تلاش محمد خاتمی برای شراکت در قدرت
شهره صابری
روز چهارشنبه 25 آبان 1390 محمد خاتمی گفت:«اگر روزگاری خارجی بخواهد بیاید و دخالتی انجام دهد اصلاح طلب و غیر اصلاح طلب با آن مقابله خواهد کرد.»(سایت رسمی محمد خاتمی)
او در مورد چالشهای رژیم ایران با مسائل هسته ای، حقوق بشر و تروریسم گفت:«جمهوری اسلامی در معرض فشار است و کسانی هستند که نانشان در بحران و خشونت است و ممکن است از حاد شدن قضیه بدشان نیاید. عقلای قوم باید جلوی این را بگیرند.»
از این سخنان به سهولت می توان در یافت که اصلاح طلبان حکومتی قصد ایجاد همبستگی با اصولگرایان در جهت بازسازی نظام جمهوری اسلامی و مقابله با جریان به وجود آمده توسط
احمدی نژاد را دارند و بنابرین مشروعیت یا عدم مشروعیت اصول گرایان برای اصلاح طلبان موضوعیت ندارد. خاتمی اضافه کرد که:«فرصت انتخابات فرصت مناسبی است تا جلو بسیاری از این توطئه ها گرفته شود و فضای آزاد و مناسب با حضور همه جریانات می تواند بسیاری از خطرات را رفع کند.» این در حالی است که مصطفی رضا حسینی عضو فراکسیون اصول گرایان مجلس در گفتگو با تابناک گفت:«هر جور فکر کنیم می رسیم به این مطلب که فضای امروز وجود احزاب را در کشور طلب می کند، چرا که فوایدی برای نظام دارد...» به نظر می رسد اصول گرایان ب کمک اصلاح طلبان حکومتی قصد ایجاد سناریویی با عنوان انتخابات آزاد، با حضور احزاب وابسته به رژیم و تحریک مردم برای شرکت در این انتخابات را دارند. خاتمی همچنین گفت:«من هنوز هم معتقدم راه خوشبختی مملکت تقویت نظام و حاکمیت است! هرکس در گذشته به او سَتَمی شده بگوید که گذشتم، البته این که آینده ای روشن و آزاد برای همه تضمین شود!» باتوجه به این گفته ها و کنش اصلاح طلبان در گذشته و اقدامات آنان در رقابت با اصول گرایان، وجود طرحی برای بیرون راندن رقیب پیشین (یعنی اصولگرایان) از عرصه ی قدرت امری محتمل است. البته آینده نا متعین است، اما آنچه که می توان از پیشامدهای سالهای اخیر دریافت این است که اصلاح طلبان به علت موضع محافظه کارانه ی خود تمایل به ایجاد تغییری اساسی در ساختارها را ندارند زیرا که در مواقع مشاهده ی پیشرفت آگاهی و عمل انقلابی توده ها در جنبش بعد از خرداد 1388 سعی درجلو گیری از پیشرفت آن داشته و در مواقع پیکار و مقاومت رادیکال مردم علیه نظام که منجر به عبور مردم از مرزهای اصلی ساختار و نظام موجود می شد، همین جریان کوشش کرد که مبارزه مردم را به عقب براند. تلاش رهبران جریان سبز به سمت خاموشی و سکوت بعد از قیام 6 دی 1388(روز عاشورا) که جهت اصلی حرکت مردم علیه نظام مذهبی با شعار علیه اصل ولایت فقیه و تبدیل مراسم عزاداری به جنبش سیاسی بود، مثال بارزی از مانع تراشی بر سر راه آگاهی و عمل انقلابی توده ها است. بر این اساس حتی در صورت موفقیت اصلاح طلبان در برابر اصول گرایان، شکل دیگری از نظام توحش گرای جمهوری اسلامی، ترور انسانیت و سلب آزادی ایجاد خواهد شد.