زنان در مسیر رهایی

آناهیتا اردوان

قاچاق زنان برای استفاده از آنان در پیوند اعضای بدن

شبکه خبری زنان، 13 سپتامبر 2011- زنانی که از کشور کنیا جهت بهره کشی جنسی به کشورهای دیگر قاچاق می شوند، احتمال دارد که در تجارت پرسود قاچاق پیوند اعضای بدن نیز مورد استفاده قرار گیرند.

شرق و مرکز آفریقا دارای بالاترین میزان قاچاق انسان است. بدین ترتیب، سازمانهای غیر دولتی متعددی در کنیا از سوی پلیس بین المللی (اینترپل) مورد بازجویی قرار گرفته اند. زنان جوان کنیایی به عنوان منبعی برای اهدای ناخواسته اعضای مختلف بدن به حساب می آیند. بر اساس گزارش پلیس اینترپل، قاچاق انسان جهت پیوند ارگانهای بدن به ویژه کلیه، یکی از جنایتهای رو به افزایش است. لیستهای طولانی از بیمارانی که خواهان دریافت اعضای پیوندی برای بدن می باشند، باعث شده که جنایتکاران از فرصت به دست آمده سوواستفاده کرده و با توسل به نومیدی بیماران و پتانسیل اهدا کنندگان اعضای بدن، به استثمار آنان مبادرت ورزند. محاکمه ها پیرامون این مساله انحرافی، تبانی قاچاقچیان انسان با ماموران دولتی کنیا که شامل پلیس، سازمان امنیتی و دستگاه قضایی این کشور می شود را آشکار ساخته است. همین تبانی یکی از بزرگترین دلایل رشد تجارت قاچاق انسان در کشور مزبور است.

سازمان بهداشت جهانی عنوان می کند که کشورهای آمریکا و اروپای غربی بالاترین شمار بیماران منتظر پیوند اعضای بدن از جمله کلیه، کبد، قلب و لوزالمعده را دارا می باشند. تحقیقات نشان می دهد که دختران بسیار جوان زیر سن 16 سال به کشورهای فوق جهت پیوند غیرقانونی اعضای بدن، قاچاق شده اند. به قربانیان معمولا از تاثیرات منفی برداشتن اعضای بدن بر تندرستی انسان، آگاهی داده نمی شود و در حقیقت آنان را فریب می دهند. جراحی برداشت اعضای بدنِ قربانیان در شرایط غیر بهداشتی صورت می گیرد که تندرستی و حتی زندگی آنان را با خطر روبرو می سازد.

سازمان بهداشت جهانی اعلام کرد که قاچاق انسان جهت پیوند اعضای بدن با توجه به افزایش تعداد واسطه گران، نقض آشکار و مستقیم قانون است که تنها زندگی قربانیان را به خطر نمی اندازد، بلکه تاثیرات سوو اقتصادی، سیاسی و بهداشتی فراوانی برای کشور کنیا دارد. متاسفانه بسیاری از سازمانهایی که موظف به دفاع از حقوق قربانیان هستند نیز در این تجارت پرسود به دام تبانی با شبکه های غیرقانونی افتاده اند. افزوده بر این به بسیاری از زنانی که جهت پیوند اعضای بدن به کشورهای دیگر قاچاق می شوند، معمولا هیچ مبلغی پرداخت نمی شود. آنان تنها رها می شوند تا مرگ به استقبال شان آید. زنان از مناطق فقیر نشین کنیا بیشتر از دیگران به دام باندهای قاچاق سکس و فروش اعضای بدن گرفتار می آیند.

کشور کنیا در حال حاضر دارای قانون حفظ و حمایت حقوق زنان، مردان و کودکانی که طعمه قاچاقچیان می گردند، نیست. پارلمان انتقالی کنیا به تازگی طرح ثبت تولد و مرگ را مورد بررسی قرار داده که قادر است در پروسه مبارزه با قاچاق انسان موثر واقع گردد. بر اساس این طرح، علت مرگ می باید توسط پرسنل پزشکی تایید و سپس در گواهی فوت افراد، ذکر شود. افزوده بر این، نام تمامی بنیادهایی که به مسایل بعد از فوت شخص می پردازند مانند بنیاد کفن و دفن نیز می بایست در گواهی فوت عنوان شود.

پاکستان سومین کشور خطرناک برای زنان

د تامیز آف ایندیا، 27 آگوست 2011- بر اساس تحقیقات موسسه "تامسون رویتر"، کشور پاکستان بعد از افغانستان و جمهوری کنگو، خطرناکترین کشور برای سکونت زنان، به حساب می آید. کمیسیون حقوق بشر پاکستان در گزارش 2010 خود اعلام کرده است که هشتصد زن قربانی قتل ناموسی شده و 2900 زن مورد تجاوز جنسی (تقریبا هر روز، هشت زن) قرار گرفته اند.

رسانه های گروهی پاکستان ابراز داشته اند که امسال جنایت علیه زنان نسبت به سال گذشته با افزایش 18 درصدی روبرو بوده است.

برابری جنسیتی در محل کار، یک هدف و نه یک واقعیت

لاپرسنا ساندیگو، 26 آگوست 2011- بر اساس تحقیقات موسسه "دانشگاه زنان"، زنان آمریکایی یک سال بعد از فارغ التحصیل شدن از دانشگاهها، هشتاد درصد و بعد از ده سال تجربه کاری، 96 درصد درآمد  مردان هم  شغل خود را دریافت می کنند. به بیان دیگر، روند افزایش دستمزد زنان نسبت به مردان بسیار کند پیش می رود.

فاصله سطح دستمزد بین زنان و مردان در مورد زنان رنگین پوست بیشتر است. یک زن که در طول سال 2009 به طور دایم کار کرده، فقط 77 درصد از درآمد همکار مرد خود را دریافت کرده است. بدین ترتیب، او در طول زندگی خود مبلغ چهارصد هزار دلار به خاطر جنسیت خود زیان دیده است. زنان بزرگسال بیشترین لایه فقیر را تشکیل می دهند و میزان فقر در میان 15 درصد از زنانی که در سن کاری هستند، سی درصد بیشتر از مردان است. مردان در مشاغل با دستمزد بالا، غلبه بیشتری دارند. تقریبا هشتاد درصد از افرادی که سالیانه صد هزار دلار یا بیشتر درآمد دارند، مرد هستند.

طرح "پرداخت دستمزد عادلانه"، صاحبان کار را مجبور می سازد تا اطلاعات مربوط به پرداخت دستمزد کسانی که مورد تبعیض قرار گرفته یا خیر را عمومی کنند. در حال حاضر، زنان کارگر اجازه دسترسی به این اطلاعات بدون شکایت به دادگاه را ندارند. زنان حتی در برخی شرکتها حق ندارند از میزان دستمزد همکاران خود مطلع شوند. طرح "چک حقوق عادلانه" تاکید می کند که میزان پرداخت دستمزد نمی تواند بر اساس جنسیت افراد تعیین شود. در صورتی که مشخص شود کارفرمایی به چنین امری مبادرت ورزیده، ملزم است که افزوده بر میزان دستمزد پرداخت نشده، مبلغی اضافه برآن به عنوان جریمه نیز پرداخت کند. این قانون قبلا پیرامون کارگرانی که مورد تبعیض نژادی قرار گرفته اند، به طور عملی اجرا شده است. دو طرح مزبور قادر است مانع گریز کارفرمایان از پرداخت دستمزد برابر مردان با زنان گردد.

رفع اختلاف سطح دستمزد به ویژه برای زنانی که تنها نان آور خانواده خود هستند، مساله بسیار با اهمیتی به حساب می آید. 34 درصد از مادران شاغل، در اداره زندگی با فرزندان زیر 18 سال خود، شخصأ عهده دار تامین معیشت خانواده هستند. روند پرداخت دستمزد برابر، برای آینده خانواده های آمریکایی حیاتی است و به میزان زیادی به پیشنهاد و تصویب طرحهایی مانند دو طرح یاد شده در بالا، بستگی دارد.

حقوق زنان تونسی در خطر است

با این که "بن علی" با انقلاب تونس از قدرت ساقط شد و زنان در این انقلاب مشارکت وسیعی داشته و امیدوار بودند که این مساله سبب مشارکت آنها در فعل و انفعالات دموکراتیک کشور شود، اما اکنون بسیاری نگرانند که حقوقی که زنان در مدت پنجاه سال گذشته از آن بهره مند بوده اند، توسط نیروهای محافظه کار قدرت یافته در خیزشهای اخیر، به طور کلی پایمال گردد.

مدیر تشکل "برابری و مساوات" ابراز می دارد که حقوق زنان با واکنش شدید اعتراضی محافظه کاران در رسانه های خبری روبروست و می افزاید:"ما قادر نیستیم صدای خود را به دیگران برسانیم و این مساله بسیار نگران کننده است. همه چیز برای ما به انتخابات مجمع قانون گذاری در 23 اکتبر امسال بستگی دارد."

این مجمع وظیفه دارد که قانون اساسی جدید تونس را با بازخوانی قانون اساسی قبلی که نظام سیاسی بعد از استقلال تونس از فرانسه را تعیین می کرد، تنظیم و نظام سیاسی آینده را مشخص نماید.

"النهدا"، حزب اسلامی که در اواخر سلطه بن علی سرکش شده بود، اکنون به یکی از قدرتمند ترین و سازمان یافته ترین احزاب سیاسی تونس تبدیل شده و طرفداران بسیاری به خصوص در روستاهای تونس دارد. اگر چه این حزب از اسلام دموکراتیک و میانه رو سخن می راند، اما بسیاری از شخصیتهای سکولار معتقدند که "النهدا" به تناقض گویی دچار است و از ترفند محافظه کاران برای پیروزی در انتخابات استفاده می کند. شایان ذکر است که بیشتر اعضای حزب "النهدا" زن هستند.

تنش بین آنهایی که سکولار هستند و آنهایی که مایلند اسلام در ساختار سیاسی جایگاهی پراهمیت داشته باشد، به مساله مهمی تبدیل شده که برای ملل آفریقای شمالی موضوعی جدی به شمار می آید. زنان تونسی از حق انتخاب کردن و حق انتخاب شدن، پرداخت دستمزد برابر با مردان و حق طلاق برخوردار بوده اند. محدودیت چند همسری و رضایت زن برای ازدواج مجدد مرد نیز جزو حقوقی است که زنان از آن بهره می بردند. حق کورتاژ در پنجاه سال قبل در حالی در تونس به تصویب رسید که این مساله هنوز در بسیاری از کشورهای اروپای غربی از جمله فرانسه تابو بود. در حال حاضر گروههای محافظه کار مذهبی از آزادی بیان سوواستفاده و افکار عمومی را به طور غیرمترقبه ای پیرامون تعلق زنان به خانه، عدم حق اشتغال آنها و چند همسری مردان تحریک کرده و اسفبارتر از همه این که، زنان نیز اجازه شرکت در این مذاکرات را ندارند.

حذف زنان از مشاغل سطح بالا در کشور انگلیس

گاردین، 16 آگوست 2011- بر اساس گزارش "کمیسیون برابری و حقوق بشر"، زنان از بیش از 5 هزار و 400 شغل در میان 26 هزار شغل سطح بالا در انگلیس حذف شده اند. این در حالیست که گزارشهای متعدد نشان می دهد که سطح تحصیلات زنان انگلیسی نسبت به گذشته بهتر شده و زنان به میزان بیشتری وارد دانشگاه می شوند و با مدارک بهتری نسبت به مردان از دانشگاهها فارغ التحصیل می شوند.

"به ما نگویید چه بپوشیم، به آنها بگویید تجاوز جنسی نکنند"

اسوشیتدپرس، 18 سپتامبر 2011- بیش از پنجاه زن در اندونزی، با بر تن کردن دامنهای کوتاه به رویکرد فرماندار جاکارتا در برخورد به تجاوز دست جمعی به یک زن، اعتراض کردند. فرماندار جاکارتا دلیل تجاوز را پوشش ناهنجار قربانی عنوان کرده بود.

سازماندهنگان راهپیمایی عنوان کرده اند که آنها در این تظاهرات با بر تن کردن دامنهای کوتاه، خشم و انزجار خود را نسبت به رویکرد فرماندار جاکارتا اعلام می کنند که به جای مجازات و تنبیه متجاوزان، قربانی را متهم کرده است.

راهپیمایان پلاکاردهایی در دست داشتند که روی آن نوشته بود:"به ما نگویید چگونه پوششی باید داشته باشیم، به آنها بگویید که تجاوز جنسی نکنند".

قابل ذکر است که فرماندار از رویکرد خود ابراز پشیمانی و عذرخواهی کرده، اما این مساله مانع راهپیمایی زنان نشد. پلیس شهر جاکارتا اعلام کرده که تجاوز جنسی نسبت به سال گذشته افزایش یافته است.

گسترش برده داری در تایلند

شبکه خبری زنان، 19 سپتامبر 2011- زنان کشاورز فقیر در کامبوج توسط باندهای قاچاق متقاعد می شوند که اگر زمینهای خود را رها کرده و به کشور تایلند مهاجرت کنند، به مشاغل بهتر با دستمزدهای مناسب تری دست خواهند یافت. زمانی که آنها زمینهای خود را رها کرده و توسط قاچاقچیان به تایلند برده می شوند، خود را در کرجیهای ماهیگیری در جنوب دریای چین یافته و خلاف میل خود به کار مجبور می گردند.

قاچاق انسان جهت کار اجباری در حوزه های کشاورزی، ماهیگیری و ساختمان سازی در کامبوج و تایلند افزایش یافته است.

قربانیان تجاوز جنسی در هند

شبکه خبری زنان، 21 جولای 2011- زنان در کشمیر با تجاوز جنسی به عنوان یک بحران در زندگی خود روبرو هستند. قربانیان تجاوز جنسی مایل به گزارش جنایت نیستند زیرا در این صورت از آنها انتقام گرفته می شود.

تجاوز جنسی بر زندگی زنان کشمیری آنچنان تاثیر عمیقی می گذارد که همه هستی آنان را به طور کلی تغییر می دهد. زن کشمیری قربانی تجاوز جنسی، نه تنها خود بلکه بر اساس سنت غالب بر جامعه، همه اعضای خانواده اش با بی حیثیتی مواجه است. همسران این قربانیان آنان را رها کرده و اجازه بازگشت به خانه را به آنها نمی دهند و مرد دیگری حاضر به زندگی با آنان و حتی با خواهران آنها نیست. بنابراین، قربانیان تجاوز جنسی سکوت را تنها راه گریز فراروی خود می بینند تا بیشتر از آنچه که هست، به عنوان یک "زن مورد تجاوز قرار گرفته شده" مورد تنبیه و آزار قرار نگیرند.

تجاوز جنسی به عنوان یک جنایت جنگی از دیرباز بسیار رایج بوده و هست. قربانیان تجاوز جنسی همه عمر از بیماریهای روحی و روانی رنج خواهند برد و تحقیقات علمی نشان می دهد که خانواده های این قربانیان نیز از حمایت آنان سر باز می زنند.

پنجاه هزار زن در جریان جنگ بوسنی مورد تجاوز جنسی قرار گرفته اند. نزدیک 250 هزار زن در رواندا طعمه تجاوز جنسی شدند. سی هزار نفر از این قربانیان باردار و بر اساس گزارشهای موثق، بیش از هفتاد درصد از آنان به بیماری ایدز مبتلا گشته اند. نیروهای ژاپنی به هشتاد هزار زن در جریان اشغال "نانکینگ" - چین تجاوز کردند. نیروهای پاکستانی بیش از دویست هزار زن را در خلال جنگ استقلال طلبانه بنگلادش مورد تجاوز جنسی قرار دادند. نیروهای آمریکایی نیز به تجاوز جنسی در کشتار "مای لی" - ویتنام متهم گردیدند. از زنان در مذاهب گوناگون به عنوان غنیمت جنگی یاد شده است.