مروری بر آنچه در عراق گذشت
آناهیتا اردوان
بعد از گذشت ماهها از انتخابات عراق هنوز هیچکدام از ائتلافها قادر نبوده اند با به دست آوردن اکثریت لازم، دولت آینده عراق را تشکیل دهند. تداوم بحران سیاسی و به عبارت دیگر بن بست سیاسی در تشکیل دولتی که از منافع مردم عراق دفاع کند، شرایط مناسبی را برای دخالت هرچه بیشتر رژیم ولایت فقیه جهت روی کار آوردن دار و دسته ای که منافع آن را در منطقه تامین کند، فراهم ساخته است. این بحران هر روز ابعاد پیچیده تری به خود می گیرد که ادامه آن قادر است شالوده آنچه که با وجود چند دهه جنگ و پس از آن اشغال، هنوز پایدار مانده را از هم بپاشاند.
ماه گذشته یکی دیگر از نشانه های دخالتهای رژیم ولایت فقیه در ایجاد بحران و به وجود آوردن شرایط نا امن در عراق با موافقت غیرمترقبه صدریها با نخست وزیری مالکی نمایان گشت. "اتحاد ملی" که از سوی "مقتدی صدر"، "عمار حکیم"، "عادل عبدالمهدی"، "جعفری"، "مالکی"، "چلبی" و "هادی عامری" تشکیل شده بود و تا مدتهای مدیدی شرط توافق بر سر دولت آینده را عدم کاندیداتوری المالکی اعلام می داشت، پس از موافقت صدریها با نخست وزیری مالکی با شکاف بزرگی روبرو گردید. جریان حکیم و حزب فضیلت به مخالفت شدید با اقدام صدریها و نامزدی المالکی از سوی اتحاد ملی پرداختند. از سوی دیگر، "بارزانی" از "لیست کردستان عراق" این موضوع را رد کرد، در حالی که "طالبانی" به موافقت با آن پرداخت.
به دنبال اعلام کاندیداتوری مالکی برای نخست وزیری از سوی "دولت قانون" و جریان صدر، "احمد العوانی" از رهبران "العراقیه" ابراز داشت که تیر خلاص اتحاد ملی زده شد. العوانی دلیل این ارزیابی را شقه شدن ائتلاف جمهوری اسلامی خواسته ی موسوم به "اتحاد ملی" دانست و ادامه داد که مالکی فقط کاندید جریان صدر و دولت قانون است. اگر چه همین جا باید متذکر شد که برخی از اعضای دولت قانون نیز به دلیل انزجار از مالکی با کاندیداتوری مجدد او برای پست نخست وزیری مخالفت ورزیدند. اگر چه تلاش رژیم جهت وادار کردن جریان صدر جهت موافقت با نامزدی المالکی با وجود اختلافات دیرینه این دو جریان از همان ابتدای مخالفت جریان مزبور کاملا بدیهی و روشن بود اما تشویق و ابراز رضایت علی لاریجانی، رییس مجلس رژیم با این توافق، به طور علنی پرده از روی دخالتهای رژیم بیش از پیش کنار زد. او در اظهاراتی، معرفی نوری مالکی را "خردمندی مقامات عراق" نامید تا این بی گدار به آب زدن، او را مورد عتاب و برآشفته شدن بسیاری دیگر از مرتجعان حاکم قرار دهد که این گاف سیاسی و فاش گویی را لو دادن دخالتهای رژیم در مسایل عراق ارزیابی می کردند.
"اسامه النجیفی" از رهبران العراقیه در رابطه با این موضوع گفت:"انتخاب مالکی بدون حضور مجلس اعلای انقلاب اسلامی و حزب فضیلت ثابت می کند که او صلاحیت نخستوزیری ندارد زیرا که نزدیکترین همپیمانانش را از دست داده است. با غیاب مجلس اعلا و حزب فضیلت، اتحاد ملی به صورت عملی خاتمه یافت و توافق بین دولت قانون و جریان صدر باعث می شود که مالکی امکان کسب اکثریت پارلمانی را از دست بدهد."
"عبدالکریم الحطاب"، عضو العراقیه نیز گفت:"مشکل فعلی برای همه روشن شده است و باعث اصلی تاخیر در تشکیل دولت اتحاد موسوم به ملی است."
"طارق الحمید"، سردبیر روزنامه "الشرقالاوسط" در مقاله ای پیرامون بحران انتخابات عراق نوشت:"پذیرش نخستوزیری مجدد نوری مالکی یعنی نابودی نظام سیاسی عراق و از دست رفتن اعتبار روند سیاسی در تمامیت آن و به این معناست که هر فرقه ای در عراق باید برای تضمین بقا، به طور مستقل حفاظت خود را تامین کند."
وی با اشاره به نقش و توطیه رژیم ایران برای کاندیداتوری مالکی افزود:"پذیرش این موضوع می تواند پیامدهای منفی بسیاری در منطقه داشته باشد و اگر واشنگتن تشکیل دولت عراق از سوی رژیم ایران را بپذیرد، چه نخست وزیر مالکی بشود یا کسی مثل او، مرتکب اشتباه بزرگی می شود که کمتر از اشتباه اشغال عراق نیست زیرا این امر به معنی بی ثباتی عراق است و نشان می دهد که با درگیریهای فرقه ای طولانی مدت در منطقه مواجه خواهیم بود."
در پایان مقاله الشرق الاوسط آمده است:"اگر مشاور آمریکا چلبی بوده یا امثال او، سووال این است که آیا واشنگتن قبول می کند که حامی طرح صدور انقلاب خمینی در این منطقه باشد؟"
در پی شکاف در اتحاد ملی که از پیش نیز متزلزل بود، ائتلاف العراقیه، مجلس اعلای انقلاب اسلامی و حزب فضیلت بر اساس اینکه تشکیل دولت مقوله ای می باشد که به مشارکت ملی احتیاج دارد، به تفاهم رسیدند. عربستان سعودی نیز با کاندیداتوری نوری المالکی مخالفت کرد. گفته می شود که العراقیه، مجلس اعلا، حزب فضیلت، ائتلاف وحدت عراق، توافق عراق و لیست مسیحیان بر سر تشکیل یک جبهه واحد توافق کرده اند.
خشم ملت عراق از ناکارایی و ناتوانی دولت مالکی و در حقیقت عدم خواست وی جهت حل معضلات اجتماعی، تعویق در تشکیل دولت آینده به موازات دخالتهای آشکار رژیم در مسایل داخلی عراق، تداوم فعالیتهای تروریستی و برخوردهای فرقه ای و مذهبی، در فریادهای اعتراضی آنان انعکاس یافته است. بیش از دو میلیون عراقی در جستجوی امنیت و منطقه ای که بتوانند در داخل عراق سکنی بگزینند، مهاجرت کردند. آنها قربانی خشونتها و کوچهای اجباری هستند. این مهاجران در ۵ سال اخیر خانه و کاشانه خود را ترک کردهاند. براساس سرشماریهای رسمی دولت و سازمان ملل متحد، بیش از یک و نیم میلیون مهاجر همچنان در مجتمعهای مسکونی پراکنده یا ساختمانهای نامناسب دولتی زندگی میکنند و به طور مداوم تحت پیگرد و فشار نیروهای دولتی برای تخلیه آنها هستند. در این حال، ظرف دو ماه گذشته 185 نفر در عراق در اثر انفجارات تروریستی کشته شده اند.
از این رو رشد نارضایتی در جامعه عراق به راستی کسی را شگفت زده نمی کند. ساکنان استان نینوا که بیشتر طرفدار العراقیه هستند از تعویق در تشکیل دولت و بازگشت فرقه گرایی و خشونت نگران بوده و از بیکاری و عدم شرایط مناسب در این استان ناراحتند. در همین رابطه، مردم بغداد، کربلا و کرکوک با برپایی یک تظاهرات دست به اعتراض زدند. در یک حرکت اعتراضی دیگر، نیروهای عراقی با شلیک هوایی، اعتصاب کنندگان در مقابل پارلمان که خواستار برگزاری جلسات پارلمان شده بودند را متفرق کردند و یکی از تظاهرکنندگان را دستگیر کردند.
توافق جریان صدر از المالکی چهره کریه و مداخله جویانه رژیم ولایت فقیه را بیش از پیش در برابر چشم آنانی که مدافع استقلال و منافع ملت عراق هستند، به نمایش گذاشت. این مساله همچنان نشان داد که جریان صدر که دست پرورده رژیم سر تا پا ننگ است، در انتها بر اساس منافع طبقاتی خود عمل می کند. جریان صدر به دلیل مواضع ارتجاعی که انزوای آن را رقم می زند، به اجبار و با آگاهی بر تزلزل رژیم ولایت فقیه، در برابر فرمان آن سر تعظیم فرود آورد. باشد که تاریخ ملت محروم عراق این خواری و چاپلوسی را در سرگذشت جریان صدر از ظهور تا پایان درج نماید. حتی دولت آمریکا که از موضع منافع امپریالیستی خود با جنگ، اشغال و سپس خروج نمایشی نیروهای نظامی اش شرایط را برای دخالتهای رژیم هموار تر کرده، به دلیل پذیرش نامزدی المالکی توسط جریان صدر، زنگ خطر را به صدا در آورده است زیرا به خوبی می داند که منافع آن در عراق با روی کار آمدن دوباره مالکی که به حذف دیگر جریانهای سیاسی عراق دست خواهد زد، به خطر خواهد افتاد. بدین ترتیب است که "جو بایدن"، معاون ریاست جمهوری آمریکا با بارزانی، رییس منطقه کردستان عراق تماس گرفته و گفته که با یک دولت فراگیر در عراق موافق است و از آن حمایت می کند. در این گفتگو، هر دو طرف موافقت کرده اند که دولت جدید باید همه ائتلافها را در بر بگیرد. از سوی دیگر، روزنامه "العالم" می نویسد که آمریکا اعتقاد دارد چون صدریها تحت تاثیر رژیم ایران به کاندیداتوری المالکی تن داده اند، مساله نخست وزیری مجدد وی خطر بزرگی است.
طرفداری جریان صدر از مالکی با وجود تمام توطیه ها و نیرنگهای رژیم ولایت فقیه برای تایید دولتی ارتجاعی، به اندازه بی ثباتی رژیم ولایت فقیه ناشی از عدم توانایی در کنترل در داخل همچون سابق و عدم خواست پایینیها در قبول شرایط، عقیم می باشد. به عبارت دیگر، توافق نامزدی مالکی از سوی جریان صدر از بند ناف مادری تغذیه می کند که خود رو به مرگ است.
حمله به ساکنان شهر اشرف در آستانه سفر مالکی به ایران
محاصره و حمله مجدد به ساکنان اشرف در آستانه سفر مالکی به ایران گویای این حقیقت است که مالکی برای به قدرت رسیدن و برای اثبات چاکری خود به رژیم ولایت فقیه به نیرویی حمله می برد که سالهاست با تحمل بدترین شرایط از مواضع انقلابی خود گامی به عقب ننشسته است. حمله و مجروح کردن ساکنان اشرف از سوی نیروی تحت امر مالکی و ولایت فقیه از هراس سردمداران شکست خورده ای سخن می گوید که دیر زمانیست تاریخ، روز فنای آنان را به ثبت رسانده است.
شهر اشرف با پایداری، مقاومت و تحمل شرایط دشوار همواره زنگ خطر دخالتهای رژیم جهل و جنایت را برای ملت عراق به صدا در آورده است. اکنون شهر اشرف افزون بر یک کانون مبارزه با توسعه بنیادگرایی در منطقه، به مرکز ثقل ترویج آگاهی جهت کوتاه کردن دست ولایت فقیه و رسوا کردن ابزارهای اعمال قدرت او در شکل ائتلافهای شکننده و ناپایدار بدل گشته است.
بیش از سه دهه مبارزه مداوم، ایستادگی و پایداری اشرفیان می بایست این درس را به ولی فقیه، مماشات گران و نوکران جهل و ستم وابسته به ارتجاع حاکم داده باشد که عهد و پیمانی که با نثار جان پرداخته شد، با هیچ نیرنگ و توطیه ای نه تنها گسسته نخواهد شد بلکه، عمیق تر در زمین مبارزه و مقاومت ریشه خواهد دواند.