زنان در مسیر رهائی
آناهیتا اردوان
خطرناکترین کشورها برای زنان
رویتر، 15 ژوئن 2011- بر اساس گزارش کارشناسان مسایل زنان که در موسسه "توماس رویتر" گرد آمده اند، خطرناک ترین کشورها برای زنان، افغانستان، کنگو و پاکستان می باشند. بسیاری دیگر از کشورها نیز برای سکونت زنان خطرناک هستند، اما کشور افغانستان در صدر لیست قرار دارد زیرا دارای بالاترین میزان مرگ و میر هنگام زایمان در جهان است و زنان در این کشور از امکانات ناچیز تحصیلی، بهداشتی و فقدان حقوق اقتصادی برابر در رنجند. 87 درصد از زنان افغانستان بیسوادند و بر اساس تخمین یونیسف، از هر ده ازدواجی که در افغانستان رخ می دهد، هشت ازدواج با اجبار بر زن تحمیل می شود.
در کشورهای کنگو و پاکستان مسایل دیگری موقعیت زنان را تهدید می کند. به گزارش 15 ژوئن آسوشیتدپرس، کنگو بالاترین نرخ اعمال خشونتهای جنسی و تجاوز را در بین کشورهای جهان داراست. به طور متوسط روزانه 1152 زن در این کشور مورد خشونت جنسی قرار می گیرند و نیز زنان بدون اجازه همسرانشان مجاز به امضای هیچ مدرک قانونی نیستند.
متخصصان یاد شده، کشور پاکستان را به دلیل اتوریته مذهب و آداب و رسوم مذهبی، سومین کشور خطرناک جهان برای زنان اعلام داشته اند. زیرا سالانه بیش از هزار زن در این کشور قربانی "قتل ناموسی" شده و سنگسار و دیگر مجازاتهای غیرانسانی در این کشور به شدت اعمال می گردد.
موسسه "توماس رویتر" از متخصصان و آکادمیسینها از پنج قاره جهان خواسته بود تا هر کشوری را نسبت به حوزه ای که در آن برای زنان خطرناک است، مورد ارزیابی داده و رده بندی کنند.
زنان عراقی قربانیان مافیای قاچاق سکس
سازمان عفو بین الملل، 15 ژوئن 2011- بین سالهای 2003 تا 2007، چهار هزار زن عراقی ناپدید شده اند که یک پنجم آنها زیر هیجده سال سن داشته اند. به گزارش سازمان عفو بین الملل، زنان عراقی بیشتر به کشورهای سوریه، اردن، عربستان سعودی و کشورهای خلیج فارس قاچاق می شوند. قاچاقچیان، دختران جوان عراقی را به کرات برای فروش عرضه می کنند. برخی از این دختران بسیار جوانند. بر اساس این گزارش، بهای یک دختر یازده ساله عراقی، سی هزار دلار است. بسیاری از قاچاقچیان، زنان را در شرایط بغرنجی مجبور به عمل جراحی می کنند تا قادر باشند آنان را به عنوان "باکره" به فروش برسانند.
انگلیس و حمایت از کارگران خانگی
گاردین، 16 ژوئن 2011– بر اساس تحقیقاتی که توسط «تشکل عدالت برای کارگران خانگی» پیرامون وضعیت کارگران خانگی از جمله خدمتکاران و پرستاران کودکان در کشور انگلیس انجام گرفته، این دسته از کارورزان در شرایط نامناسبی قرار دارند. گزارش مزبور، دولت انگلیس را به دلیل خیانت به تاریخ دویست ساله این کشور در مبارزه با بردگی مورد مواخذه قرار می دهد. افزوده بر این، دولت انگلیس بعد از اعلام عدم پذیرش کنوانسیون بین المللی حمایت از کارگران خانگی، خود را در جهان ایزوله خواهد کرد.
کشور انگلیس تنها عضو سازمان جهانی کار است که علیه این کنوانسیون در جنوا رای منفی داد. یکی از دلایل این موضوع می توان پنهان کردن موقعیت نامناسب کارگران خانگی انگلیس باشد، زیرا کنوانسیون مذکور قصد دارد از هزاران کارگر خانگی که در شرایط بسیار نامطلوبی در جهان قرار دارند، حمایت کند. برای مثال، بیش از نیمی از صد و یازده کارگر خانگی عضو "تشکل عدالت برای کارگران خانگی" تنها در سال 2009، بیشتر از پنجاه و پنج ساعت در هفته کار کرده اند ولی 99 تن از آنان حتی حداقل دستمزد را نیز دریافت نکرده اند.
قتل ناموسی جان قربانیان تجاوز جنسی لیبیایی را تهدید می کند
بی بی سی، 13 ژوئن 2011- زنان و دختران لیبیایی که بر اثر تجاوز جنسی باردار می شوند، توسط افراد خانواده خود به بهانه دفاع از ناموس، احتمال دارد به قتل برسند. تجاوز جنسی در همه کشورهای جهان یک پدیده بسیار حساس و هولناک است، اما در کشور لیبی این مساله شرم آور، به عنوان سلاحی علیه معترضان نیز به کار گرفته می شود. سازمانهای خیریه در لیبی عنوان می کنند که قذافی در غرب کشور که ساکنان آن بسیار محافظه کار هستند، دستور می دهد که زنان در برابر دیدگان برادران و پدران خود توسط مردان دیگر برهنه و مورد تجاوز جنسی قرار بگیرند. در چنین مواقعی پدران این قربانیان تجاوز جنسی، به تصور غلط دفاع از حرمت دختر، او را به قتل می رساند. دادگاه جنایی بین المللی باور دارد که قذافی از تجاوز جنسی به عنوان سلاحی علیه مخالفان خود استفاده می کند.
زنان هاییتی از اعمال تجاوز جنسی فراگیر رنج می برند
خبرگزاری فرانسه، 26 ژوئن 2011- خانم "لیسا دیوس"، مدیر "تشکل بین المللی حقوق زنان" در یک کنفرانس به دعوت کمیسیون حقوق بشر آمریکا عنوان کرد که اعمال تجاوز و خشونت جنسی نسبت به زنان هاییتی به عنوان پدیده ای بیرحمانه، فراگیر و گسترده است. 800 هزار زن از یک میلیون و سیصد هزار جمعیتی که بعد از فاجعه طبیعی هنوز بی خانمان شده اند، در شرایط نامناسبی در کمپها بسر می برند. این امر ناهنجاری و میزان آسیب پذیریها را تشدید کرده است. بی تردید، زنان جزو اقشاری هستند که بیشترین آسیب متوجه آنان است. سال گذشته، بیش از 465 مورد تجاوز جنسی در کمپها گزارش شده است. این میزان در طول دو ماه اول امسال، 90 مورد بوده است. زنان به دلیل بی خانمانی و ترس در چنین شرایطی تجاوز جنسی را گزارش نمی کنند و لذا بدون هیچ سندی قادر نیستند از امکانات پزشکی و بهداشتی لازم بهره جویند.
زنان در عربستان سعودی با اقدام به رانندگی دولت را به چالش می کشند
اسوشیتدپرس، 18 ژوئن 2011- از زمانی که خانم "مانال الشریف" به دلیل رانندگی برای ابراز مخالفت با ممنوعیت این کار، توسط ماموران دولتی دستگیر شد، زنان عربستان سعودی در عمل این سیاست دولت را به چالش گرفته اند. آنان از دولت عربستان سعودی می خواهند که حق رانندگی کردن آنان را به رسمیت بشناسد. خانم "الشریف" که از سوی بسیاری فعالان حقوق زنان لقب "رزا پارک" را گرفته، سمبل و انگیزه مبارزه و مقاومت برای بسیاری از زنان دیگر شده است.
روز 17 ژوئن امسال به عنوان روزی که همه زنان عربستان سعودی مصمم هستند رانندگی کنند، انتخاب شد. بیش از پنجاه زن، اتومبیلهای خود را استارت زده و شروع به رانندگی کردند. مساله زمانی اهمیت بیشتری پیدا کرد که همسران، پسران و پدران این زنان نیز کنار آنان در همراهی با چنین عزمی در اتومبیلها نشسته بودند. مشابه چنین حرکتی از سوی زنان سعودی در تاریخ 9 نوامبر سال 1990 انجام پذیرفته بود. در آن هنگام بیش از 47 زن با رانندگی کردن، علیه سیاست منع رانندگی زنان به اعتراض برخاستند. آنان به خاطر این حرکت اعتراضی بهای سنگینی پرداختند. از مسافرت کردن به مدت یک سال محروم گشتند، از کار اخراج شده و آیت الله ها در مساجد آنان را مورد تکفیر و دشنام قرار دادند.
قابل ذکر است که بیشتر رسانه های عربستان سعودی حرکت اعتراضی اخیر زنان را به عمد مسکوت گذارده و انعکاس نداده اند. روشنفکران عربستان سعودی ابراز می دارند که با توجه به این که شمار زنانی که امسال با رانندگی کردن علیه حق منع شده در قیاس نسبت به سال 1990 رشد زیادی نداشته است، پس جنبش زنان برای دستیابی به حق رانندگی رشد زیادی نداشته است. اما این حرکتها، لحظه های تاریخی هستند که تغییر موقعیت زنان را خواهانند.
اندونزی به زنان فرمانبرداری از همسرانشان را آموزش می دهد
مالزیا تودی، 19 ژوئن 2011- گشایش یک باشگاه برای آموزش زنان جهت فرمانبرداری از همسرانشان در اندونزی موجب اعتراض بسیاری از فعالان حقوق بشر و فعالان حقوق زنان شده است. "حسین محمد"، مسوول کمیسیون حقوق زنان عنوان کرده است که این باشگاه زیر نظر حزب اسلامی مالزی بنیان گذاری شده است که در اندونزی طرفداری نخواهد داشت ولی مسوولان باشگاه اعلام داشته اند که تا کنون 300 زن به عضویت این باشگاه در آمده اند.
منصوره بهکیش دستگیر شد
هرانا، 27 خرداد 1389- نیروهای امنیتی روز یکشنبه ۲۲ خرداد، منصوره بهکیش، از خانواده زندانیان سیاسی جانباخته در کشتار دهه ۶۰ را به همراه چند نفر دیگر دستگیر کردند. بنا به اطلاع گزارشگران هرانا، نیروهای امنیتی حدود ساعت هشت شب وی را در خیابان بازداشت و پس از انتقال به پلیس امنیت، به زندان اوین منتقل کردند.
گفتنی است که منصوره بهکیش شش نفر از اعضای خانواده خود را در کشتار زندانیان سیاسی در دهه شصت از دست داده است. سیامک اسدیان، همسر خواهرش زهرا در مهرماه ۶٠، خواهرش زهرا در شهریور ۶۲، برادرانش محسن در اردیبهشت ۶۴ و محمود و علی در شهریور ۶٧ اعدام شده اند.
وی در روز جمعه ۶ شهریور گذشته نیز که برای برگزاری مراسم یادبود به خاوران رفته بود، توسط ماموران امنیتی دستگیر شده بود.
زنان مصری از به انزوا رانده شدن حقوقشان هراس دارند
بی بی سی، 13 ژوئن 2011- زنان مصری با حضور در خطوط مقدم اعتراضات و راهپیماییها، انقلاب اخیر در مصر را میسر ساخته و پیروزمندانه، کناره گیری حسنی مبارک را به ثمر رسانده اند. اما آنها اکنون از به حاشیه رانده شدن حقوق زنان در پروسه شکل گیری ساختار سیاسی جدید مصر درهراسند. اکنون زنان کمتری نسبت به زمان مبارک در کابینه دولت جدید مشارکت دارند. هیجده زن دستگیر شده در میدان تحریر مورد آزار و اذیت شدید قرار گرفته و مجبور به تحمل تستهای توهین آمیز و از جمله دادن آزمایش باکره گی گردیدند. فعالان حقوق زنان، مصرانه انتظار دارند که مواهب انقلاب مصر در رابطه با رهایی، برابری و عدالت اجتماعی به همان اندازه که شامل مردان می شود، زنان را نیز در بر گیرد. همچنین فعالان حقوق زنان نگران تشدید نفوذ و قدرت گیری احزاب افراط گرای مذهبی که خواستار کاهش حقوق زنان هستند، می باشند.
کارشناس مباحث تبعیض جنسیتی، خانم "عبدول لطیف" می گوید که قدرت گیری احزاب مذهبی در مصر کابوسی برای زنان مصری است. تحقیقات نشان می دهد که جامعه مصر در سالهای اخیر محافظه کار تر شده که ریشه در ناهنجاری وضعیت اقتصادی دارد که بازتابی از فساد مالی دولت حسنی مبارک است. علت آن هر چه که باشد، شرایط کنونی موقعیت زنان را به خطر خواهد انداخت.
قابل ذکر است که با این که میزان بیسوادی زنان مصری بسیار پایین است، هیچ تغییر محسوسی به جز سرنگونی حسنی مبارک در جامعه مصر به سود زنان اتفاق نیفتاده است. نخبگان محافظ کار هنوز در مصر قدرت دارند. مساله مهمی که اکنون در جریان است، باز بودن باب مناظره و بحث بین مدافعان جامعه ای آزاد و مخالفان آنان است. بسیاری از رسانه ها و روزنامه ها به مناظره و بحث در روابط مختلف می پردازند و مساله زنان یکی از مهمترین موضوعات بحث می باشد. مصر در یکی از شرایط حساس تاریخی خود قرار دارد و فعالان حقوق زنان ابراز می دارند که در چنین شرایطی ما فرصت آن را داریم که ساختار کهنه و هر آنچه مربوط به آن است را از بین برده و تغییر دهیم.