوقهايشان پرداخت نشود، مقابل دفتر شركت مپنا (پيمانكار اصلي) تجمع خواهند كرد.

*روز سه شنیه 16 شهریور کارگران نساجي بابکان در مقابل فرمانداري شهرستان آمل دست به تجمع اعتراضی زدند. به گزارش هرانا به نقل از شمال نیوز کارگران به نداشتن امنيت شغلي و اخراجها در اين شرکت اعتراض داشتند.

به گفته كارگران نساجي بابكان دستگاههاي اين شركت قابل استفاده و نو بوده اما مديران به بهانه‌هاي واهي سعي در تجهيز و نوسازي تجهيزات اين كارخانه دارند و آن را زمينه‌اي براي اخراج اين كارگران قرار داده‌اند.

اخراج بي‌رويه، قراردادهاي نامفهوم، مديران سودجو و بدون تخصص و عدم نظارت بر مديريت اين واحدها از مهم‌ترين دلايلي است كه موجب بيكاري هر روزه كارگران واحدهاي نساجي مازندران شده است به طوريكه در 10 سال 12 هزار نيروي كار كارخانجات مازندران از كار بي‌كار شده‌اند.

*تعدادي از معلمان و فرهنگيان وزارت آموزش و پرورش صبح روز16 اردیبهشت در اعتراض به اخراج حق‌التدريسيها مقابل مجلس تجمع کردند.

به گزارش سایت عصر ایران این تجمع براي چندمين بار متوالي صورت گرفته است.

*جمع زيادي از كارگران كارخانه كنف‌كار رشت روز سه شنبه 16 شهریور در مقابل فرمانداري اين شهرستان تجمع كرده و خواستار پيگيري مطالبات خود شدند.

كارگران كنف‌كار رشت در اعتراض‌هاي خود علاوه بر درخواست مطالبات، خواستار محاكمه و مجازات مديران اين شركت شدند.

به گزارش شمال نیوز، يكي از كارگران كنف‌كار به نمايندگي از ديگر كارگران در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در رشت با اشاره به دليل اين تجمع اظهار داشت: كارگران شركت كنف‌كار 16 ماه است كه حقوق نگرفته و تنها از شب عيد امسال تا كنون 450 هزار تومان پول دريافت كرده‌اند.

كارخانه كنف‌كار تنها واحد توليدكننده گوني، كيسه و منسوجات كنفي در گيلان است كه كارگران آن بارها در اعتراض به وضعيت كار و عدم وصول مطالبات خود مقابل استانداري گيلان و فرمانداري رشت تجمع كردند.

*روز چهارشنبه 17شهریور کارگران کارخانه آزمایش مرودشت درمقابل دفتر مدیریت این کارخانه تجمع کردند. به گزارش آژانس ایران خبر به نقل از ایران کارگر، این کارگران برای دفاع از حقوق خود با مدیران کارهانه. کارگران از وضعیت ظالمانه و عدم دریافت حقوقشان و این که مشکلاتشان حل نمی شود بسیار خشمگین بوده و مدیران خود را مقصر می دانستند.

كارخانه آزمايش در سال 1337 در تهران تاسيس شده و لوازم خانگي مانند يخچال، بخاري نفتي، صندلي و…. توليد مي كرد. در سال 1354 يك شعبه در مرودشت داير كرد كه از ابتداي سال 1357 به بهره برداري رسيد و انواع يخچال، كولر، جارو برقي ماشين لباسشويي، واتر پمپ و … توليد مي كرد. در آن زمان كارخانه داراي 1402 كارگر رسمي و 450 كارگر قراردادي بود. از سال 1384 كه به دنبال سياستهاي ضدكارگري دولت احمدي نژاد که كارخانه خصوصي شد وضعيت اين كارخانه رو به بحران نهاد واكنون با بحران 100% نقدينگي روبرو است. از 1850 كارگر تنها 180 نفر باقيمانده اند كه همگي داراي بيش از بيست سال سابقه كار بوده و روزانه براي اعتراض و پيگيري دردشان به كارخانه مي روند و با مديريت و حراست و مقامات درگير مي شوند. سهامداران اين شركت نفرات مختلف از سران دولتي هستند و مشخصا جزو شركتهاي تحت پوشش پيام قرار دارد .

*کارگران شرکت کرپ ناز کرمانشاه روز چهارشنبه 17 شهریور در مقابل مدیریت بانک ملت این شهر دست به تجمع اعتراضی زدند.

به گزارش آژانس خبری موکریان، خواسته کارگران حاضر در محل از مدیریت بانک، پرداخت حقوق به تعویق افتاده چهارماه و واریز کردن حق بیمه چند ماهه اخیر بوده است. یادآور می گردد کارگران شرکت کرپ ناز کرمانشاه پیشتر نیز در مقابل استانداری این شهر تجمع کرده و خواستار رسیدگی به مطالباتشان بوده اند.

*کارگران فنی و مهندسان چندشرکت ساختمانی روز پنج شنبه 18 شهریور به دلیل تاخیر در پرداخت حقوق و هزینه های کار در پروژه های دولتی در حال ساخت در خیابان توحید دست به تجمع اعتراضی زدند. به گزارش آژانس ايران خبر، تجمع کنندگان گفته اند که که با وجود گذشت چند سال از آغاز پروژه های دولتی ساخت و ساز خیابان توحید نهادهای دولتی هیچ گونه هزینه ای برای بودجه های صرف شده توسط بخش خصوصی در این پروژه ها پرداخت نکرده اند و درحال حاضر ساختمان چند طبقه بازار بزرگ توحید در قسمت جنوبی میدان توحید نیمه کاره رها شده است.

*تعدادی از کارگران اخراجی شرکت تولید سازه های برق آذربایجان در اعتراض به اخراج خود روز دوشنبه 22 شهریور در مقابل فرمانداری تبریز تجمع کردند.

به گزارش آژانس خبری موکریان، کارگران حاضر در این تجمع گفته اند که مدیریت شرکت بدون علت و اطلاع قبلی اقدام به اخراج بیش از ۱۰۰ تن از کارگران نموده که در بین آنها کارگرانی با ۲۰ سال سابقه وجود دارد.

*روز سه شنبه 23 شهریور، کارگران کارخانه ریسندگی نازنخ در مقابل دفترمرکزی این شرکت در تهران، واقع در تقاطع خیابان‌های استاد نجات‌اللهی و ورشو دست به تجمع کرده و خواهان ۸ ماه حقوق معوقه خود شدند.

به گزارش هرانا به نقل از ایران کارگر، این کارگران دوماه قبل نیز در اعتراض به عدم پرداخت حقوقهای معوقه و بلاتکلیفی شغلی خود، در تهران مقابل مجلس تجمع کرده و تنها بعد از این قول و وعده رسمی که حقوقهای معوقه کارگران در هفته بعد از تجمع پرداخت خواهد شد، دست ازاعتراض شسته و به قزوین بازگشتند .

امروز یکی ازدلایل اعتراضات کارگران این بود که چرا مقامات به وعده های داده شده عمل نکرده اند.

*روز دوشنبه 22 شهریور، كارگران كارخانه چيني البرز قزوين برای چندومین بار در مقابل اين كارخانه تجمع كردند. به گزارش آسمان دیلی نیوز مدیریت كارخانه چيني البرز همه كارگران قراردادي اش را قبل از عيد 89 اخراج كرده و با اين وجود داراي 186 كارگر استخدامي با سابقه هاي بالاي 19 سال تا 25 سال دارد كه از زمستان گذشته به دنبال ورشكستگي اين كا رخانه حكم انحلال آن نيز صادر شد و كارگران اين كا رخانه هم به حكم انحلال صادر شده براي اين شركت معترض هستند و هم خواهان حقوقهاي معوقه بيش از يكسال گذشته خود مي باشند

*روز سه شنبه 23 شهریور، کارگران کارخانه ریسندگی کاشان دراعتراض به عدم دریافت حقوق به مدت ۲۶ ماه، در یک اقدام اعتراضی قصد بالا رفتن از دیوار کارخانه و درگیری با مدیریت کارخانه را داشتند. آژانس ایران خبر به نقل از یکی از این کارگران خشمگین اعلام کرد:«بس است دیگر تا به حال هر چه سکوت کردیم بس است. فکرمی کردیم اگر دست به اقدامی بزنیم وضع از این که هست بدتر می شود. اما الان هیچ چیز بدتر از وضعیت فعلی مان نیست. آبرویی دیگر برای ما باقی نمانده است دیگر کسی به ما قرض نمی دهد. در بدهکاری و شرمندگی غوطه ور شده ایم. تا به حال درمقابل شرکت و ادارات دولتی زیاد تجمع کرده ایم اما دریغ از این که کسی حرفهای ما راگوش کند.»

کارخانه ریسندگی کاشان از مهمترین کارخانه های ریسندگی کشور بوده و اکنون در بحران بی سابقه ای قرار دارد.

*روز سه شنبه 23 شهریور تعدادی از کارگران شرکت پرهون طرح از پیمانکاران نیروگاه سنندج در ادامه اعتصابات هفته گذشته نسبت به پرداخت نکردن حقوقهای معوقه از جانب کارفرما، از اولین ساعت شروع به کار دست به اعتصاب زدند.

به گزارش انجمن کارگران برق و فلزکار کرمانشاه، کارگران به کارفرما اعلام کردند که به شرطی ما یک ماه حقوق را از شما قبول می کنیم که تا روز دوشنبه آینده یک ماه دیگر را پرداخت کنید و تعهد دهید که هیچ وقت بیشتر از یک ماه حقوق را به تعویق نیاندازید.

*روز یکشنبه 28 شهریور کارگران کارخانه آوند پلاستیک قزوین در مقابل دفتر امور اداری این شرکت تجمع کرده و به عدم پرداخت حقوقهای ۶ماه سال جاری و همچنین دو ماه از سال گذشته بابت عیدی و پاداش خود اعتراض کردند.

به گزارش ایران کارگر، کارخانه آوند پلاستیک در شهر صنعتی البرز قزوین است که دبه های مختلف پلاستیکی در سایزهای مختلف تولید می کند. در گذشته این کارخانه ۳۲۰ تا ۳۵۰ کارگر داشته و اکنون تنها ۳۰ کارگر دارد.

*كارگران كا رخانه ريسندگي نازنخ در روز 29 شهریور در مقابل اين كارخانه تعطيل شده تجمع كردند

به گزارش ایران کارگر، يكي از كارگران گفت كه ما طاقتمان تمام شده و هر كاري كه از دستمان برمي آمده انجام داديم، همه مقامات در جريان مشكل ما هستند و بارها مقابل دفتر رئيس جمهوري تهران و همچنين مقابل مجلس تجمعات چند روزه داشتيم و هر با ر وعده وعيد دادند تا ما را ساكت كنند اما اين مشكل ما را حل نكردند.

میزان دستگیری، شکنجه و حبس فعالان کارگری و سندیکایی و همچنین معلمان و فرهنگیان آن قدر افزایش پیدا کرده که می توان گفت در هیچ دوره ای سیاهچالهای دیکتاتوریهای حاکم بر ایران جایگاه این تعداد از زحمتکشان نبوده است. کسانی که فقط در دفاع از حقوق صنفی خود دچار خشونت دولت به عنوان سرمایه دار بزرگ شده اند. به راستی دولت حاکم بر ایران به وظیفه خود، به عنوان ابزار سرمایه داری برای سرکوب کارگران و مزدبگیران جامعه عمل پوشانده است. برای بعضی از فعالان کارگری قرار وثیقه هایی می گذارد که امکان عملی شدن آن نیست.